Ακόμη κι αν δεν υπήρχε «νόμος που απαγορεύει υπουργούς να μιλούν με υπόδικους»…
Αν διαβάζαμε σε κάποιο μυθιστόρημα αυτά που κάνει η κυβέρνηση, θα μιλούσαμε για κακή λογοτεχνία. Οι κριτικοί θα έγραφαν για τη φτωχή φαντασία του συγγραφέα και οι αναγνώστες θα συμπέραιναν ότι «δεν γίνονται αυτά». Δηλαδή όλοι ξέρουν ότι οι πολιτικοί μπλέκουν σε μουρνταριές, αλλά ακόμη και τα b-movies τηρούν τα προσχήματα. Δεν θα υπήρχε υπουργός Εθνικής Αμυνας που να τηλεφωνεί σε κατάδικο για κακουργηματικές πράξεις· ίσως, όπως έγινε με το Watergate, να το έκαναν κάποια σκοτεινά παράκεντρα του υπουργείου τα οποία θα ανακάλυπταν με δυσκολία οι δημοσιογράφοι. Δεν πρέπει να υπάρχει κυβέρνηση στον δημοκρατικό κόσμο που καλύπτει την εμπλοκή ενός υπουργού σε μια τόσο δυσώδη υπόθεση όπως είναι το χονδρεμπόριο του θανάτου με τους δύο τόνους ηρωίνης που βρέθηκαν στα αμπάρια του πλοίου «Noor 1».
Φυσικά, δεν υπάρχει κυβέρνηση στον δυτικό κόσμο που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να έχει άγνοια του Συντάγματος και των νόμων, σαν αυτή που επέδειξε ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος λέγοντας «απαγορεύεται από κάποιο νόμο να μιλήσει ένας υπουργός με έναν κρατούμενο;». Βεβαίως και απαγορεύεται. Αν δεν ήξερε, έπρεπε να ρωτήσει. Κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι, πανάθεμα! Την απάντηση στο ερώτημα έδωσε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης: «Ρωτάει ο Τζανακόπουλος αν υπάρχει κανένας νόμος που του απαγορεύει να μιλήσει με έναν υπόδικο. Η απάντηση είναι φυσικά και υπάρχει, το απαγορεύει η συνταγματική διάταξη της διάκρισης των εξουσιών. Από τη στιγμή που κάποιος είναι όχι φυλακισμένος αλλά απλά κατηγορούμενος, η εκτελεστική εξουσία πρέπει να απέχει από οποιαδήποτε επαφή μαζί του, από οποιαδήποτε ανάμειξη στο έργο της Δικαιοσύνης. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο ισχυρισμός πως ο υπουργός Αμυνας ανέλαβε πρωτοβουλία για τη διαλεύκανση της υπόθεσης “Noor 1” (υποδεικνύοντας, όπως λέγεται, και το πρόσωπο που επιθυμεί να εμπλέξει) είναι πέρα για πέρα γελοίος. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαπράττει θεσμικά σκάνδαλα που ποτέ δεν είχαν ξαναγίνει» (26.6.2017).
Αλλά ας υποθέσουμε ότι δεν υπήρχε Σύνταγμα, δεν υπήρχαν νόμοι. Τι μας λέει η φωνή της κυβέρνησης; Επιβεβαιώνει τρόπον τινά το αξίωμα Βουλγαράκη πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Είναι απίστευτος ο αμοραλισμός της κυβέρνησης. Δεν αναφερόμαστε στην κυβίστηση για το μνημόνιο. Αυτό ήταν αυταπάτες που άργησαν ένα εξάμηνο να διαψευστούν. Η ηθική όμως κατρακύλα, οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, οι ανοικτοί εκβιασμοί και οι δημόσιες προσπάθειες ελέγχου ανεξάρτητων θεσμών είναι πρωτοφανή πράγματα. Ακόμη και οι χειρότερες κυβερνήσεις της Δεξιάς κρατούσαν κάποια προσχήματα. Το ίδιο και οι μυθιστοριογράφοι…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 27.6.2017