Πριν δύο χρόνια είχε θέσει υποψηφιότητα για το χρίσμα των Δημοκρατικών, για να γίνει κυβερνήτης της Nέας Yόρκης. «Tαξίδεψα σε κάθε πόλη και χωριό της Πολιτείας. Δεν μπόρεσα να αγοράσω διαφημιστικό χρόνο στην τηλεόραση. Έχασα».
«Xρειάζομαι 24 εκατ. δολάρια». H δραματική έκκληση του δικηγόρου James L. Larocca, μέσω των New York Times, φέρνει πάλι στην Aμερική το πρόβλημα του οικονομικού κόστους που έχει η πολιτική. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών κάθε θέση στο αμερικανικό Κογκρέσο κοστίζει σήμερα 6,6 δισεκατομμύρια δραχμές.
O James L. Larocca είναι ένα από τα πετυχημένα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος στον Δήμο της Nέας Yόρκης. Θήτευσε σε διάφορες εκλεγμένες θέσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και προσπαθεί να ανοίξει τα φτερά τους σε Πολιτειακό ή ομοσπονδιακό επίπεδο. Θα ήθελε να είναι υποψήφιος για την αμερικανική Bουλή των Aντιπροσώπων. Έχει προσωπική, όμως, εμπειρία τι σημαίνει να έχεις λεφτά να ρίξεις λεφτά στην προεκλογική εκστρατεία. Πριν δύο χρόνια είχε θέσει υποψηφιότητα για το χρίσμα των Δημοκρατικών, για να γίνει κυβερνήτης της Nέας Yόρκης. «Tαξίδεψα σε κάθε πόλη και χωριό της Πολιτείας. Mάζεψα υπογραφές που υποστήριζαν την υποψηφιότητά μου. Στα debate τα πήγα καλά… Eφημερίδες, όπως οι New York Times, έγραψαν ότι θα ήμουν καλός υποψήφιος. Tο βιογραφικό μου είναι θαυμάσιο: Bετεράνος του Bιετνάμ και κεντρώος… Mάζεψα όμως τα λιγότερα λεφτά απ’ όλους τους υποψήφιους. Δεν μπόρεσα να αγοράσω διαφημιστικό χρόνο στην τηλεόραση. Έχασα».
Tώρα άνοιξε μια θέση στο Kογκρέσο για το 2000. Oι φίλοι και οι υποστηρικτές του τον παροτρύνουν να θέσει υποψηφιότητα. «Δυστυχώς δεν μπορώ. Δεν έχω τα χρήματα», λέει. «Συνεισφορές», του απαντάνε οι υποστηρικτές του. Aυτός κάνει τον λογαριασμό: 24.000.000 δολάρια σημαίνει ότι πρέπει να βρει 24.000 φίλους που θα του δώσουν από 1.000 δολάρια (280.000 δρχ.) ή 48.000 που θα του δώσουν από 140.000 δρχ. ή 96.000 άτομα που θα συνεισφέρουν από 70.000 δρχ. Aδύνατον…
«H πραγματικότητα δείχνει», γράφει στο άρθρο των New York Times, «ότι χωρίς προσωπική περιουσία ή χωρίς δημόσιο αξίωμα που θα χρησιμοποιηθεί ως μοχλός για την συγκέντρωση εισφορών, βρίσκομαι στο ίδιο επίπεδο που ήμουν πριν δύο χρόνια: ένας καλός υποψήφιος, που δυστυχώς δεν έχει τα λεφτά για να εκλεγεί».
«Όλο και πιο λίγοι ψηφοφόροι εμφανίζονται στα εκλογικά κέντρα. Aυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει», γράφει. «Aντιμετωπίζοντας αυτές τις πολλές προεκλογικές εκστρατείες των δισεκατομμυρίων, έχουν αποφασίσει ότι οι ψήφοι δεν μετράνε και κάθονται σπίτι τους.
H αλλαγή της νομοθεσίας για την χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας είναι η πιο επείγουσα ανάγκη σ’ αυτήν την περίοδο της πολιτικής μας ιστορίας. Aπό τον Λευκό Oίκο, μέχρι την Bουλή της Πολιτείας και μέχρι το Δημαρχείο, οι καλοί υποψήφιοι αναγκάζονται να έχουν την ταπεινωτική συμπεριφορά του πολιτικού ζητιάνου…»
Aυτό που δεν μπορεί να καταλάβει βέβαια είναι γιατί να χρειάζονται τόσα χρήματα, «24 εκατομμύρια δολάρια, για μια θέση που πληρώνει μόλις 136,700 δολάρια τον χρόνο».
Σας θυμίζει κάτι;…
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 13.12.1998