Η επιχειρηματολογία των κ.κ. Παπουτσή και Καστανίδη για τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων φέρνουν στην επιφάνεια το παλιό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απόντος του αρχηγού του, αρχίζει να διολισθαίνει στον παλιό, κακό του λαϊκισμό.
Τάδε έφη Χρήστος Παπουτσής, το «νέο πρόσωπο» του ΠΑΣΟΚ για να συμπληρωθεί από τον έτερο «νεοκουλούρη» κ. Χάρη Καστανίδη: «Η ακρίβεια ταιριάζει στη Νέα Δημοκρατία. Στυγνοί νεοφιλελεύθεροι υπουργοί επιβάλλουν τους κανόνες της ασύδοτης αγοράς στην ιδιωτική εκπαίδευση απελευθερώνοντας τις τιμές των διδάκτρων. Δεκάδες χιλιάδες οικογένειες θα δουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται. Τώρα αντιλαμβανόμαστε πλήρως την επιθυμία της Ν.Δ. να είναι κόμμα του κοινωνικού κέντρου».
Ο αφορμή για το ξέσπασμα των δύο στελεχών του ΠΑΣΟΚ είναι η απελευθέρωση των διδάκτρων που αποφάσισε ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Γιάννης Παπαθανασίου κι αμέσως προκύπτουν δύο ερωτήματα.
Κατ’ αρχήν πρέπει να ρωτήσουμε που είδαν τα δύο προβεβλημένα (πλέον) στελέχη του Κινήματος τον «νεοφιλελευθερισμό» και μάλιστα στην …«στυγνή εκδοχή του»; Κάθε λειτουργία της αγοράς είναι για τους κορυφαίους του ΠΑΣΟΚ «στυγνός νεοφιλελευθερισμός»; Κατά δεύτερον από πού γνωρίζει ο κ. Καστανίδης ότι η απελευθέρωση των διδάκτρων θα επιφέρει ακρίβεια; Θυμάται άραγε τι έλεγε -κι αυτός και το κόμμα του- για την επάρατο απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών; Το τρίτο ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: αφού το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια βελτίωσε την δημόσια παιδεία γιατί τα στελέχη του κόπτονται για την απελευθέρωση των διδάκτρων; Αν πιστέψουμε όσα μας έλεγε το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια τα ιδιωτικά σχολεία έπρεπε να είχαν κλείσει ακόμη κι αν έδιναν δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
Η απελευθέρωση έγινε, και μπράβο στον κ. Παπαθανασίου που την έκανε. Χρόνια τώρα ο έμφυτος λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ κρατούσε δέσμια την ιδιωτική παιδεία στην υποκρισία του φιλολαϊκού προφίλ που ήθελαν να καλλιεργούν για τις ανάγκες της TV οι υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης. Ανακοίνωναν -τάχα μου- χαμηλό πλαφόν αύξησης ενώ όλοι ήξεραν ότι η κερκόπορτα των σποραδικών αυξήσεων γινόταν από τις πρόσθετες παροχές των ιδιωτικών σχολείων. Έτσι κορόιδευαν εαυτούς κι αλλήλους για να κάνουν το κομμάτι τους στο γυαλί ως «κοινωνικά ευαίσθητοι».
Πέρα όμως από το θέμα καθεαυτό η επιχειρηματολογία των κ.κ. Παπουτσή και Καστανίδη φέρνουν στην επιφάνεια ένα παλιό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ το οποίο θέλαμε πολύ να ξεχάσουμε. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απόντος του αρχηγού του, αρχίζει να διολισθαίνει στον παλιό του κακό εαυτό. Ξαναφορά τον λαϊκισμό της δεκαετίας του 1980. Αρθρώνει ένα ελάχιστα πειστικό λόγο, αλλά βλαπτικό για τον δημόσιο διάλογο. Από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάθε νουνεχής πολίτης θα περίμενε δομική αντιπολίτευση κι όχι τις ελάχιστα πειστικές κραυγές περί «νεοφιλελεύθερων λύκων στα πρόβατα της Παιδείας». Θα περίμενε κανείς κάποια σοβαρότητα, όταν μάλιστα αυτό το κόμμα διαχειρίστηκε πράγματα και είδε τοις πράγμασι τα αδιέξοδα της κρατικιστικής πολιτικής που ακολούθησε. Όπως φαίνεται όμως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μαθαίνουν ή όπως θα έλεγε και ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέϊθ: «τίποτα δεν είναι τόσο θαυμαστό στην πολιτική όσο η φτωχή μνήμη.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 5.8.2004
