Αν είναι μια φορά κακό για τη δημοκρατία να υπάρχουν συμβάντα αστυνομικής αυθαιρεσίας, είναι δημοκρατικώς ανεπίτρεπτο να απαγορεύεται η καταγραφή τους με το μάντρωμα των δημοσιογράφων σε αστυνομικά τμήματα.
Μια φωτογραφία δεν είναι «αδιάψευστος μάρτυρας». Σε όλα τα εγχειρίδια θεωρίας της επικοινωνίας υπάρχει μια φωτογραφία που δείχνει έναν πανκ να «επιτίθεται» σε μια γριούλα. Οταν ανοίγει το πλάνο, φαίνεται ότι ο νεαρός προσπαθεί να σπρώξει την ηλικιωμένη για να μην καταπλακωθεί από ένα δοκάρι που πέφτει πάνω της. Μια φωτογραφία δείχνει κάτι, αλλά μπορεί και να παραπλανά. Δεν τελεσιδικεί. Είναι ένδειξη πιθανής παραβατικής συμπεριφοράς· ειδικώς όταν απεικονίζει άνδρες των ΜΑΤ, που έχουν βεβαρημένο παρελθόν κατάχρησης εξουσίας και αλόγιστης βίας.
Δυστυχώς, και οι ένστολοι στην ίδια κοινωνία με τα άλλα παιδιά –τους απέναντι– μεγάλωσαν. Με τους ίδιους δασκάλους κάθισαν, τα ίδια γράμματα έμαθαν. Δεν διδάχθηκαν τι είναι δημοκρατία και πόσο αυτή απεχθάνεται τη βία, ώστε να προσπαθεί να την περιορίσει στο ελάχιστο και πρωτίστως στο νόμιμο. Στο σύνθημα «βία στη βία της εξουσίας» κάποιοι απαντούν με το «βία στη βία της αναρχίας». Αποτέλεσμα να έχουμε βεντέτα στους δρόμους πέριξ των Εξαρχείων. Οι μεν προσπαθούν να πυρπολήσουν όποιον ένστολο δουν (κάποιοι τους πυροβολούν κιόλας), οι δε ξυλοκοπούν όποιον μοιάζει με «αναρχικό» ή όποιον παραβατικό συλλάβουν.
Για την πάταξη των φαινομένων αστυνομικής αυθαιρεσίας υπάρχουν δύο τρόποι. Ο δημοκρατικός και ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτικος. Ο πρώτος είναι η πενταμελής επιτροπή, υπό την προεδρία του ομότιμου καθηγητή ΕΚΠΑ κ. Νίκου Αλιβιζάτου, για την «τακτική παρακολούθηση της διαδικασίας υλοποίησης παρατηρήσεων και πορισμάτων του Συνηγόρου του Πολίτη που αφορούν τη διοικητική διερεύνηση πειθαρχικών παραπτωμάτων της Αστυνομίας». Ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτικος τρόπος είναι να μην υπάρχουν φωτογραφίες που εκθέτουν την Αστυνομία, ώστε να μιλάει η αντιπολίτευση για «τον πυρήνα του κράτους δικαίου». Να θυμηθούμε ότι «πριν από την επιχείρηση “απομάκρυνσης” μεταναστών από την Ειδομένη, αστυνομικοί προσήγαγαν στο αστυνομικό τμήμα Ευζώνων δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ που κάλυπταν τα γεγονότα στην Ειδομένη, με προφανή σκοπό να μην υπάρχει δημοσιογραφική καταγραφή των αστυνομικών ενεργειών κατά των μεταναστών στη συγκεκριμένη περιοχή» (ΕΣΗΕΑ 9.12.2015).
Συνεπώς, αν ο λαλίστατος κ. Γιάννης Ραγκούσης θέλει να μιλάει για «την πιο επικίνδυνη εκδήλωση φαινομένων κυβερνητικής κακοποίησης του κράτους δικαίου», πρέπει να αναφέρεται στην κυβέρνηση Τσίπρα. Διότι –αν μη τι άλλο– «βίντεο, φωτογραφίες, μαρτυρίες από τα γεγονότα της 6ης Δεκεμβρίου», στα οποία αναφέρεται, υπάρχουν. Την 9η Δεκεμβρίου του 2015 λογοκρίθηκαν με εντολή της κυβέρνησης. Κι αν είναι μια φορά κακό για τη δημοκρατία να υπάρχουν συμβάντα αστυνομικής αυθαιρεσίας, είναι δημοκρατικώς ανεπίτρεπτο να απαγορεύεται η καταγραφή τους με το μάντρωμα των δημοσιογράφων σε αστυνομικά τμήματα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 11.12.2019