Μοναδικό κριτήριο της κυβέρνησης για τη στελέχωση του Δημοσίου είναι ο διαμοιρασμός των ιματίων όποιου κράτους απέμεινε.
Πώς το είχε πει για τους πολιτικούς ο Χένρι Κίσινγκερ; «Το παράνομο το κάνουμε αμέσως. Για το αντισυνταγματικό χρειαζόμαστε λίγο χρόνο παραπάνω». Τούτη η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει ημετέρους πολιτευτές και να βάλει χέρι στα λεφτά μας ξεπέρασε και τον «μάγο των πάσης φύσεων ελιγμών». O εκλεκτός του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και υπουργός Περιβάλλοντος κ. Βαγγέλης Λιβιεράτος παύει παράνομα και αντισυνταγματικά τη διοίκηση του «Πράσινου Ταμείου» με τροπολογία, μάλιστα, που ενσωματώθηκε σε κύρωση διεθνούς σύμβασης παρά το γεγονός ότι το απαγορεύει ο κανονισμός της Βουλής.
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: το Πράσινο Ταμείο δημιουργήθηκε το 2010 και συγκεντρώνει τα πρόστιμα από περιβαλλοντικές παραβάσεις ώστε να χρηματοδοτεί προγράμματα ανάπλασης. Ετσι λειτουργεί ως μηχανισμός αποζημίωσης για όποιες περιβαλλοντικές καταστροφές έχουν ήδη γίνει. Τα λεφτά που συγκεντρώθηκαν είναι πολλά· υπολογίζονται περί τα δύο δισ. ευρώ.
Ο ιδρυτικός νόμος του Ταμείου προέβλεπε τετραετή θητεία για τη διοίκησή του αλλά ο εκλεκτός του κ. Βενιζέλου λύσσαξε εδώ και καιρό να την αλλάξει. Από τον περασμένο Μάρτιο ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ρωτούσε επισήμως στη Βουλή: «Οπως προκύπτει από τον επίσημο Απολογισμό Δράσεων, το Πράσινο Ταμείο ανέπτυξε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και πέτυχε κατά κοινή ομολογία ένα σημαντικό έργο τη διετία 2011-2012. Παρά τον μειωμένο προϋπολογισμό του, μόνο το 2012 σχεδίασε και υλοποίησε εννέα Χρηματοδοτικά Προγράμματα και πέτυχε απορροφητικότητα πόρων πάνω από 70%. Παρόλα αυτά, πρόσφατα έγινε γνωστό ότι το υπουργείο προτίθεται να αντικαταστήσει τον πρόεδρο και το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου και μάλιστα εν μέσω της θητείας του, γεγονός που εγείρει ερωτήματα. Κατόπιν αυτών ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός ΠΕΚΑ: Με ποια ακριβώς κριτήρια αξιολόγησης αποφασίστηκε η αντικατάσταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου;». Απάντηση δεν πήρε· ούτε αυτός, ούτε ο ελληνικός λαός στον οποίο υποτίθεται ότι λογοδοτεί το πουλέν του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αξαφνα και σε Διεθνή Σύμβαση κατατίθεται μια τροπολογία, από εκείνες για τις οποίες δεν ντρέπεται το πολιτικό σύστημα και η οποία γράφει «4. Η θητεία του Προέδρου και των μελών του διοικητικού συμβουλίου που διορίστηκαν με την υπ’ αρίθμ. 14694/31-3-2011 (ΦΕΚ 94 ΥΟΔΔ/11-4-2011) υπουργική απόφαση, όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει, παύει από την έναρξη ισχύος του παρόντος». Μετά την κατάργηση θα ακολουθήσει ο διορισμός του ελεγχόμενου κομματικού: «Ο αντικαταστάτης του κ. Σερράου φέρεται να έχει ήδη από μηνών επιλεγεί: ένα κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με θητεία σε δευτερεύουσες κυβερνητικές θέσεις, πάντα σε άμεση σύνδεση με στέλεχος «πρώτης γραμμής”», έγραφε το περασμένο Σάββατο στην «Κ» ο συνάδελφος κ. Γιώργος Λιάλιος.
Δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση είναι πολύ κατώτερη των αναγκών που έχει ο τόπος. Μοναδικό κριτήριο στη στελέχωση του Δημοσίου είναι ο διαμοιρασμός των ιματίων όποιου κράτους απέμεινε. Και φυσικά των χρημάτων που αυτό διαχειρίζεται. Διότι ο καβγάς για το Πράσινο Ταμείο αφορά τις αναθέσεις των αναπλάσεων που χρηματοδοτεί και όλα όσα «συνεπάγονται». Δύο δισ. είναι πολλά λεφτά. Ειδικά για κόμματα που έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 29.5.2013