Με δεδομένη την ιδεοληψία ξεκινάμε να βρούμε επιχειρήματα που να την στηρίζουν. Μπορεί να βρούμε πολλά, αλλά θα βρούμε και άλλα που δεν συμβαδίζουν με όσα πιστεύουμε. Αν συμβεί το τελευταίο τότε η πραγματικότητα την έχει άσχημα.
Ξεκινάμε με ένα δεδομένο. Συνήθως κάτι που πιστεύουμε ακράδαντα. Π.χ. ότι η «κενωνία είναι κακούργα.» Ή ότι ο «διεθνής Σιωνισμός απεργάζεται το κακό του Έθνους». Ή, ακόμη χειρότερα, ότι οι Αμερικανοί απεργάζονται το κακό ολόκληρου του πλανήτη. Ή ότι το κράτος θέλει σώνει και καλά να εκδικηθεί τους τρομοκράτες. Δεν θέλει απλώς να τους δικάσει και να καταδικάσει τους ενόχους, αλλά θέλει σώνει και καλά να ταλαιπωρήσει τον κ. Κουφοντίνα.
Με δεδομένη λοιπόν την ιδεοληψία ξεκινάμε να βρούμε επιχειρήματα που να την στηρίζουν. Μπορεί να βρούμε πολλά, αλλά θα βρούμε και άλλα που δεν συμβαδίζουν με όσα πιστεύουμε. Αν συμβεί το τελευταίο τότε η πραγματικότητα την έχει άσχημα. Αν διαπιστώσουμε, για παράδειγμα, ότι η «κενωνία» εκτός από κακούργα έχει και καλές πλευρές λέμε ότι αυτές είναι μια λεπτομέρεια που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Αν ψάξουμε για κίνητρο και ρωτήσουμε π.χ. «γιατί ρε παιδιά ο Σιωνισμός (ο οποίος ήταν ένα εθνικό κίνημα που στόχευε στη δημιουργία Εβραϊκού κράτους) να θέλει το κακό μας;», μπορεί να βαπτισθούμε τσιράκια του διεθνούς Σιωνισμού. Αν κάνουμε την ίδια ερώτηση για τους Αμερικανούς τότε είναι σίγουρο ότι θα βαπτισθούμε ως Αμερικανόδουλοι. Ή επίσης αν ρωτήσουμε «γιατί ρε παιδιά ο κ. Ζερβομπεάκος να θέλει σώνει και καλά την κακομεταχείριση Γιωτόπουλου παίζοντας την δίκη και το κεφάλι του κορώνα-γράμματα;» πάει ο ΔΣΑ και κάνει έλεγχο στις φυλακές.
Διάφοροι εξ ευωνύμων πιστεύουν ακράδαντα ότι οι συνθήκες κράτησης των κατηγορούμενων για τρομοκρατία αντιβαίνουν την κείμενη νομοθεσία. Τι κι αν κοτζάμ επιτροπή του ΔΣΑ (απαρτιζόμενη από αδιαμφισβήτητης ακεραιότητας νομικούς: Δ. Παξινός, Ν. Αλιβιζάτος, Χρ. Αργυρόπουλος, Γ. Καμίνης, Γ. Κ. Στεφανάκης, Γ.Ε. Στεφανάκης) ήλεγξαν τις συνθήκες κράτησης και δημοσιοποίησαν το αντίθετο με κάποιες επιμέρους παρατηρήσεις; Το πόρισμά τους για την συντακτική ομάδα του «Ιού της Ελευθεροτυπίας» αποτελεί «ιδιαίτερα δυσάρεστη έκπληξη».
Προσοχή! Όχι «έκπληξη» σκέτα, που σημαίνει ότι έχω μεν κάποια άποψη για την πραγματικότητα αλλά εκπλήσσομαι γιατί τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο, αλλά «ιδιαίτερα δυσάρεστη έκπληξη» που σημαίνει ότι η άποψή μου για την πραγματικότητα δεν επηρεάζεται κατ’ ελάχιστον από τη γνωμοδότηση των αποδεδειγμένης ευαισθησίας νομικών οι οποίοι, στο κάτω-κάτω της γραφής, πήγαν επί τόπου, είδαν, και ήλεγξαν. Είπαμε: αν η πραγματικότητα είναι δυσάρεστη προς την ιδεοληψία μου, τότε κάθε στοιχείο είναι έκπληξη. Δυσάρεστη μάλιστα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 11.11.2002
