Η μαϊμού τοξικότητα

Το πολιτικό κλίμα δεν είναι καλό. Φάνηκε από την ψυχρότητα που επικρατούσε στο Προεδρικό Μέγαρο. Κάκιωσε ο πρωθυπουργός επειδή, όπως είπε, «είναι πολύ δύσκολο να προσποιούμαστε ότι συναντιόμαστε κοινωνικά και χαλαρά με συνομιλητές που μας κατηγορούν με απαξιωτικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς» (24.7.2025). Απάντησαν οι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά και ο κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, ο οποίος δραματοποίησε το συμβάν λέγοντας ότι «δεν είμαι κυανόκρανος». Περίεργο, διότι μετά το 1986 η ενότητα του έθνους είναι η μόνη δουλειά που απέμεινε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ουδείς από τους παρακαθημένους στο κιόσκι αναφέρθηκε στον πρωθυπουργό ή στην κυβέρνηση με «χυδαίους χαρακτηρισμούς»· η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος απουσίαζαν. Ασκούν σκληρή κριτική, αλλά αποφεύγουν τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Ναι, υπάρχει χυδαιότητα στα κοινωνικά δίκτυα. Κάποιοι βουλευτές μπορεί να ξέφυγαν, όμως η επίσημη γραμμή των κομμάτων μόνο τοξική δεν είναι. Ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης και ο κ. Σωκράτης Φάμελλος δεν εκστόμισαν ποτέ χαρακτηρισμούς όπως «κυβέρνηση δολοφόνων», «κυβέρνηση εγκληματική οργάνωση» και άλλα τέτοια ανόητα. Αλλά πάλι, αν ο πρωθυπουργός πρέπει να κρατάει μούτρα στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, γιατί κάπου, κάποιο στέλεχος κάτι είπε, τι θα έπρεπε να κάνει ο κ. Ανδρουλάκης με δεδομένο ότι τον παρακολουθούσε η –υπό τον κ. Μητσοτάκη– ΕΥΠ;

Είναι αληθές ότι έχει εκπέσει η ποιότητα του πολιτικού διαλόγου και απόδειξη αυτού είναι πως εκτοξεύεται ελαφρά τη καρδία η αστοιχείωτη καταγγελία περί «τοξικότητας». Αν αυτό που ζούμε είναι «τοξικότητα», τότε πώς θα χαρακτηρίζαμε την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου χαρακτήριζε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη «εφιάλτη», βουλευτές της Ν.Δ. ανέμιζαν στη Βουλή το πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας» «Συνένοχος ή βλαξ;», η «Αυριανή» παρουσίαζε τον αρχηγό της Ν.Δ. ως συνεργάτη των Γερμανών, ο «Ελεύθερος Τύπος» χαρακτήριζε το πρωθυπουργικό ζεύγος «Ο απατεώνας και το τσόκαρο», οι γαλάζιες συγκεντρώσεις δονούνταν από το σύνθημα «κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ»; Μη θυμηθούμε και την εποχή που ο Γεώργιος Βλάχος έγραφε για τους νεονύμφους Ελευθέριο Βενιζέλο και Ελενα Σκυλίτση «τους ευχόμεθα κάθε δυστυχία».

Το 1990 ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν υπόδικος στο ειδικό δικαστήριο, με πρωτοβουλία της Ν.Δ. υπό την αρχηγία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Δεν ήταν σε προανάκριση –που ούτε αυτή θα γίνει για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ– ούτε καν σε ανάκριση. Ηταν οιονεί στο σκαμνί ο ίδιος ως δωρολήπτης. Παρ’ όλα αυτά, όταν συναντήθηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη έμεινε ιστορικό το «Κώστα μου», «Ανδρέα μου»…