Ανοιχτή επιστολή στον Εμμανουήλ Κοντοπυράκη (Γενικό Γραμματέα Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας)
Το δελτίο Τύπου που εκδώσατε είναι μοναδικό στην ιστορία. Σίγουρα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος, αλλά μάλλον δεν πρέπει να έχει και προηγούμενο στον κόσμο. Σύμφωνα, λοιπόν με όσα δημοσιοποιείτε ΘΑ στείλετε τον Σεπτέμβριο επιστολή στον πρωθυπουργό σύμφωνα με την οποία ΘΑ υποστηρίζετε «ότι, για να διατηρηθεί ο πληθυσμός της χώρας στα σημερινά επίπεδα, η γεννητικότητα των Ελλήνων θα πρέπει να υπακούει στη σχέση 2,2 αλλά τη στιγμή αυτή είναι μόνο 1,3.» (Σ.Σ.: δηλαδή; Σε τι αντιστοιχούν οι αριθμοί;)
«Ως εκ τούτου», συνεχίζετε στο ίδιο δελτίου Τύπου στην επιστολή ΘΑ αναφέρεται ότι «πρέπει να ληφθούν μέτρα αύξησης της γεννητικότητας των Ελλήνων ή πλήρους οικονομικοκοινωνικής ενσωμάτωσης των μεταναστών που σε δύο-τρεις δεκαετίες, με τις προσομοιώσεις θα καλύπτουν σχεδόν το 30% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.»
Πέρα από το αστείον του Δελτίου Τύπου, πρέπει να επισημάνουμε κάτι. Δικαιούστε ως πολίτης να ανησυχείτε για την υπογεννητικότητα στη χώρα. Μπορείτε επίσης ως πολίτης να στείλετε και επιστολή στον πρωθυπουργό ή τον Πάπα. Ως υπεύθυνος της Στατιστικής Υπηρεσίας όμως πρώτη σας και κύρια δουλειά σας δεν είναι να προτείνετε με δελτία Τύπου μέτρα αύξησης της γεννητικότητας. Είναι να δημοσιοποιείτε αξιόπιστα στοιχεία ώστε να μπορεί η κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία να βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Δεν νοείται σε δημόσιο έγγραφο της ΕΣΥΕ να αναφέρεται ότι σε «δύο-τρεις δεκαετίες» (sic) θα έχουμε την α’ ή τη β’ στατιστική προβολή. Δεν υπάρχει στατιστική στο περίπου. Οι προβλέψεις θα πρέπει να είναι ακριβείς για να είναι χρήσιμες. Αλλιώς το μόνο που επιτυγχάνουν είναι ο ντόρος στα κανάλια. Κι αυτός επετεύχθη.
Εκτός κι αν είστε οπαδός της θεωρίας που είχε πρωτοδιατυπώσει Economist. Το καλό Βρετανικό περιοδικό όταν είχε διαψευστεί σε μια μελλοντική προβολή ξεκίνησε το άρθρο επανόρθωσης ως εξής: «Το μυστικό της επιτυχημένης πρόβλεψης είναι να δώσεις ένα νούμερο ή μια ημερομηνία, αλλά ποτέ και τα δύο μαζί…»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 29.6.2004
