Είναι καλό σημάδι για τη Δημοκρατία η ιδεολογική μετατόπιση διαφόρων εθναμυντόρων σε ό,τι αφορά τη μειονότητα στη Θράκη. Εκεί που βάφτιζαν τα πάντα «πομακικά», τώρα δέχονται ότι υπάρχει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού. Αν κάποιος, λένε, νιώθει ότι είναι Τούρκος (ό,τι και αν σημαίνει αυτό, δηλαδή όλα και τίποτε: κεμαλιστής ή ερντογανικός; «Λευκός», ή θρησκόληπτος του ΑΚΡ;) μπορεί να λέει ότι είναι Τούρκος, αλλά μόνο στο καφενείο. Εξ ου και η συζήτηση για τον υποψήφιο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ της Ξάνθης, ο οποίος αποκάλεσε τη μειονότητα στη Θράκη «Τουρκική».
Αυτό δεν είναι καινούργιο. Κάθε πολιτικός προκειμένου να εκλεγεί θα πει τα πάντα και τα αντίθετά τους· εδώ η ελληνική Βουλή έχει πλέον περισσότερους που δηλώνουν «φιλελεύθεροι» απ’ όσους δήλωναν «σοσιαλιστές» το 1981.
Δεν είναι καινούργιο ούτε στη Δυτική Θράκη. Πάντα ακούμε για υποψηφίους και βουλευτές όλων των κομμάτων, που έχουν «προνομιακές σχέσεις» με το προξενείο, αλλά υπήρχε άρρητη συμφωνία σιωπής για αυτό το θέμα. Εξάλλου ο κ. Ζεϊμπέκ εκλέγεται αδιαλείπτως από το 2012. Τώρα, που υπάρχει ένας ροζ λεκές στον γαλάζιο χάρτη, αποφάσισε να γίνει πράκτορας της Αγκυρας;
Το ερώτημα πρέπει να είναι αν πιάνουν τόπο όσα οι ψηφοθήρες λένε. Αν κάποιος λέει ότι «θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές» έχει πρόβλημα κατανόησης του κόσμου. Αν όμως υπερψηφιστεί δηλώνει μια υπαρκτή τάση της κοινωνίας προς το φανταστικό. Οπως γράφαμε το περασμένο Σάββατο (10.6.2023) το θέμα δεν είναι όσα είπε ο κ. Ζεϊμπέκ, αλλά το γεγονός ότι εκλέχθηκε πέντε φορές παρά τα όσα λέει. Αν μάλιστα πιστέψουμε το –κατά κυριακάτικη εφημερίδα– «προκλητικό μήνυμα που κατέκλυσε τα κινητά των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας σε Ροδόπη και Ξάνθη» (11.6.2023) και το οποίο έλεγε «Ο Τούρκος ψηφίζει Τούρκο», οδηγούμαστε σε περίεργες ατραπούς. Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν είτε ότι υπάρχουν πολλοί Τούρκοι στη Δυτική Θράκη που «εκλέγουν τον Τούρκο» (ο οποίος μάλιστα μιλάει για «τουρκική μειονότητα»), είτε ότι ο κ. Ζεϊμπέκ εκλέχθηκε για άλλους λόγους εκτός εκείνων που κατηγορείται. Σημείωση: Δεν καταλάβαμε γιατί κατηγορείται ο κ. Οζγκιούρ Φερχάτ, υποψήφιος στη Ροδόπη. Ισως λόγω της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας», όπως γράφτηκε στον Τύπο, ότι «είναι το νέο πουλέν του προξενείου».
Εχουμε επισημάνει πολλάκις την ασυγχώρητη επιπολαιότητα της Νέας Δημοκρατίας σε ζητήματα που άπτονται των θεσμών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Το θέμα της μειονότητας πρέπει να συζητηθεί, αλλά όχι πάνω στην τούρλα των εκλογών και ούτε με όρους της ελληνικής προεκλογικής περιόδου.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.6.2023