Από προτάσεις δαπανών χωρίς το συμπλήρωμα των εξοικονομήσεων χορτάσαμε.
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για «παράταση μέχρι το τέλος του 2013 της ρύθμισης του ν. 4052/2012 για να μπορούν να έχουν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη οι εργαζόμενοι που συμπλήρωσαν 50 ημέρες ασφάλισης στο ΙΚΑ και όχι 100 όπως προβλέπει η νομοθεσία (ν. 3655/2008)»; Ο νόμος του 2008, που στόχο είχε την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, ορθώς φτιάχτηκε σε συνθήκες της δανεικής ευημερίας, αλλά τώρα σε συνθήκες ύφεσης πρέπει να τροποποιηθεί μέχρι η ελληνική οικονομία να αρχίσει να δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Και τα μέτρα ενίσχυσης των ανέργων είναι σημαντικά. Οι άνεργοι είναι τα πραγματικά θύματα της κρίσης και όχι οι φωνακλάδες του Δημοσίου, π.χ. υπάλληλοι της Βουλής, που παλεύουν για τα εξωτικά τους επιδόματα. Οπότε είναι θετική και η άλλη πρόταση που παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη (13.12.2012) ο κ. Βενιζέλος «ώστε οι ημέρες ασφάλισης από 600 που είναι τώρα να πάνε στις 300. Και αύξηση 100 ημερών/έτος, μετά τη συμπλήρωση του 30ού έτους ηλικίας». Σε συνθήκες κρίσης απαιτούνται έκτακτα μέτρα προς κάθε κατεύθυνση. Οχι μόνο δημοσιονομικά, αλλά και προστασίας εκείνων που τη χρειάζονται περισσότερο απ’ όλους.
Τα περισσότερα μέτρα (πέρα από κάτι «περίεργα», όπως το άρθρο 11 του σχεδίου νόμου) που ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ο κ. Βενιζέλος είναι θετικά. Το δημοσιονομικό κόστος, όπως είπε ο ίδιος, είναι σχετικά χαμηλό. Φτάνει τα 122 εκατ. ευρώ. Είναι κάπως μεγαλύτερο από τα 75,8 εκατ. ευρώ της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης που μας «φίλεψε» ο ίδιος πολιτικός, αλλά το κοινωνικό όφελος είναι απείρως μεγαλύτερο. Να σημειώσουμε εδώ πως είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι πλέον κατατίθενται προτάσεις νόμου με κοστολόγιο. Αλλά ας μην ξεχνάμε επίσης ότι συνεχίζεται η παλαιοκομματική λογική των δαπανών χωρίς να προτείνονται ισοδύναμα μέτρα.
Στη συνέντευξή του, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι «τα 120 εκατ. ευρώ μπορούν να βρεθούν με ελάχιστες κινήσεις σε επίπεδο φορολογικού νομοσχεδίου. Δηλαδή μια ποσοστιαία μονάδα εδώ, μια ποσοστιαία μονάδα εκεί, στο τίποτα». Σεβόμαστε τη βαθιά οικονομική γνώση που απέκτησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χρηματίζοντας υπουργός ένα φεγγάρι στην οδό Νίκης, αλλά μήπως μπορεί να εξηγήσει και σε εμάς τους αδαείς τη «μια μονάδα εδώ και την άλλη παραδίπλα»; Διότι οι ποσοστιαίες μονάδες, όπως και τα εκατομμύρια, δεν είναι τυρί φέτα -«είναι 1.200 γραμμάρια, να τ’ αφήσω;»- χρειάζονται εξειδίκευση και ποτέ δεν είναι «στο τίποτα».
Πόσο πιο ειλικρινής θα φαινόταν η πρόταση του κ. Βενιζέλου αν μαζί με τις αναγκαίες αυτές παροχές μάς έδινε κι έναν κατάλογο περικοπών στο Δημόσιο; Διότι από προτάσεις δαπανών χωρίς το συμπλήρωμα των εξοικονομήσεων χορτάσαμε, και ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος υπήρξε από τους μεγαλύτερους χουβαρντάδες των χρημάτων μας. Κι αν δεν μπορεί να βρει ιδέες για μείωση των δαπανών, να του προτείνει ο κ. Αντώνης Σαμαράς μία. Προεκλογική υπόσχεση της Ν.Δ. ήταν η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200.
Δεν χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση, ούτε πολύπλοκες διαδικασίες. Ενας απλός νόμος είναι που μπορεί να προστεθεί ως παράρτημα στην πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για τις ευπαθείς ομάδες και να ψηφιστεί άμεσα. Τι λέτε, κύριοι της κυβέρνησης;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19.12.2012