Δεν θα ήταν πιο χρήσιμο (πολιτικά) να χρεώνεται η βρωμιά μιας πόλης στον δήμαρχό της, όπως γίνεται τώρα, αντί να είναι αρμοδιότητα π.χ. του υπουργού Περιβάλλοντος.
Με τις πολλές αρμοδιότητες οι υπουργοί δεν έχουν μόνο τα οφέλη του πελατειακού κράτους. Εχουν και το κόστος μείωσής του. Ναι, είναι πιο λογικό αντί να υπάρχουν μόνιμοι φύλακες στα σχολεία, να αγοράζει ο φορέας διαχείρισής τους ιδιωτικές υπηρεσίες φύλαξης· είναι πιο παραγωγικό αντί να υπάρχουν μόνιμες καθαρίστριες να μισθώνονται εξειδικευμένες εταιρείες γι’ αυτό τον σκοπό. Για ποιο λόγο όμως πρέπει να πάρει αυτή την απόφαση ο εκάστοτε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και να μην αφήσει το κόστος της στον αρμόδιο δήμαρχο κάθε περιοχής; Πού ξέρει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τις ιδιαιτερότητες του Δημοτικού Σχολείου Σιατίστης ή τις ανάγκες του Γυμνασίου Βόλβης; Μπορεί σε ένα σχολείο να είναι καλύτερο να μισθώνονται εταιρείες καθαρισμού και σε άλλο να προσλαμβάνεται κάποιος μερικής απασχόλησης εργαζόμενος. Οι οριζόντιες επιλογές δεν είναι ποτέ ορθές. Οχι μόνο στους μισθούς και στις συντάξεις, αλλά και στα μέτρα.
Το πρόβλημα είναι ότι το κεντρικό κράτος στην προσπάθειά του να τα κάνει όλα δεν καταφέρνει να κάνει τίποτε καλά, με αποτέλεσμα τη διαρκή απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Οι υπουργοί στο υποσυνείδητο του κόσμου λογίζονται κάτι σαν μικροί θεοί που μπορούν να τα κάνουν όλα. Οταν δεν ξεκαθαρίζουν τα όρια των αρμοδιοτήτων τους, κι αν δεν αποκεντρώνουν δουλειές σε άλλους φορείς άσκησης εξουσίας γρήγορα χάνουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Το πολιτικό σκηνικό γεμίζει κουφάρια πρώην «ελπίδων του έθνους», πολιτικούς που ήταν πολλά υποσχόμενοι και τελικά δεν κατάφεραν να κάνουν το παραμικρό.
Δεν θα ήταν πιο χρήσιμο (πολιτικά) να χρεώνεται η βρωμιά μιας πόλης στον δήμαρχό της, όπως γίνεται τώρα, αντί να είναι αρμοδιότητα π.χ. του υπουργού Περιβάλλοντος και να λούζεται κάθε ΥΠΕΚΑ την πιθανή δυσαρέσκεια των κατοίκων του Διδυμότειχου για την καθαριότητα στον δήμο; Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά άλλες αρμοδιότητες που ανήκουν στους δήμους, αλλά ασκούνται από το κεντρικό κράτος. Το πολιτικό σύστημα φορτώνεται δυσαρέσκειες για προβλήματα, τα οποία είναι πολύ μακριά από την Αθήνα για να τα διαχειριστεί.
Για να επιβιώσει το πολιτικό σύστημα πρέπει γρήγορα να αλλάξει νοοτροπία. Να ασπαστεί αυτό που θα έλεγε ο Ρέινολντ Νέιμπουρ: Θεέ μου δώσ’ μου τη δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, το κουράγιο να αποκεντρώσω αυτά που δεν μπορώ και την σοφία να καταλάβω τη διαφορά.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 10.8.2013
