Σε τι χρειάζονται οι υπουργοί; Μόνο για να κάνουν παχιές δηλώσεις πόσο τέλεια είναι τα πράγματα και μετά να κάνουν παχιά αυτοκριτική για το πόσο άσχημα ήταν και πόσο καλά θα διορθωθούν;
Είδαμε δύο φορές στην τηλεόραση τον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο με κουστούμι και σοβαρό ύφος να επιθεωρεί τον χώρο της δίκης. Τον ακούσαμε να μας διαβεβαιώνει πως «όλα είναι έτοιμα για την δίκη των δικών». Τον πιστέψαμε. Φαντασθήκαμε πως πήγε εκεί για να επιθεωρήσει τα καλώς κείμενα της δικαστικής αίθουσας, ένα έργο που τού εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός και πλήρωσε από το υστέρημά του 2 εκατομμύρια ευρώ (700 εκατομμύρια δραχμές). Πιστεύαμε πως χθες θα ήταν όλα άψογα και η δίκη θα ξεκινούσε χωρίς μεγάλα προβλήματα.
Αντιθέτως όμως διαψευσθήκαμε. Είδαμε μια πρώτη μέρα-χάος, όπου έχανε ο συνήγορος τον κατηγορούμενο και ο μάρτυρας τον πρόεδρο. Η προετοιμασία της δίκης ήταν τόσο χάλια, σαν να την έκανε κάποιος επίτηδες, μόνο και μόνο για να υπονομεύσει το κύρος της Δικαιοσύνης την πιο κρίσιμη στιγμή της. Μικρόφωνα δεν υπήρχαν επαρκή στο χώρο των κατηγορούμενων, τηλέφωνα δεν υπήρχαν στην αίθουσα των δημοσιογράφων ο γυάλινο κλωβός εμπόδιζε την απρόσκοπτη επικοινωνία των υπόδικων με τους συνηγόρους τους.
Το ερώτημα, μετά απ’ αυτή την πρώτη μέρα είναι: τι στην ευχή έκανε ο κ. Πετσάλνικος τόσους μήνες; Και κυρίως: τι στην ευχή επιθεώρησε, όταν πήγαινε έχοντας πίσω του δεκάδες κάμερες; Τίποτε δεν λειτουργούσε την πρώτη μέρα της δίκης, με αποτέλεσμα να αναλωθούν όλοι στα μικρό(μεγά)φωνα και τα γυάλινα κουβούκλια.
Έχω την φριχτή υποψία πως οι (σε εθνικό δίκτυο μεταδιδόμενες) επισκέψεις και επιθεωρήσεις των υπουργών ένα στόχο μόνο έχουν. Την προσωπική τους προβολή και όχι την επίλυση προβλημάτων. Γιατί αν ένας υπουργός πάει δύο φορές να επιθεωρήσει ένα χώρο δικαστηρίου, και η συγκεκριμένη αίθουσα παρουσιάζει την εικόνα που παρουσίασε χθες ο Κορυδαλλός, τότε ή κάποιοι δουλεύουν άσχημα τον πολιτικό τους προϊστάμενο («όλα είναι στην εντέλεια κ. υπουργέ!»), ή ο ίδιος μας δουλεύει άσχημα. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως ο υπουργός παραιτείται. Είτε γιατί τον κοροϊδεύουν οι υφιστάμενοί του, είτε γιατί κοροϊδεύει αυτός τον προϊστάμενό του, τον ελληνικό λαό.
Αλλιώς σε τι χρειάζονται οι υπουργοί; Μόνο για να κάνουν παχιές δηλώσεις πόσο τέλεια είναι τα πράγματα και μετά να κάνουν παχιά αυτοκριτική για το πόσο άσχημα ήταν και πόσο καλά θα διορθωθούν; Μήπως δουλειά τους είναι λύνουν προβλήματα αντί να δημιουργούν; Μέχρι στιγμής μας έδειξαν το πρώτο. Περιμένουμε το δεύτερο…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 4.3.2003
