Η χώρα χρειάζεται πολιτικούς που φέρνουν αποτελέσματα, όχι απλώς να «προσπαθούν».
Η αποτελεσματικότητα δεν ιεραρχήθηκε ποτέ υψηλά στο αξιακό σύστημα των Ελλήνων. Θεωρήθηκε κάτι σαν κουσούρι των Φράγκων, οι οποίοι –σε αντίθεση με τους γηγενείς– «δεν ήξεραν να ζήσουν». Επί των ημερών της αριστερής ιδεολογικής κυριαρχίας θάφτηκε ακόμη πιο πολύ. Επειδή αποδείχθηκε ότι ο καπιταλισμός ήταν πολύ πιο παραγωγικός από τον κρατικό σοσιαλισμό, προπαγανδίστηκε η αναποτελεσματικότητα ως στοιχείο αντίστασης στη νεωτερικότητα. Ναι μεν έχουμε το χειρότερο Δημόσιο στην Ευρώπη, αλλά τουλάχιστον οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν υποφέρουν ψυχικώς από την αξιολόγηση. Ναι μεν όλοι οι δείκτες της σοσιαλκρατούμενης οικονομίας μας βυθίζονται, αλλά όλοι ξέρουμε ότι «οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς». Ναι μεν χαντάκωσαν την οικονομία με την επτάμηνη διαπραγμάτευση (αυτή με τα πουκάμισα έξω) αλλά τουλάχιστον «προσπαθήσαμε», ασχέτως αν καταλήξαμε σε χειρότερες καταστάσεις.
Πάνω σε αυτή τη σύγχυση μεταξύ προσπάθειας και αποτελεσματικότητας βασίζονται και οι ιταμές αιτιάσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα ο οποίος, εκεί που χρωστάει στο ΠΑΣΟΚ, ζητάει και το βόδι. Μετά τη 17η επιτυχή επίθεση των μπαχαλάκηδων εναντίον των γραφείων ενός κόμματος, δηλώνει περιχαρής ότι «ο χώρος φυλάσσεται». Δηλαδή, πώς ακριβώς φυλάσσεται και οι άλλοι καίνε κάθε λίγο και λιγάκι το κτίριο; Τι σόι προστασία είναι αυτή και κινδύνευσε η σωματική ακεραιότητα ενός βουλευτή; Κι επειδή, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, ο απόστρατος κ. Τόσκας «διοίκησε την 25η τεθωρακισμένη ταξιαρχία (2.500 άτομα και 500 άρματα και οχήματα) στην Ξάνθη», φαντασθείτε τον ταξίαρχο να δηλώνει «εγώ διέθεσα πέντε τεθωρακισμένα. Δεν φταίω που έφτασαν οι Τούρκοι στη Λαμία…».
Δυστυχώς στην Ελλάδα τα αυτονόητα χρειάζονται διαρκώς επεξήγηση. Ο κ. Τόσκας (όπως αναφέρει και ο τίτλος του) δεν είναι «υπουργός Κατανομής Αστυνομικού Προσωπικού», ούτε «υπουργός Προσπάθειας Προστασίας του Πολίτη». Είναι είναι υπουργός Προστασίας του Πολίτη και εκ της προστασίας που προσφέρει κρίνεται. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ απέτυχε. Τελεία και παύλα. Δεν είναι δουλειά του ΠΑΣΟΚ να φυλάει τα γραφεία του, ούτε του υπουργού να δηλώνει ότι εγώ διέθεσα τόσους αστυνομικούς και αμαρτία ουκ έχω. Δουλειά του είναι να φέρνει αποτελέσματα, τα οποία είναι ορατά και μετρήσιμα. Και το μέτρο είναι να μην καίγεται κάθε λίγο και λιγάκι η Χαριλάου Τρικούπη. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι νεοσυριζαίοι;
Δεν γνωρίζουμε γιατί ο υπουργός απέτυχε, κι ούτε –ως πολίτες– πρέπει να μας νοιάζει. Δεν τον πληρώνουμε για να εξηγεί τους λόγους αποτυχίας του· πόσο δε μάλλον να ζητάει και τα ρέστα, όταν χρωστάει την Προστασία που οφείλει ως υπουργός να παράσχει. Οι Ελληνες φορολογούμενοι τον πληρώνουν για να λύνει προβλήματα. Αν δεν μπορεί, ας παραιτηθεί για να προσπαθήσει κάποιος άλλος. Αν μπορεί, ας το κάνει, χωρίς ταρατατζούμ και ηρωικές ανακοινώσεις του στυλ «η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απεβίωσε». Και εν τω μεταξύ να ζητήσει συγγνώμη για την προηγούμενη αβελτηρία του. Αυτή η λογική τού ναι μεν χαντάκωσα την οικονομία, αλλά διαπραγματεύτηκα σκληρά επί 17 ώρες πρέπει κάποτε να τελειώνει. Και στην πολιτική, πέρα από τις «προσπάθειες» (πραγματικές ή επικοινωνιακές), κάποια στιγμή πρέπει να μετράνε τα αποτελέσματα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 9.2.2016