Η μάχη της Αθήνας δεν χάθηκε γιατί ήταν πρωτόγνωρα τα καιρικά φαινόμενα, αλλά διότι οι μηχανισμοί του κράτους, οι παραχωρησιούχοι της Αττικής Οδού δεν χρησιμοποίησαν τη σωρευμένη εμπειρία από τους προηγούμενους χιονιάδες.
Δόθηκαν πολλές μάχες με τον χιονιά τα προηγούμενα χρόνια. Μόνο που ήταν αλλού. Το μέτωπο βρισκόταν στη γέφυρα της Βαρυμπόμπης ή στη Μαλακάσα και στο Μαρτίνο, όπου οχυρώνονταν τα τηλεοπτικά συνεργεία. Εκεί πηγαινοέρχονταν μόνο τα εκχιονιστικά. Η εθνική οδός έμενε ανοιχτή, μόνο που δεν τη χρησιμοποιούσε κανείς. Υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας για τα φορτηγά και, φυσικά, κανείς με ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο δεν ήταν τόσο τρελός να βγει με τον χιονιά.
Φέτος η κακοκαιρία συμπεριφέρθηκε σαν την COVID. «Μεταλλάχθηκε» και αντί να βομβαρδίσει μόνο την εθνική οδό κ.ά. χτύπησε και τον αστικό ιστό της πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα το χιόνι να κρύψει εκείνες τις τεράστιες ταμπέλες που γράφουν ότι στις νησίδες φυτεύτηκαν από την «Περιφέρεια Αττικής» δέκα πανσέδες και τρεις τριανταφυλλιές. Ετσι βρέθηκε ο κ. Γιώργος Πατούλης να τραγουδά, σαν τους υποχωρούντες Ελασίτες μετά τη μάχη των Δεκεμβριανών, «μας πήραν την Αθήνα, ζουμ τριαλαλό, μα μόνο για έναν μήνα…». Μετά θα κάνει καλό καιρό, μπορούμε να προσθέσουμε εμείς.
Για να πούμε όμως και του περιφερειάρχη το δίκιο, η εμπειρία από την Αθήνα ήταν ότι χιόνιζε για λίγο και μετά το έλιωνε. Αυτό δημιουργούσε λίγο μεγαλύτερα από τα συνήθη κυκλοφοριακά προβλήματα, αλλά μέχρις εκεί. Ουδείς είχε σχέδιο, ούτε την τεχνογνωσία, για απεγκλωβισμούς οχημάτων και οδηγών εντός του αστικού ιστού.
Συνεπώς, τα λάθη ήταν πολλά. Σε αντίθεση με την εθνική οδό, η Τροχαία επέτρεψε στις νταλίκες να κινηθούν στις κεντρικές αρτηρίες της πόλης. Η εταιρεία διαχείρισης της Αττικής Οδού δεν έλαβε κανένα μέτρο για να αποφύγει το κακό· ούτε καν προειδοποιούσε για την ανάγκη αντιολισθητικών αλυσίδων. Τρίτον και κυριότερον, τα οδικά δίκτυα υπερφορτώθηκαν από το πηγαινέλα των δημοσίων υπαλλήλων. Το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε στο πήγαινε κι εκεί η αβλεψία θα ήταν δικαιολογημένη. Η βιωμένη εμπειρία της Αθήνας θα έκανε την πρόωρη αργία της Δευτέρας να μοιάζει περιττή. Το πρόβλημα εμφανίστηκε κατά την αποχώρηση. Σε μια πόλη όπου εφαρμόζεται κλιμακωτό ωράριο όταν έχει λιακάδα, για να μην προκαλείται κυκλοφοριακή συμφόρηση, η έξοδος χιλιάδων υπαλλήλων ταυτοχρόνως επιβάρυνε δυσανάλογα τους χιονισμένους δρόμους. Γι’ αυτό υπήρχε προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσε να γίνει πρόβλεψη για συντεταγμένη αποχώρηση.
Η μάχη της Αθήνας δεν χάθηκε γιατί ήταν πρωτόγνωρα τα καιρικά φαινόμενα, αλλά διότι οι μηχανισμοί του κράτους, οι παραχωρησιούχοι της Αττικής Οδού δεν χρησιμοποίησαν τη σωρευμένη εμπειρία από τους προηγούμενους χιονιάδες ή και την καλοκαιρία σε ό,τι αφορά την κίνηση των οχημάτων. Και αυτό είναι το πιο απογοητευτικό…