Μπορεί ξένος υπήκοος να απολογηθεί στην ελληνική δικαιοσύνη για εσχάτη προδοσία της χώρας μας;
Φτηνά τη γλίτωσε ο Κεμάλ Ατατούρκ. Αν το 1922 υπήρχε η ένδοξη «Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» (και το «Ελληνική» υπογραμμισμένο), τότε ο Τούρκος πολέμαρχος θα καθόταν στο σκαμνί κάποιου ελληνικού δικαστηρίου, μαζί με τους καταδικασθέντες έξι της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ο Κεμάλ δεν θα απολογούνταν για τις σφαγές και τα εγκλήματά του, αλλά για το αδίκημα της «έσχατης προδοσίας» κατά της Ελλάδος.
Το παραπάνω δεν είναι ανέκδοτο, είναι προέκταση της ανακοίνωσης της «Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» (ΕΕΔΑ), μιας πάλαι ποτέ σοβαρής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, η οποία δυστυχώς εκφυλίστηκε σε παραμάγαζο όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά των πιο παράλογων συνιστωσών του. Σύμφωνα με την ανακοίνωση: «Εάν υποθέσουμε ότι η επεξεργασία σχεδίου εξόδου από το ευρώ οδηγεί στην “[…] υπονόμευση του ευρώ ως νομίμου νομίσματος της Χώρας […]” και συνακόλουθα πληροί την έννοια της κατ’ άρθρ. 134 παρ. 2 περ. β΄ ΠΚ εσχάτης προδοσίας, τότε αναγκαία θα πρέπει να δεχτούμε ότι και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, στο μέτρο που επεξεργάστηκε, πρότεινε και ήταν πρόθυμος να επιβάλει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, τέλεσε το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και συνεπώς εμπίπτει στη δικαιοδοσία των ελληνικών ποινικών δικαστηρίων».
Δεν γνωρίζουμε αν οι πράξεις του κ. Γιάνη Βαρουφάκη δημιουργούν υπόνοιες περί «εσχάτης προδοσίας»· αν και πολλοί δικαίως πιστεύουν πως ούτε αυτό δεν ήταν ικανός να κάνει. Σηκώνει επίσης μεγάλη συζήτηση η έννοια της «εσχάτης προδοσίας» σε πολιτικές αποφάσεις. Αλλά με ποια λογική, πέραν της παλαβής ΣΥΡΙΖΑϊκής, ένας ξένος υπήκοος μπορεί να απολογηθεί στην ελληνική δικαιοσύνη για εσχάτη προδοσία της χώρας μας;
Επιπλέον: μπορεί κοτζάμ ΕΕΔΑ (η οποία, όπως επαίρεται στον δικτυακό της τόπο, είχε στο προεδρείο της προσωπικότητες, όπως οι Αλέξανδρος Σβώλος, Στρατής Σωμερίτης, Αγνή Ρουσοπούλου, Φαίδων Βεγλερής, Αριστόβουλος Μάνεσης, ο Γιάννης Σουριαδάκις κ.ά.) να εκδίδει ανακοινώσεις για νομικά σχεδιάσματα, χωρίς να υπάρχει ούτε καν δίωξη κάποιου; Ποια δικαιώματα καταπατήθηκαν για να ασχοληθεί μεσαυγουστιάτικα; Είναι ανθρώπινο δικαίωμα του κ. Βαρουφάκη να μη συζητιόνται οι πιθανές ευθύνες του, έστω κι αν κάποιοι πάνε στα άκρα; Δεν είδαν άλλες πραγματικές καταπατήσεις δικαιακών δικαιωμάτων (ακόμη και πρώην υπουργών) να ασχοληθούν, και ευαισθητοποιήθηκαν από την απλή συζήτηση για τον κ. Βαρουφάκη; Γράφαμε και παλιότερα ότι «ένα από τα πιο ενδιαφέροντα (και έξυπνα) επικοινωνιακά τερτίπια του “χώρου”, έτσι ονομάζεται πλέον η παλαβή Αριστερά με τις παραφυάδες της, είναι οι ποικιλώνυμες “πρωτοβουλίες”. Πρόκειται για χαλαρά οργανωτικά σχήματα, συνήθως παρέες, που παίρνουν βαρύγδουπα ονόματα ώστε να μένουν έκθαμβοι οι αδαείς. Φτιάχνουν ένα blog και βομβαρδίζουν τους δημοσιογράφους με ανακοινώσεις… Είναι απλώς βαρύγδουπες ονομασίες…» («Η Καθημερινή» 12.6.2011)
Στην περίπτωση της ΕΕΔΑ, όμως, υπάρχει ένα βαρύ σαν ιστορία όνομα, που κουρσεύτηκε για να εξυπηρετήσει ευτελείς πολιτικές επιδιώξεις σε βάρος τής πολύ αναγκαίας προστασίας των δικαιωμάτων. Θυμίζει περισσότερο τον Πονηρό Πολιτευτή, τον οποίο ο Διονύσης Σαββόπουλος νωρίς κατήγγειλε: «Παίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμα, απ’ το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα».
Κρίμα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 11.8.2015