Αν η ελευθερία να ανοίγεις το μαγαζί σου όταν έχει πελατεία δεν είναι κοινή λογική, τότε τι είναι;
Δεν ξέρουμε αν η απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης που επιτρέπει το άνοιγμα των καταστημάτων σε δέκα τουριστικές περιοχές της χώρας είναι προϊόν «κοινής λογικής» ή πρέπει να το βαφτίσουμε κάπως αλλιώς. Το γεγονός όμως ότι στο ιστορικό κέντρο Αθήνας, στο ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης, στο Πικέρμι, στη Ραφήνα, στη Χαλκιδική, στη Ρόδο, στην Κω, στη Σύρο, στη Μύκονο και στη Σαντορίνη -περιοχές δηλαδή που βουλιάζουν από τουρίστες- επιτρέπεται στους καταστηματάρχες να ανοίγουν το μαγαζί τους ακόμη κι όταν δεν το θέλουν κάποιοι άλλοι, δεν είναι ούτε αριστερό ούτε δεξιό μέτρο. Βρίσκεται εκτός του πολιτικού άξονα. Προσοχή! Δεν είναι εκ του νόμου υποχρεωμένοι να ανοίγουν το μαγαζί τους. Απλώς έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.
Τώρα, πώς θα μπορούσαμε να βαφτίσουμε μέτρα που δεν αφορούν τη διανομή του πλούτου (πεδίο στο οποίο καλά κάνει και υπάρχει η τομή Αριστεράς – Δεξιάς) αλλά τη μεγέθυνσή του; Δηλαδή, έχουμε χιλιάδες τουρίστες που έρχονται με τα κρουαζιερόπλοια και τις Κυριακές. Αυτοί μπορεί να θέλουν να ξοδέψουν κάποια λεφτά (τι στην ευχή; κάτι θα τους γυαλίσει σε μια βιτρίνα!) αλλά δεν υπάρχει εκεί κανείς να τους εξυπηρετήσει. Τριγυρνούν στις έρημες πόλεις και μετά πάνε απέναντι στην Τουρκία ή στην Ιταλία για να αγοράσουν δώρα και να διηγηθούν αργότερα στους φίλους τους: «Είδαμε μια ωραία ζακέτα -ένα ωραίο αγαλματίδιο κ.λπ.- στην Αθήνα! Μούρλια! Κρίμα που ήταν τα μαγαζιά κλειστά και δεν μπορέσαμε να σας το φέρουμε ως δώρο. Σας φέραμε όμως ένα οθωμανικό φέσι που αγοράσαμε στη Σμύρνη, επίσης πανέμορφο. Βεβαίως η ζακέτα της Αθήνας ήταν πολύ πιο ωραία, αλλά το κρουαζιερόπλοιο έφευγε Κυριακή βράδυ, ενώ τα μαγαζιά άνοιγαν τη Δευτέρα».
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι χιλιάδες που κατεβαίνουν κάποιες Κυριακές στα λιμάνια της χώρας (ένα κρουαζιερόπλοιο μόνο έχει δύο με τρεις χιλιάδες τουρίστες) είναι πολύ τσιγκούνηδες και δεν ξοδεύουν τίποτε. Δεν ξέρουμε πώς το γνωρίζουν αυτό, αλλά στην ελεύθερη αγορά υπάρχει και η ελεύθερη επιλογή: αν οι τουρίστες δεν ξοδεύουν, τότε ύστερα από μερικές δοκιμαστικές Κυριακές τα μαγαζιά δεν θα ανοίγουν. Τόσο απλά!
Αν πάλι φοβούνται -όπως λένε- ότι ο «διπλανός» (αυτός δηλαδή που ανοίγει το κατάστημά του τις Κυριακές) θα τους «κλέψει την πελατεία», ο φόβος σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, η πελατεία υπάρχει και με κλειστά όλα τα μαγαζιά δεν εξυπηρετείται. Δεύτερον, αυτό που προέχει είναι «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Επειδή κάποιος θέλει να κάθεται Κυριακή -κάτι που είναι πολύ ωραίο και πολύ θεμιτό- πρέπει να κάθονται όλοι. Αυτό είναι ο πατερναλισμός, για την επιβολή του οποίου χρησιμοποιείται η ισχύς του κράτους.
Κάποιοι θα θεωρήσουν ότι τα παραπάνω επιχειρήματα είναι δεξιά, επειδή η Αριστερά αντιστρατεύεται κάθε ελευθερία στο επιχειρείν. Αλλά πάλι ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) Βασίλης Κορκίδης ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Νέα Δημοκρατία κι όχι από κάποιο αριστερό κόμμα. Συνεπώς ο πολιτικός ετεροπροσδιορισμός αποτυγχάνει και απομένει η απορία: δεξιό δεν είναι το μέτρο, αφού οι δεξιοί θεσμικοί εκπρόσωποι το αντιμάχονται χέρι χέρι με τους αριστερούς. Αν η ελευθερία να ανοίγεις το μαγαζί σου όταν έχει πελατεία δεν είναι κοινή λογική, τότε τι είναι;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 9.7.2014