Η Αριστερά από την προστασία των ανθρώπων πρέπει να ορίζεται. Από τις δολοφονίες ανθρώπων μόνο οι συμμορίες δολοφόνων πρέπει να ορίζονται.
Αν πιστέψουμε τον κ. Ιωάννη Ραχιώτη Οι κ.κ. Κουφοντίνας και Ξηρός ήταν οι επιθετικοί μιας ομάδας που ονομάζεται «Αριστερά».
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, υπήρχε και η «αμυντική Αριστερά. Έτσι, ο κ. Μανώλης Γλέζος, για παράδειγμα, πρέπει να έπαιζε μπακ. Τερματοφύλακας μάλλον πρέπει να είναι ο κ. Μίκης Θεοδωράκης, η συνείδηση της Αριστεράς που έχει αποκρούσει ουκ ολίγες επιθέσεις και κατά καιρούς βάζει τις φωνές στους συμπαίκτες του (όπως κάνουν όλοι οι καλοί τερματοφύλακες) όταν η ομάδα δέχεται τέρματα.
Κέντρο όμως ποιοι παίζουν; Τα χαφ που μοιράζουν μπαλιές ώστε να σκοράρουν οι επιθετικοί Ξηρός και Κουφοντίνας, (κατά τη Ραχειώτειο πάντα φαντασία) ποιοι είναι; Ιδού το μεγάλο ερώτημα που μας άφησε αναπάντητο η ομιλία του συνηγόρου υπεράσπισης που τόλμησε να βάλει στον ίδιο τορβά τον Λαμπράκη με τον Κουφοντίνα, τον Σωτήρη Πέτρουλα με τον Σάββα Ξηρό.
Όλα έχουν ένα όριο σ’ αυτόν το τόπο. Ή τουλάχιστον πρέπει να έχουν. Δεν μπορεί κάποιος κρυμμένος κάτω από την τήβεννο του υπερασπιστή να σπιλώνει μνήμες και να συκοφαντεί υπολήψεις.
Ε, δεν παίζουν, κ. Ραχιώτη, στην ίδια ομάδα οι κ.κ. Μίκης Θεοδωράκης και Μανώλης Γλέζος με τους Ξηροκουφοντίνες. Είναι βαθύτατη πολιτική προσβολή, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Το’ χουμε ξαναγράψει: Η Αριστερά έχει ευθύνες για την τρομοκρατία. Ευθύνες που προκύπτουν από την αμηχανία της μπροστά στο φαινόμενο. Φταίει για το γεγονός ότι δεν ξεκαθάρισε, νωρίς τι σημαίνει Δημοκρατία (έστω αστική) και τι είναι επανάσταση. Για το γεγονός ότι έμεινε σιωπηλή όταν κάποιοι ψέλλισαν για τους δολοφόνους «γεια στα χέρια τους». Αυτές τις ευθύνες η Αριστερά πρέπει κάποια στιγμή να τις συζητήσει. Για να καθαρθεί…
Είναι άλλες όμως οι ευθύνες της παθητικής αμηχανίας κι άλλες οι ευθύνες του αίματος που προσπαθούν να της φορτώσουν κάποιοι, ισχυριζόμενοι ότι Αριστεροί και δολοφόνοι είναι στην ίδια ομάδα.
«Η Αριστερά στην Ελλάδα», είπε ο κ. Ραχιώτης, «ακόμη κι όταν πήρε τα όπλα λόγους άμυνας επικαλέστηκε. Και στο πρώτο αντάρτικο και στο δεύτερο αντάρτικο την προστασία των ανθρώπων επικαλέστηκε».
Έχει δίκιο σ’ αυτό ο κύριος συνήγορος. Η Αριστερά από την προστασία των ανθρώπων πρέπει να ορίζεται. Από τις δολοφονίες ανθρώπων μόνο οι συμμορίες δολοφόνων πρέπει να ορίζονται.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 12.3.2003