Εδώ κάθε πειραματισμός θεωρείται καταστροφικός, στις ΗΠΑ ακόμη και η αποτυχία είναι χρήσιμη.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέλεια διαδικασία. Αυτό δεν πιστοποιείται μόνο από την ατυχή επιλογή του κ. Ανδρέα Κουτούπη για την Ειδική Γραμματέα Αποκρατικοποιήσεων, αλλά και από τον Μπιλ Ρίτσαρντσον, τον Τομ Ντασλ ή τη Νάνσι Κιλεφέρελ των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Ο πρώτος ορίσθηκε υπουργός Εμπορίου από τον νεοεκλεγέντα τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Ομως, έλειπε κάτι από το βιογραφικό του: ο δημοφιλής πρώην κυβερνήτης του Νέου Μεξικού είχε γίνει αντικείμενο έρευνας των ομοσπονδιακών αρχών για την ανάθεση έργων σε εταιρεία που ήταν χρηματοδότρια της καμπάνιας του. Οταν το αποκάλυψε ο Τύπος αυτό, ο Μπιλ Ρίτσαρντσον αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Ο Τομ Ντασλ από την άλλη μεριά υπήρξε ένα από τα κορυφαία στελέχη και επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος στη Γερουσία. Ο Ομπάμα τον προόριζε για υπουργό Υγείας επειδή είχε μπροστά του τη μεγάλη μάχη του ΕΣΥ. Αποκαλύφθηκε, όμως, ότι μετά την αποχώρησή του από τη Γερουσία προσέλαβε προσωπικό σοφέρ και αγόρασε πολυτελή λιμουζίνα, χωρίς να πληρώσει φόρους για τα ακριβά του γούστα. Επίσης, δεν δήλωσε εισοδήματα ύψους $80.000 από συμβουλευτικές υπηρεσίες που προσέφερε σε μεγάλες εταιρείες. Παραιτήθηκε πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του.
Η Νάνσι Κιλεφέλερ, επελέγη με τη διαδικασία των βιογραφικών από τον Ομπάμα για γενική γραμματέας αποτελεσματικότητας, να ελέγχει δηλαδή τις σπατάλες στον δημόσιο τομέα (σ. σ.: να μια χρήσιμη ιδέα για τη χώρα μας). Παραιτήθηκε επειδή αποκαλύφθηκε ότι είχε διαπράξει φοροδιαφυγή.
Οι τρεις αυτές ατυχείς επιλογές του Ομπάμα δεν θα είναι οι μόνες. Στην πορεία θα δούμε και άλλα στελέχη του να αποτυγχάνουν. Οπως θα δούμε και πολλά από τα στελέχη που προκρίθηκαν με τη διαδικασία των βιογραφικών να αποτυγχάνουν. Η μόνη διαφορά είναι η στάση απέναντι στην αποτυχία. Στην Ελλάδα του έρποντος συντηρητισμού, κυρίαρχο δόγμα είναι το: «Δεν σας τα έλεγα εγώ; Τι τα θέλαμε τώρα όλα αυτά;». Αντιθέτως, στις ΗΠΑ είναι «για να δούμε τι κάναμε λάθος στη διαδικασία και πώς θα το διορθώσουμε». Εδώ κάθε πειραματισμός θεωρείται καταστροφικός, εκεί ακόμη και η αποτυχία είναι χρήσιμη: βγαίνει ένα πόρισμα για να βελτιωθεί η διαδικασία. Ισως γι’ αυτό τα πάνε καλύτερα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 5.12.2009