Mιας και η «πολιτική διαπραγμάτευση» κοστίζει πολύ οικονομικώς στους πολίτες, μήπως πρέπει ο κ. Τσίπρας να δοκιμάσει την οικονομική διαπραγμάτευση και ας φοβάται ότι θα κοστίσει πολιτικώς στην κυβέρνησή του;
Στην 2.730 λέξεων ομιλία του, που δημοσιοποίησε ο ίδιος υπό τον πομπώδη τίτλο «Κρίνετε μόνοι σας: Η ομιλία με την οποία “ανταγωνίστηκα” το Eurogroup» (11.2.2015), ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρει ελάχιστους αριθμούς. Αυτοί αφορούσαν, ως επί το πλείστον, τα επιτεύγματα των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως το γεγονός ότι η Ελλάδα πέτυχε μείωση του ελλείμματος από 15% το 2010 σε λιγότερο από 3% και το 2014 το πρωτογενές πλεόνασμα έφτασε το 1,5%. Αναφέρει τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας για το 2015 (τις δόσεις που τελικώς καθυστερήσαμε) και ότι η αποκατάσταση των συντάξεων που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ θα κοστίσει στο ελληνικό Δημόσιο 9,5 εκατομμύρια (ημερησίως). Υποσχέθηκε πρωτογενή πλεονάσματα το 2015, όπως και ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι «η πιο μεταρρυθμιστική κυβέρνηση στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος, και οι πιο ένθερμοι μεταρρυθμιστές της Ευρώπης».
Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε η «πολιτική διαπραγμάτευση» με τους γιακάδες σηκωμένους και τα πουκάμισα έξω, αυτή που οδήγησε τη χώρα στα βράχια των capital controls και σε νέα ύφεση που θα κρατήσει μέχρι το 2016, όπως προϋπολογίζουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί. Ο κ. Βαρουφάκης είχε και για την οικονομία μόνο μία ιδέα κι αυτή ήταν λάθος. Υπολόγιζε ότι οι Ευρωπαίοι θα σκιαχτούν από την προοπτική ενός Grexit και θα πληρώνουν όλα τα ρουσφέτια της Πρώτης Φοράς· προσλήψεις κουμπάρων, συντρόφων και συναφών ΑΝΕΛ, επιδοτήσεις σε χρεοκοπημένες βιομηχανίες κ.λπ. Μέχρι που αποδείχθηκε ότι το Grexit ήταν ο ανομολόγητος πόθος των 15 από τις 19 χώρες του Eurogroup και ο κ. Αλέξης Τσίπρας ανέκρουσε πρύμναν, αφού όμως είχε ανοίξει μια μεγάλη τρύπα στα ύφαλα της οικονομίας.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά όχι για να καταθλιβούμε για το καταστροφικό πρώτο επτάμηνο της βασιλείας των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά για να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση τίποτε δεν έμαθε από τη ζημιά που προκάλεσε.
Συνεχίζει την τακτική της «πολιτικής διαπραγμάτευσης», όχι πλέον με όπλο το Grexit, αλλά τις ροές των προσφύγων που φτάνουν στα παράλιά μας και θέλουν να «πάνε στην Ευρώπη»· να σημειώσουμε εδώ ότι είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως ούτε στη Συρία η Ελλάδα θεωρείται μέρος της Ευρώπης.
Η νέα «πολιτική διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης είναι πολλαπλώς επικίνδυνη για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας, πέρα από το γεγονός ότι, όπως και η προηγούμενη, μπορεί να αποτύχει και να πληρώσουμε πάλι τα μαλλιοκέφαλά μας. Εμπεδώνει την άποψη ότι η Ελλάδα δεν είναι μέρος του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, αλλά φέρεται ενίοτε ως ακριβή γραφικότητα, και άλλοτε ως προθάλαμος της Ε.Ε. για τους κατατρεγμένους. Μια χώρα που θέλει να έχει ευημερία το 2015, αλλά και να κρατήσει τις οικονομικές δομές του 1950 ανέπαφες, και δηλώνει ότι θα παίξει οποιονδήποτε ρόλο τής τάξει η Ιστορία και η γεωγραφία προκειμένου να μην εκσυγχρονιστεί για να γίνει παραγωγική.
Μας κόστισε πολλά η προηγούμενη «πολιτική διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τόσα, που ακόμη τα λογαριάζουμε· εξ ου και η συνεχιζόμενη συζήτηση περί ισοδυνάμων για τον ΦΠΑ στην παιδεία.Και μιας και η «πολιτική διαπραγμάτευση» κοστίζει πολύ οικονομικώς στους πολίτες, μήπως πρέπει ο κ. Τσίπρας να δοκιμάσει την οικονομική διαπραγμάτευση και ας φοβάται ότι θα κοστίσει πολιτικώς στην κυβέρνησή του; Διότι όσα ήταν να δώσουμε για τις πομφόλυγες του κ. Βαρουφάκη, τα δώσαμε. Τώρα θα πληρώνουμε για τη μεγαλομανία κι άλλων;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 15.11.2015