Είναι κατανοητή η ανακούφιση των πολιτών του Λιβάνου και δικαιολογημένοι οι πανηγυρισμοί στους δρόμους για τη σύναψη της εκεχειρίας με το Ισραήλ. Αλλά εκείνοι με τις κιτρινοπράσινες σημαίες της Χεζμπολάχ, για ποιον λόγο πανηγύριζαν; Σύμφωνοι! Θα επιμηκυνθεί το προσδόκιμο επιβίωσης των ηγετών της οργάνωσης, αλλά από την άλλη πλευρά ό,τι έχτιζαν μεθοδικώς και παρανόμως (σύμφωνα με προηγούμενες συμφωνίες) στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ καταστράφηκε. Εκατομμύρια δολάρια του Ιράν έγιναν στάχτη.
Το ερώτημα των πανηγυρισμών της Χεζμπολάχ ωχριά μπροστά στο μυστήριο των πανηγυρισμών του ΣΥΡΙΖΑ για τα απομνημονεύματα της Αγκελα Μέρκελ. Ναι, πράγματι! Μετά το θλιβερό πρώτο εξάμηνο του 2015 ήταν θετικός «ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στη σωτηρία της χώρας» (Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ, 26.11.2024). Γι’ αυτό η χώρα βγήκε επιτυχώς από τα μνημόνια. Πέρασε δύσκολα (για το πολιτικό σύστημα) μέτρα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να θεσπίσουν.
Για παράδειγμα: η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας έφυγε από τον κομματικό-κυβερνητικό έλεγχο και πέρασε στο ανεξάρτητο υπερταμείο. Τα φορολογικά έσοδα έπαψαν να κυμαίνονται αναλόγως του εκλογικού κύκλου και αυξήθηκαν με την ίδρυση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Να θυμηθούμε ότι γι’ αυτό το θέμα ράγισε το γυαλί στις σχέσεις Σαμαρά – Μέρκελ και άλλων Ευρωπαίων εταίρων. Ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο δεν τήρησε τα συμπεφωνηθέντα για την ανεξαρτησία της τότε Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, αλλά απομάκρυνε τον επικεφαλής της: «ο ίδιος ο κ. Τόμσεν ανέφερε συχνά ως σημείο καμπής την απομάκρυνση του κ. Χάρη Θεοχάρη. Ισχυριζόταν ότι αυτό ήταν το σημείο στο οποίο χάθηκε η εμπιστοσύνη προς την Αθήνα από το ΔΝΤ αλλά και ορισμένες βορειοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, πέραν της Γερμανίας» («Η αξιολόγηση που δεν έκλεισε ποτέ», «Καθημερινή» 7.6.2015).
Αλλά πάλι, αν χρησιμοποιήσουμε την ορολογία και τις αναλογίες των στελεχών-τρολ (πολλάκις αυτά τα δύο συνέπιπταν) του ΣΥΡΙΖΑ, της περιόδου 2010-2015, τα καλά λόγια της Μέρκελ για τον κ. Τσίπρα είναι σαν να έγραφε καλά λόγια ο Αδόλφος Χίτλερ για τον Γεώργιο Τσολάκογλου. Μακριά από εμάς αυτοί οι ανιστόρητοι όσο και θλιβεροί παραλληλισμοί, αλλά δεν μπορεί ένα κόμμα να πανηγυρίζει και για την αντιμνημονιακή του φρενίτιδα και για το μνημόνιο που επιτυχώς εφάρμοσε.
Κάποιος θα σκεφτεί ότι τα ίδια έκανε και ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Πανηγύρισε και τα Ζάππεια και την εφαρμογή του δεύτερου (κι επίσης) αχρείαστου μνημονίου. Αλλά αυτός τουλάχιστον δεν κατάφερε να ολοκληρώσει επιτυχώς ούτε μια κρίσιμη αξιολόγηση.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 29.11.2024