Οι γκρίζες περιοχές αδιαφάνειας είναι εύφορες για θεωρίες συνωμοσίας.
Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ελλάδα, το φάντασμα της «στοχοποίησης». Κάποια χρόνια πριν, στοίχειωνε μόνο την Αριστερά, όταν κάθε κριτική στις απόψεις κάποιου έκρυβε, εκτός από «αντικομμουνισμό», και το αμάρτημα της «στοχοποίησης». Τώρα, εκτός από τους κομμουνιστές –που νομίζουν (ή ελπίζουν;) ότι ακόμη τους κυνηγά η Ασφάλεια–, δεν αναφέρονται ονομαστικώς γεωγραφικές περιοχές, προϊόντα, ακόμη και πολιτικά κόμματα, προκειμένου να μη «στοχοποιηθούν».
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Το πιο γνωστό αφορά τη διαμάχη του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) με κάποιους δήμους, διότι ο πρώτος αναφέρει τα κρούσματα κορωνοϊού ανά περιφέρεια και όχι ανά περιοχή. Η «σοσιαλιστική» λογική πίσω από την αδιαφάνεια είναι ότι δεν πρέπει να «στοχοποιηθούν» περιοχές κι έτσι το κόστος της πανδημίας απλώνεται σε όλη την περιφέρεια. Αυτό δεν εξυπηρετεί κανένα. Χάνουν όλοι όσοι ζουν από το τουριστικό προϊόν, ανεξαρτήτως αν στο νησί τους δεν υπάρχουν κρούσματα, και γίνεται και πιο δύσκολος ο έλεγχος της πανδημίας.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι αυτές οι γκρίζες περιοχές αδιαφάνειας είναι εύφορες για θεωρίες συνωμοσίας. Ας σκεφθούμε μόνο πόσα λέγονται για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, εξαιτίας του γεγονότος ότι δημοσιοποιεί μόνο τον κατάλογο των συμμετεχόντων και όχι ποιος είπε τι. Βεβαίως, οι διοργανωτές της ετήσιας μάζωξης στάθμισαν το κόστος από τις θεωρίες συνωμοσίας με το όφελος που υπάρχει όταν πολιτικοί, επιχειρηματίες κ.λπ. μπορούν να συνομιλούν χωρίς να φοβούνται ότι θα γίνουν πρωτοσέλιδοι. Στην περίπτωση των κρουσμάτων που ανακοινώνει ο ΕΟΔΥ, ποιο κόστος και ποιο όφελος σταθμίστηκε;
Ενα άλλο παράδειγμα λογοκρισίας, λόγω του φόβου της στοχοποίησης, είναι οι ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ. Δεν αναφερόμαστε στις ειδήσεις του στιλ «ανθρωποκυνηγητό για τον 46χρονο έχει εξαπολύσει η Ελληνική Αστυνομία (…) με την εμπλοκή μιας 39χρονης που ήταν σύντροφος του 41χρονου καταζητουμένου για παράβαση του νόμου περί όπλων…»· αυτά είναι προσωπικά δεδομένα, που δεν θα τα μάθει κανείς. Αναφερόμαστε στο γεγονός ότι η ΕΛ.ΑΣ. αλλοιώνει τις φωτογραφίες των ευρημάτων σε καταλήψεις, που δίνει στη δημοσιότητα. Θολώνει τις ετικέτες μπουκαλιών που εικάζεται ότι θα χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή κοκτέιλ μολότοφ, προφανώς για να μη «στοχοποιηθεί» κάποια ζυθοβιομηχανία!
Ενα τελευταίο παράδειγμα είναι ο αγώνας που έκανε η μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία ανοικτής διακυβέρνησης vouliwatch.gr για να μαθαίνουμε ποια κόμματα παραβιάζουν την εκλογική νομοθεσία. Μέχρι τώρα, στην έκθεση για τα οικονομικά των κομμάτων, που συντάσσει η Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής, αναφερόταν γενικώς και αορίστως «σε παραβάσεις της νομοθεσίας, χωρίς να περιλαμβάνουν αναλυτικά στοιχεία για το ποια κόμματα και για ποια ποσά είχαν παρανομήσει και χωρίς να επιβάλλουν καμία απολύτως κύρωση». Η οργάνωση ζήτησε τα στοιχεία και η τότε πρόεδρος της επιτροπής Τασία Χριστοδουλοπούλου απάντησε με «άλλα λόγια να κρυβόμαστε». Το vouliwatch.gr προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και –ω του θαύματος!– φέτος η επιτροπή αποφάσισε να «στοχοποιήσει» τους παραβάτες: περιέλαβε στην έκθεση «αναλυτικά στοιχεία για τις παραβάσεις των κομμάτων, αναφέροντας ονομαστικά και τα κόμματα και τα ποσά για τα οποία διαπιστώθηκαν οι παραβάσεις αυτές και, μάλιστα, επέβαλε και ανάλογες κυρώσεις».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 30.8.2020