Αργά, αλλά σταθερά, αυτή η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε νέα χρεοκοπία. Αναπαράγει διογκωμένες όλες τις παθογένειες του «παλιού πολιτικού συστήματος», σκορπάει λεφτά για μικροπολιτικούς λόγους.
Σάρκασε ευστόχως, με τον δικό του αγγλοσαξονικό τρόπο, ο Φαληρεύς (Στέφανος Κασιμάτης) τα πεντοχίλιαρα που μοίρασε σε «ευπαθείς συλλόγους» η «δύο σε ένα» κ. Κατερίνα Νοτοπούλου· και υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης και υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Οποιος πρόλαβε την κυρία οίδε: οι φίλοι της ΕΡΤ Σερρών πήραν ένα πεντοχίλιαρο για το φεστιβάλ τους. Η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Δίωξης Λαθρομετανάστευσης Θεσσαλονίκης πήρε 4.000 για έκθεση γλυπτικής και ο σύλλογος «Αστέρι», για την ίδρυση μουσείου παπουτσιού(!), 7.000 ευρώ. Ακόμη πιο αστεία είναι η αιτιολόγηση αυτών των ρουσφετιών. «Οι νέοι άνθρωποι», είπε η 30χρονη πολιτικός, «έχουμε ιδέες, έχουμε όρεξη να τις πραγματοποιήσουμε, και χρειαζόμαστε τα μέσα, τους τρόπους να τις κάνουμε πράξη». Τόση φρεσκάδα στην άσκηση πολιτικής από την εποχή του Θεόδωρου Δηλιγιάννη είχαμε να δούμε. Το «νέο» ήρθε, αλλά αποδείχθηκε πιο παλιό, από το παλιό που διώξαμε.
«Μικρό το κακό», θα πουν κάποιοι που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί του ηθικού τους πλεονεκτήματος. Πράγματι, είναι μικρό ποσοτικώς, αν δει κάποιος το πρωτοσέλιδο του ίδιου φύλλου της «Καθημερινής» (8.2.2019) και το οποίο αναφέρεται στον νέο οικονομικό εκτροχιασμό των ΔΕΚΟ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΟΣΕ, ο οποίος «παρά τις υποχρεώσεις ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ και τις κατ’ έτος ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ συνεχίζει να αυξάνει έξοδα και ζημίες». Η εταιρεία μεγαλώνει μόνο το προσωπικό και τη μισθοδοσία. Η δαπάνη για μισθούς θα φτάσει τα 46,5 εκατ. ευρώ, από 40 εκατ. πέρυσι και 39,4 εκατ. το 2017. Και τα 46,5 εκατ. μισθοδοσίας είναι μόνο τα προϋπολογισμένα. Στο τέλος του χρόνου θα ξέρουμε ποιο είναι το πραγματικό ποσό. Το τραγικά αστείο, δε, είναι πως ο ίδιος ο οργανισμός προϋπολογίζει έσοδα 28,5 εκατ. ευρώ, σχεδόν τα μισά απ’ όσα θα δαπανήσει μόνο για μισθούς.
Αργά, αλλά σταθερά, αυτή η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε νέα χρεοκοπία. Αναπαράγει διογκωμένες όλες τις παθογένειες του «παλιού πολιτικού συστήματος», σκορπάει λεφτά για μικροπολιτικούς λόγους· λεφτά που προέρχονται από την άγρια φορολόγηση της μεσαίας τάξης και τα οποία θα μπορούσαν να είναι καύσιμο για την απογείωση της οικονομίας.
«Σιγά το νέο», θα πουν κάποιοι πιο υποψιασμένοι. Ορθόν, αλλά τώρα παίζεται πάλι το σενάριο της «θωρακισμένης οικονομίας», που βγήκε από τα μνημόνια, και άπαντες κλείνουν τους δρόμους με αίτημα «δώσε κι εμένα, μπάρμπα». Και μετά οι αιτηματίες θα αγανακτήσουν στις πλατείες με το παράπονο «κανείς δεν μας το ’χε πει».
Θα βρίζουν μάλιστα και τους «νεοφιλελέδες», οι οποίοι και πριν από το 2009 έλεγαν ότι δεν μπορεί μια ΔΕΚΟ να έχει έσοδα 28,5 εκατ. ευρώ και δαπάνες μόνο για μισθοδοσία 46,5 εκατ. ευρώ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 9.2.2019