Η Ελλάδα δεν είναι η Αλβανία της Δύσης. Επίσης, δεν είναι ξεκομμένη από τα προβλήματα της ευρύτερης περιοχής.
Τον Νοέμβριο του 2009, λίγο πριν από τις εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία, η ΟΝΝΕΔ Παλαιού Φαλήρου έστειλε ένα ερωτηματολόγιο στους τρεις υποψήφιους (Μπακογιάννη, Σαμαρά, Ψωμιάδη) σε μια προσπάθεια ιδεολογικής αποσαφήνισης του κεντροδεξιού χώρου. Ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτοφανής προσπάθεια, με την έννοια ότι για πρώτη φορά κομματική νεολαία έθετε βασικά ιδεολογικά ερωτήματα (αποκρατικοποιήσεις, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, μεταναστευτικό κ.λπ.) σε υποψηφίους αρχηγούς πριν ψηφίσει η βάση. Οι απαντήσεις τους δημοσιεύτηκαν στο blog των ΟΝΝΕΔιτών Παλαιού Φαλήρου (egkathetoi.blogspot.com), αλλά και στον Τύπο. Ανάμεσα στις 23 ερωτήσεις, στη σημερινή συγκυρία έχει ενδιαφέρον η ενδέκατη: «Πιστεύετε ότι εφόσον καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα πρέπει η διεθνής κοινότητα (ΟΗΕ-NATO) να επεμβαίνει, ακόμη κι αν το κράτος που κατά το διεθνές δίκαιο παρανομεί, επικαλεστεί ότι προσβάλλεται η εθνική του κυριαρχία;» Οι απαντήσεις είχαν ως εξής:
– Μπακογιάννη: «Θέλω να είμαι ξεκάθαρη. Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι θεμελιώδης αρχή του διεθνούς δικαίου και χαρακτηρίζει το επίπεδο του ανθρώπινου πολιτισμού. Οσον αφορά το ζήτημα των ανθρωπιστικών επεμβάσεων ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ ορίζει σαφώς το πώς μπορεί η διεθνής κοινότητα να επέμβει έναντι ενός κράτους που έχει παρεκκλίνει της διεθνούς νομιμότητας».
– Σαμαράς: «ΟΧΙ».
Τελικά ο κ. Σαμαράς έγινε πρόεδρος της Ν.Δ., αλλά η θέση του κόμματος, όπως εκφράστηκε διά στόματος του αντιπροέδρου κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου, ήταν (ορθώς κατά την άποψή μας) «Ναι». Αυτό δεν αποδεικνύει μόνο τη σοφία της παροιμίας «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην λες», αλλά και κάτι περισσότερο. Η Ελλάδα δεν είναι η Αλβανία της Δύσης. Επίσης, δεν είναι ξεκομμένη από τα προβλήματα της ευρύτερης περιοχής. Ακόμη και αν δεν υπήρχε το ανθρωπιστικό καθήκον και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στον ΟΗΕ, υπάρχει πάντα ο φόβος της μαζικής μετανάστευσης. Κάτι που θα γινόταν εφιάλτης για τις ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες, αν ο Καντάφι κυριαρχούσε και αποφάσιζε -όπως είπε ο ίδιος- να ξεκαθαρίσει την κατάσταση «πόρτα πόρτα». Και η πρώτη πόρτα που θα έβρισκαν οι κυνηγημένοι θα ήταν η Ελλάδα. Ευτυχώς, η Ν.Δ. το κατάλαβε νωρίς.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25.3.2011