Αγενής διαμαρτυρία χωρίς προπηλακισμούς και καταστροφές περιουσίας δεν πρέπει να είναι παράνομη.
Δεν αποτελεί ή δεν θα έπρεπε να είναι αδίκημα η διακοπή μιας εκδήλωσης –έστω με αγριοφωνάρες– σαν αυτή που έκανε η «αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας» στην ομιλία του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου. Από τη στιγμή που δεν υπήρξαν βίαιες ενέργειες κατά προσώπων και καταστροφή περιουσίας, η «παρέμβαση» είναι λόγος και ως τέτοιος πρέπει να προστατεύεται.
Πρέπει κάποια στιγμή να ξεχωρίσουμε την αγένεια ή ακόμη και τη χυδαιότητα από τις αξιόποινες πράξεις. Τα μέλη του «Ρουβίκωνα» που μπούκαραν στο ΕΒΕΑ ήσαν αγενείς, αλλά δεν ήταν παράνομοι. Αντιθέτως, παρανόμησαν με τις εισβολές σε χώρους όπου απαιτείται άδεια εισόδου όπως είναι η Βουλή, οι ξένες πρεσβείες, τα υπουργεία (ειδικά το Εθνικής Αμυνας) κ.ά. Είχε δίκιο, λοιπόν, να σαρκάζει η Νέα Δημοκρατία με ανακοίνωσή της στην οποία αναφέρει: «Αναρωτιόμαστε γιατί έγιναν προσαγωγές μετά τoν “ακτιβισμό” του Ρουβίκωνα σε εκδήλωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία μιλούσε ο κ. Τσακαλώτος. Σε ανάλογες “ακτιβιστικές ενέργειες” στη Βουλή, σε πρεσβείες ακόμη και στο Πεντάγωνο, οι συγκεκριμένοι έφευγαν ανενόχλητοι, ενίοτε χρησιμοποιώντας τα περιπολικά ως ταξί, κατ’ εντολή του κ. Βούτση. Σε κάθε περίπτωση, χαιρετίζουμε την απόφαση της κυβέρνησης να μην παρενοχλεί ο Ρουβίκωνας το κόμμα και της ευχόμαστε να συνειδητοποιήσει ότι ο νόμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται μόνον όταν θίγεται ο ΣΥΡΙΖA» (12.2.2018).
Ορθώς λοιπόν αφέθηκαν ελεύθεροι οι προσαχθέντες, αν και έπρεπε να τους επιβληθεί κάποιο πρόστιμο για το πλημμέλημα της ρύπανσης δημόσιου χώρου με φέιγ-βολάν που έγραφαν «Από την πρώτη κατοικία ώς την απεργία, δεν έχει τέλος του ΣΥΡΙΖΑ η αλητεία». Το ερώτημα όμως είναι άλλο: τους πήγαν που τους πήγαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών (και δεν γνωρίζουμε αν τους επέστρεψαν στον τόπο του «ακτιβισμού» με περιπολικό, όπως έγινε με εντολή του κ. Νίκου Βούτση όταν μπούκαραν στη Βουλή), μήπως τους ρώτησαν αν έχουν σχέση ή γνωρίζουν κάποιους άλλους Ρουβίκωνες που προέβησαν σε αξιόποινες πράξεις, εκείνους δηλαδή που κατεβάζουν βιτρίνες, κάνουν γυαλιά-καρφιά γραφεία συμβολαιογράφων, απειλούν γιατρούς μέσα στα νοσοκομεία, μπουκάρουν σαν κύριοι στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και φεύγουν με το πάσο τους από το υπουργείο Οικονομικών;
Ο λόγος, όσο οξύς, προσβλητικός ή ενοχλητικός κι αν είναι, πρέπει να απαντάται μόνο με λόγο και ουχί με βία, έστω νόμιμη όπως είναι η ποινική καταδίκη. Η φθορά ξένης περιουσίας, οι βιαιοπραγίες (ακόμη και τα γιαουρτώματα) που έχουν απτά αποτελέσματα πρέπει να τιμωρούνται. Στην Ελλάδα, όμως, ποινικοποιώντας τα πάντα τίποτε δεν τιμωρείται. Μπερδεύοντας τις θορυβώδεις όσο και αγενείς ενέργειες με τις παράνομες πράξεις, τη γλιτώνουν οι δράστες των τελευταίων. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 15.2.2018