Το προχθεσινό ντιμπέιτ του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε την απήχηση του αντίστοιχου που έκανε το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν είχε και τη σοβαρότητά του. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στα θέματα που αναπτύχθηκαν, αλλά και στην πολιτική ποιότητα των συμμετεχόντων. Πού αλλού θα μπορούσε να ακούσει κανείς υποψήφιο αρχηγό του δεύτερου (σε αριθμό ψήφων) κόμματος να ισχυρίζεται ότι «έχουμε 5.000 ανεμογεννήτριες σε όλη την Ελλάδα να γυρίζουν, 15 δισ., και ξέρετε πόσο ρεύμα βγάζουν; Μηδέν. Διότι δεν έχουν βάλει ακόμη μπαταρίες» (20.11.2024).
Δεν ήταν μόνον ο κ. Απόστολος Γκλέτσος, ο οποίος –αν μη τι άλλο!– έχει εκατοντάδες ανεμογεννήτριες στην περιφέρειά του κι έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζει τα βασικά· η Στερεά Ελλάδα παράγει 2.314 MW (43% της συνολικής αιολικής ενέργειας στη χώρα) και ακολουθούν η Πελοπόννησος με 671 ΜW (13%) και η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη με 535 MW (10%).
Ηταν και ο κ. Παύλος Πολάκης, ο οποίος δήλωσε ότι με «τα νούμερα τα πάω καλά» και δεν εννοούσε τις προηγούμενες πολιτικές επιλογές του, ούτε το χρονόμετρο που συστηματικώς παραβίαζε. Είπε, για παράδειγμα: «Η αντίδραση του Ισραήλ έχει ξεπεράσει προ πολλού το όριο της νόμιμης άμυνας. Εδώ μιλάμε για περίπου 180.000 με 230.000 νεκρούς κάτω από τα ερείπια της Γάζας. Δηλαδή, 200.000 νεκρούς στα δύο εκατομμύρια. Δηλαδή, σαν να έχει χάσει η χώρα μας δύο εκατομμύρια στα δέκα. Εδώ πρέπει να πάρεις θέση…».
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και ένας άμαχος νεκρός είναι βαρύς φόρος αίματος για τις συνειδήσεις όσων διαμορφώθηκαν από τον ανθρωπισμό και τον Διαφωτισμό. Αλλά «εδώ, πριν πάρεις θέση», πρέπει να μάθεις να μετράς, που κατά τον Φρανσουά Μιτεράν είναι το προαπαιτούμενο κάθε πολιτικής. Το υπουργείο Υγείας στη Γάζα, που ελέγχεται από τη Χαμάς, δήλωσε την 20ή Νοεμβρίου –την ημέρα δηλαδή του ντιμπέιτ– ότι στον πόλεμο που διαρκεί 13 μήνες τώρα σκοτώθηκαν 43.985 Παλαιστίνιοι.
Δεν είναι μόνο ότι βρήκε πενταπλάσιους νεκρούς στη Γάζα, βρήκε και τη «σωστή» εθνική γραμμή των «ρωσοψεκασμένων» για την Ουκρανία. «Ναι, από τη στιγμή που είμαστε στο ΝΑΤΟ, θα παίρναμε θεωρητικά το πλευρό των συμμάχων μας», είπε. «Ομως δεν είχαμε κανέναν λόγο να πάρουμε τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, βλήματα, πυροβόλα, από τα νησιά ή από συγκεκριμένες περιοχές και στρατόπεδα, και να τα στείλουμε μέσω Τσεχίας στα Τάγματα Αζόφ στην Ουκρανία». Αρτζι, Παύλος και λουλάς. Ο,τι στείλαμε στην Ουκρανία ήταν προς αντικατάσταση και υπάρχει συμφωνία γι’ αυτό. Οσο για τα «Τάγματα Αζόφ» –που τα θυμήθηκε;– κανονικά δεν έπρεπε να στείλουμε ούτε σταφίδες, όπως ήταν η πρόταση άλλων συντρόφων του.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 22.11.2024