Τα ΜΜΕ ως όμηρος αριστερίστικου λαϊκισμού.
Μια φωτογραφία, που δείχνει μια ηλικιωμένη να έχει πλάτη στο ATM, σαν να προφυλάσσει μια συνομήλική της που εκείνη τη στιγμή βγάζει λεφτά, φέρεται να είναι ένα από τα αποδεικτικά στοιχεία της «μεγάλης προπαγάνδας που έκαναν τα συστημικά ΜΜΕ υπέρ του “Ναι”». Χρησιμοποιήθηκε ως πειστήριο στην απόφαση του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ κατά των δημοσιογράφων του Mega, το οποίο τη μετέδωσε, αλλά ξεπροβάλλει διαρκώς στα social media ως η μεγάλη απόδειξη της «χειραγώγησης του λαού» για να ψηφίσει όπως ήθελαν «τα αφεντικά των δημοσιογράφων».
Για τη μετάδοση αυτής της φωτογραφίας το κανάλι τιμωρήθηκε από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο με πρόστιμο 20.000 ευρώ. Στην απόφαση (301/17.9.2015) αναφέρεται: «Το ΕΣΡ έγινε αποδέκτης πολλών καταγγελιών σχετικά με τη μετάδοση, κατά τη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της 29ης.6.2015 του ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού Mega Channel, που ανήκει στην εταιρεία με την επωνυμία Τηλέτυπος Α.Ε., φωτογραφίας εικονίζουσας μια ηλικιωμένη γυναίκα να προστατεύει με το σώμα της ένα άλλο πρόσωπο που βρίσκεται μπροστά από μηχάνημα τραπεζικών συναλλαγών. Σύμφωνα με τον σταθμό, η φωτογραφία είχε ληφθεί “από τράπεζα χθες βράδυ στο κέντρο της Αθήνας”, ενώ σύμφωνα με τις καταγγελίες πρόκειται για φωτογραφία από τη Ν. Αφρική. Η φωτογραφία μεταδόθηκε κατά τη διάρκεια ρεπορτάζ με θέμα τα κρούσματα επιθέσεων μετά από αναλήψεις μετρητών και τα μέτρα της ΕΛ.ΑΣ. για την αντιμετώπιση του φαινομένου».
Στη ίδια απόφαση διαβάζουμε πως στο απολογητικό υπόμνημα του σταθμού αναφέρεται ότι «αναμετέδωσε κατά τη διάρκεια δελτίου ειδήσεων την περιγραφόμενη ανωτέρω φωτογραφία, που δημοσιεύθηκε στην καθημερινή εφημερίδα Espresso (υπήρχε η σχετική ένδειξη στο δεξιό άνω μέρος της οθόνης), αναφέροντας ότι πρόκειται για στιγμιότυπο από τράπεζα στο κέντρο της Αθήνας. Ωστόσο, όπως προκύπτει από αναζήτηση στο Διαδίκτυο, η σχετική φωτογραφία (αγνώστου προελεύσεως) έχει αναπαραχθεί στο παρελθόν παντοιοτρόπως και σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατό να εικονίζει στιγμιότυπο στο κέντρο της Αθήνας κατά τις ημέρες μετάδοσης του δελτίου ειδήσεων».
Το ΕΣΡ δεν έδωσε ελαφρυντικά στον σταθμό, επειδή η φωτογραφία είχε ήδη δημοσιευθεί στην εφημερίδα Espresso και υπήρχε σχετική ένδειξη στην οθόνη. Επεσήμανε ότι το Mega έπρεπε να το ψάξει περισσότερο πριν την αναμεταδώσει. Σωστά, αλλά και αυτή η ευαισθησία (και του ΕΣΡ και του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ) παραείναι όψιμη. Δεν είδαμε ποτέ καταδίκες όταν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ είχαν ταχθεί ολόψυχα σε αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες ή άλλες αριστερές στρεβλώσεις της πραγματικότητας. Εψαξαν, για παράδειγμα, τα ρυθμιστικά όργανα εκείνα τα ρεπορτάζ για «τα παιδάκια που λιποθυμούσαν από την πείνα στα σχολεία» και επί των ημερών της Αριστεράς χόρτασαν;
Κοίταξαν ποτέ τούς αντιιμπεριαλιστικούς πολέμους που έκαναν τα ελληνικά ΜΜΕ στο Ιράκ διαστρέφοντας εντελώς την πραγματικότητα; Τις φωτογραφίες και τα βίντεο από μια δήθεν επίθεση σε μαιευτήριο της Βαγδάτης (2.4.2003) και τις περιγραφές του στιλ «Ισοπέδωσαν ένα μαιευτήριο! Τουλάχιστον επτά νεκροί σε νέα θηριωδία των “σταυροφόρων” του Μπους» ή τις αναλύσεις τύπου «Απύθμενο μίσος εναντίον των Αμερικανών φονιάδων και των Αγγλων υποτακτικών τους για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττουν στο Iράκ απλώνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Ολος ο κόσμος εύχεται να γεμίσει κάποια μέρα και το έδαφος της Aμερικής από διαμελισμένα πτώματα σαν κι αυτά που σκορπούν οι δυνάμεις εισβολής του Mπους, του νέου Xίτλερ, στις πόλεις του Iράκ, μήπως και έτσι η αυτοκρατορία της απόλυτης κτηνωδίας του καπιταλισμού πνιγεί στο αίμα που η ίδια χύνει ποτάμι σε όλο τον πλανήτη – σήμερα στο μαρτυρικό Iράκ». Για την ιστορία αναφέρουμε ότι την επόμενη ημέρα ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωνε ότι μόνο μερικά τζάμια είχαν σπάσει στο μαιευτήριο, το οποίο έτσι κι αλλιώς είχε εκκενωθεί πριν από τον πόλεμο. Μόνο μία ραδιοφωνική εκπομπή (στον τότε Flash) μετέδωσε την ανακοίνωση.
Ασχολήθηκαν ποτέ τα δημοσιογραφικά όργανα για το τι ακριβώς έγινε στην Πρίστινα την πρώτη ημέρα των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ; Ο καλός συνάδελφος του «Εθνους» και τότε μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ Χρήστος Τελλίδης είχε στείλει μια επιστολή (5.4.1999) στην οποία κατήγγειλε πολλά: «Η εμφανιζόμενη από τα ελληνικά ΜΜΕ ως δήθεν σερβική βάση που κτυπήθηκε από πύραυλο του ΝΑΤΟ και κάλυπτε με καπνούς την Πρίστινα ήταν μια παλιά μεγάλη αποθήκη, όπου στεγαζόταν ένα βουλκανιζατέρ και στον ίδιο χώρο υπήρχε ένα μικρό τυπογραφείο όπου τυπωνόταν πριν απαγορευτεί η αλβανική εφημερίδα “Κόσοβο σήμερα” (Κόχα Ντιτόρε). Ολα βέβαια ιδιοκτησίας Αλβανών. Δεν χρειάζονταν μεγάλες γνώσεις για να αντιληφθείς ότι επρόκειτο για έκρηξη που προκάλεσαν κάποιοι επίγεια, ενώ οι επιθέσεις κατά γειτονικού ακτινοδιαγνωστικού κέντρου των Αλβανών καθώς και ενός καταστήματος δεν άφηναν πολλά περιθώρια για να καταλάβεις ποιοι ήταν οι δράστες. Οι μαρτυρίες πολλές από τους κάτοικους της γύρω περιοχής, που ανέφεραν για την επίθεση που έγινε από Σέρβους οι οποίοι επέβαιναν σε αυτοκίνητα, ενώ μιλούσαν και για έναν νεκρό μπροστά στο ακτινοδιαγνωστικό κέντρο… Ενα από τα ελληνικά κανάλια την επομένη μετέδιδε όλη την ημέρα ότι ο πύραυλος που ρίχτηκε με στόχο το ραδιοτηλεοπτικό κτίριο έπεσε 150-200 μέτρα μακριά και μάλιστα έδειχνε τις καταστροφές που φερόταν ότι προκάλεσε. Λίγο παρατηρητικός να ήταν κανείς θα μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν έκρηξη που έγινε στο ισόγειο κτιρίου και ότι επρόκειτο για αλβανικό σπίτι σε γειτονιά Κοσοβάρων. Ο δημοσιογράφος έκανε και σταντ-απ μπροστά στο κτίριο μιλώντας για… πύραυλο. Οταν μάλιστα απευθύνθηκε στον Αλβανό που μάζευε τα αποκαΐδια, αυτός αρνήθηκε να μιλήσει λέγοντας περιφρονητικά ότι πρόκειται για ελληνικό κανάλι και δεν έχει καμία εμπιστοσύνη».
Συνέβησαν πολλά κατά τη διάρκεια των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων και των αγώνων «για τα δίκαια του λαού» που σύσσωμα έδιναν τα ΜΜΕ της χώρας. Τόσα, που η αναμετάδοση μιας φωτογραφίας είναι δεοντολογικό πλημμέλημα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι όσο τα δεοντολογικά κακουργήματα ευνοούσαν την προπαγάνδα της εθνικιστικής Δεξιάς, η οποία είχε συμμαχήσει με την αντιιμπεριαλιστική Αριστερά, οι τηλεοπτικοί σταθμοί έπαιρναν πανελλήνια παράσημα ως «τα καλύτερα ΜΜΕ του κόσμου». Τώρα που ξέφυγαν από τη γραμμή της αριστερίστικης ορθοδοξίας, «τα ΜΜΕ έγιναν “υπηρέτες” των εξουσιών την περίοδο της κρίσης», όπως λέει και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Πλειός. Μιλάμε βεβαίως για τα ΜΜΕ που πλειοδοτούσαν σε κραυγές (ακόμη και από εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ) για τα δεινά που φέρνει το μνημόνιο, που έχυσαν μαύρο δάκρυ για τα παιδιά που λιποθυμούσαν στις τάξεις από πείνα και τώρα ξαφνικά είναι χορτάτα κ.λπ.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Ο λαϊκισμός των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, που τόσο πιστά υπηρέτησε τις παλαβομάρες της Αριστεράς, τώρα της βγάζει γλώσσα. Κι αυτό οι «σύντροφοι» δεν θα το συγχωρήσουν ποτέ. Θα διυλίσουν τον κώνωπα (και καλά θα κάνουν· πρέπει να γίνουν πολλά και κυρίως μεγάλη συζήτηση για τα προβλήματα της ελληνικής δημοσιογραφίας) αλλά θα ξεχάσουν την κάμηλο του αριστερίστικου λαϊκισμού που είναι ακόμη κυρίαρχος στα ελληνικά ΜΜΕ. Τα προβλήματα είναι μεγάλα και σύνθετα και δεν εξηγούνται με τους λαϊκίστικους αφορισμούς περί «δημοσιογραφίας των αφεντικών». Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε την άλλη Κυριακή…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 17.4.2016