«Οίκαδε», λοιπόν και στα ΑΕΙ. Τα παλιά κυκλώματα που λειτουργούσαν με πάσης φύσεως ανταλλάγματα -«under the table» που θα ’λεγε σε άπταιστο αγγλική και ο πρωθυπουργός- θα ξαναπιάσουν δουλειά.
Ξανά μανά: Εθνικό διάλογο για την παιδεία ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός και σχέδιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων μέχρι το τέλος του χρόνου. Και όπως γίνεται κάθε φορά, το συμπέρασμα είναι η πρόσληψη 18.000 αναπληρωτών καθηγητών. Α, ναι… όπως κάθε υπουργός Παιδείας, έτσι και ο δεύτερος υπουργός της Πρώτης Φοράς ανακοίνωσε τη «δραστική μείωση του αριθμού των αποσπάσεων εκπαιδευτικών».
Ο λόγος του κ. Νίκου Φίλη, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων, έσταζε από τον γνωστό, ανέξοδο και αριστεροφανή λυρισμό. «Για μας», είπε, «όλα τα παιδιά έχουν το δικό τους θρανίο στο σχολείο και σ’ αυτό το θρανίο θέλουμε να γραφτεί το ονοματεπώνυμό τους, είτε είναι ελληνικό, είτε ξενικής προέλευσης» χωρίς να διευκρινίζει πώς θα είναι γραμμένο· με σουγιά ή μαρκαδόρο; Ο υπουργός δεν μας είπε τίποτε καινούργιο, απλώς φάνηκε ριζοσπαστικός, διότι σε αντίθεση με τον προκάτοχό του δεν είναι τόσο τεχνοφοβικός: «Δίπλα στον μαυροπίνακα να καταστήσουν τις νέες τεχνολογίες κάτι ελκυστικό για τις γενιές των ψηφιακά “ιθαγενών” παιδιών και εφήβων μας».
Το πιο ενδιαφέρον σημείο θα ήταν εκείνο για την Ανώτατη Παιδεία, όταν ο κ. Φίλης σημείωσε «τα πανεπιστήμιά μας, για μακρύ χρονικό διάστημα, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο μιας άδικης επίθεσης, που είχε σαφείς, αλλά αδήλωτους στόχους. Οι στόχοι αυτοί ήταν: η πλήρης απαξίωση του δημόσιου και ακαδημαϊκού τους χαρακτήρα. Η υπονόμευση μιας διαδικασίας που διαμόρφωνε κριτικά σκεπτόμενους πολίτες…». Θα νόμιζε κάποιος ότι ο υπουργός στόχευε τους τραμπούκους που διαφεντεύουν και απαξιώνουν διά των καταλήψεων τα ιδρύματα και υπονομεύουν την κριτική σκέψη διακόπτοντας με το έτσι θέλω ομιλίες, εκδηλώσεις, συνέδρια, αλλά φευ! Ο κ. Φίλης στόχευε τα Συμβούλια Ιδρύματος, τη μεγάλη μεταρρύθμιση που έγινε τα τελευταία χρόνια στα ΑΕΙ και τα οποία προσέλκυσαν επιστήμονες μεγάλου κύρους από την αλλοδαπή.
Ετσι με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (χάσαμε τον λογαριασμό πόσες ΠΝΠ έχει εκδώσει η κυβέρνηση που κάποτε ως αντιπολίτευση ωρυόταν για «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα» και «χούντα των ΠΝΠ») αλλάζει τον τρόπο εκλογής των πρυτάνεων. Επαναφέρει τις κομματικές νεολαίες -και μαζί μ’ αυτές τους τραμπούκους- στο προσκήνιο και κυρίως ακυρώνει τη «δυνατότητα διεθνούς προκήρυξης για τη θέση πρύτανη. Πλέον, μόνο πανεπιστημιακοί του ίδιου ιδρύματος μπορούν να εκλεγούν πρυτάνεις». «Οίκαδε», λοιπόν και στα ΑΕΙ. Τα παλιά κυκλώματα που λειτουργούσαν με πάσης φύσεως ανταλλάγματα -«under the table» που θα ’λεγε σε άπταιστο αγγλική και ο πρωθυπουργός- θα ξαναπιάσουν δουλειά.
Οι επιμέρους ζημιές που θα προκαλέσει -στην Παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στις επενδύσεις κ.λπ.- η τάχα μου ριζοσπαστική διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να αποδειχθούν μακροπρόθεσμα καταστροφικότερες από το έπος Βαρουφάκη που χαντάκωσε την οικονομία και κατέληξε με κεφαλαιακούς ελέγχους και ουρές ηλικιωμένων στα ΑΤΜ. Ειδικά στην Ανώτατη Παιδεία, όπου, παρά τα ειωθότα, η Ελλάδα είναι 40ή -και κάτω απ’ όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, ακόμη και τη Ρουμανία- στην κατάταξη ανθρώπινου κεφαλαίου (World Economic Forum, Human Capital Index 2015).
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.10.2015