Περιμέναμε από τη Νέα Δημοκρατία και τον πρόεδρό της, κ. Αντώνη Σαμαρά, να δείξουν το ελάχιστο της πολιτικής ευπρέπειας και να αποφύγουν τους αθωωτικούς χαριεντισμούς με τον «καλόκαρδο» περιφερειάρχη.
Υποτίθεται ότι είναι πάνδημη η απαίτηση να σταματήσει η ασυλία των πολιτικών. Υποτίθεται ότι η οργή του κόσμου δεν είναι κατά των μέτρων που συμμαζεύουν το κράτος, αλλά κατά εκείνων που τόσα χρόνια ατιμώρητοι, έπαιρναν μίζες, έσβηναν πρόστιμα ή με χίλιους δυο τρόπους συρρίκνωσαν το κοινό μας ταμείο, με αποτέλεσμα σήμερα να πληρώνουμε όλοι τα σπασμένα. Υποτίθεται επίσης ότι οι πολιτικοί μας έβαλαν μυαλό. Είδαν τη λαϊκή οργή και είπαν «ώς εδώ». Ασυλία τέλος. Οσοι παρανόμησαν πρέπει να πάνε στη Δικαιοσύνη για να λογοδοτήσουν. Καλό. Υπάρχει και το άλλο με τον Τοτό…
Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης είναι πολιτικός. Ιδιόρρυθμος μεν, αλλά εκλέγεται από τον λαό, ασκεί εξουσία εν ονόματι του λαού. Από τον νόμο έχει κάποιες αρμοδιότητες και τις ασκεί. Μία από αυτές ήταν να επικυρώνει πρόστιμα. Και αυτός τα έσβηνε. Μας είπε ότι το έκανε επειδή έχει καλή καρδιά. Συνεκτιμήθηκε κι αυτή στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Και τώρα ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Πρέπει να εκπέσει του αξιώματός του. Ομως, σ’ αυτή τη χώρα, νόμος δεν είναι ό, τι ψηφίζει η Βουλή ή αποφασίζουν τα δικαστήρια. Νόμος μπορεί να θεωρηθεί η βούληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν. Δ., η οποία κατά τον κ. Παναγιώτη Καμμένο θεωρεί (σύσσωμη;) πραξικόπημα την απόφαση του δικαστηρίου και στηρίζει τον καταδικασθέντα περιφερειάρχη.
Δεν ξέρουμε πόση αξιοπρέπεια στοιχίζει μια χούφτα ψήφων και δεν την περιμέναμε από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, κ. Γιώργο Καρατζαφέρη. Περιμέναμε όμως από τη Νέα Δημοκρατία και τον πρόεδρό της, κ. Αντώνη Σαμαρά, να δείξουν το ελάχιστο της πολιτικής ευπρέπειας και να αποφύγουν τους αθωωτικούς χαριεντισμούς με τον «καλόκαρδο» περιφερειάρχη. Περιμέναμε να σεβαστούν τις αποφάσεις των δικαστηρίων και να διαγράψουν από το κόμμα τον καταδικασθέντα τηλεστάρ της πρωινής ζώνης. Ή έστω να δείξουν με κάποιον τρόπο την απαξία τους στην παρανομία. Φευ. «Στηρίζουμε τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, διότι θεωρούμε ότι δεν το έκανε αυτό “εκ του πονηρού”… Θεωρώ ότι με τον συγκεκριμένο νόμο που υπάρχει, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν μπορεί να τιμωρηθεί», δήλωσε ο Γ. Μιχελάκης. Δίκασε, βρήκε ελαφρυντικά και αθώωσε ο εκπρόσωπος της Ν. Δ. Και αφού ο περιφερειάρχης παραδόθηκε έπειτα από αυτή την εξωδικαστική διαδικασία άσπιλος κι αμόλυντος, ο πρόεδρος της Ν. Δ. σπεύδει να τον συναντήσει και να τον στηρίξει μπροστά στις κάμερες.
Θα συμφωνήσουμε ότι η υποκρισία υπήρξε μία από τις σταθερές των πολιτικών μας. Αλλά ακόμη και στο πλαίσιο της υποκρισίας τηρούνταν κάποια προσχήματα. Εστω από ένστικτο αυτοσυντήρησης τηρούνταν αποστάσεις από εκείνους για τους οποίους υπήρχαν ενδείξεις παρανομίας. Πόσω δε μάλλον καταδικασθέντες. Να θυμίσουμε ότι τον Φεβρουάριο του 2004 για ένα -όπως αποδείχθηκε στα δικαστήρια- μη σκάνδαλο εξέπεσαν της υποψηφιότητάς τους δέκα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, επειδή αναμείχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην υπόθεση Πάχτα. Δεν ήταν θέμα ηθικής τάξης μόνο. Ηταν ζήτημα πολιτικής λογικής. Σε μια περίοδο που είναι ζητούμενο η νομιμότητα, δεν πρέπει να υπάρχουν πολιτικές ομπρέλες στην παρανομία. Αλλά η πολιτική λογική μοιάζει να εκλείπει από τη Ν. Δ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14.4.2011