Όταν οισυνδικαλιστές το πρώτο που διδάσκουν στα παιδιά είναι ότι «ουδέν αβεβαιότερον του πρέποντος και του νομίμου»…
Από το γραφείο Τύπο της ΟΛΜΕ (δεν) λάβαμε, αλλά δημοσιεύουμε την κάτωθι επιστολή
Κύριε διευθυντά
Διά της παρούσης επιτρέψατέ μας να σας εκφράσωμεν τας θερμοτέρας των ευχαριστιών μας, καθ’ ότι διά πολλοστήν φοράν η έγκριτος εφημερίς σας επιδεικνύει έντονον το ενδιαφέρον της διά την Ομοσπονδίαν μας, των Λειτουργών της Μέσης Εκπαιδεύσεως (ΟΛΜΕ). Βεβαίως, θα ηδύνατο κακοπροαίρετος αναγνώστης να αντιλέξει ότι τοιαύτη ενασχόλησις ενδέχεται να λειτουργεί αποπροσανατολιστικώς εις την ελληνικήν κοινωνίαν, διατεινόμενος ότι δακτυλοδεικνύεται η καθ’ ημάς Ομοσπονδία και οι συνδικαλιστικώς δρώνες εν αυτή ως η αιτία απάντων των προβλημάτων και εν γένει της κακοδαιμονίας της εκπαιδεύσεώς μας – και ουχί μόνον. Επιτρέψατέ μας, ωστόσο, να θεωρήσωμεν τοιαύτην εναντίον σας μομφήν υπερβάλλουσαν.
Ειδικότερον, ο αξιότιμος συνεργάτης σας κύριος Πάσχος Μανδραβέλης εις προσφάτως δημοσιευθέν άρθρον του αναπτύσσει σωρείαν ακροβατικών συλλογισμών, τινές των οποίων παραπέμπουν εις αλήστου μνήμης εποχάς αμετακλήτως καταδικασθείσας εις την συνείδησιν παντός δημοκράτου.
Διατείνεται, φερ’ ειπείν, ότι οι καθηγηταί συλλήβδην διδάσκουν εις τους μαθητάς των διά του ιδίου αυτών παραδείγματος την παρανομίαν, ταυτίζων επιπολαίως το ευ αγωνίζεσθαι των απεργούντων διά το ευ ζην με παρανόμους και αξιοποίνους πράξεις. Aπαγε της βλασφημίας! Μέμφεται δε άλλους Κεφαλλήνας εκπαιδευτικούς, διότι επέδειξαν την αλληλεγγύην και την συμπαράστασίν των εις εργαζομένους του Δήμου, κατά των οποίων δίωξις εκινήθη.
Επικαλείται, προσέτι, ο αρθρογράφος τας νομοθετικάς διατάξεις του Ποινικού Κώδικος τας διαλαμβανούσας τα περί παρανόμου εισόδου εις χώρους δημοσίων υπηρεσιών και περί διαταράξεως της ομαλής λειτουργίας των σχολείων, επισείων, ούτως ειπείν, τας ποινάς φυλακίσεως μέχρι και έξι μηνών, άς συνεπάγονται τοιαύται ενέργειαι. Λησμονεί, προφανώς, ο νουνεχής αρθρογράφος ότι οι εκπαιδευτικοί θεσμοί, απευθυνόμενοι προς ανηλίκους και υπό διαμόρφωσιν πολίτας, δεσμεύονται εις παιδαγωγικάς και ουχί αυταρχικάς και κατασταλτικάς μεθόδους πειθούς. Παραβλέπει, ωσαύτως, σωρείαν παρανόμων ενεργειών των ιθυνόντων του υπουργείου Παιδείας και της κυβερνήσεως, οίτινες ουδόλως ορρωδούν καταστρατηγούντες βασικάς συνταγματικάς διατάξεις και αναιρούντες άρτι ψηφισθέντας υπό αυτών τούτων νόμους προκειμένου να εφαρμόσουν τας εκ των μνημονίων προκυπτούσας δεσμεύσεις.
Αλλά, φευ, κύριε Μανδραβέλη, ουδέν αβεβαιότερον του πρέποντος και του νομίμου. Οι ίδιοι οι φιλόλογοι καθηγηταί υποχρεούνται να διδάσκουν εις τους μαθητάς των πράξεις αίτινες εις άλλας εποχάς εκρίνοντο παράνομοι, αργότερον δε προεβλήθησαν ως υποδείγματα εναρέτου συμπεριφοράς. Παραδείγματα πολλά και θλιβερά, κύριε Μανδραβέλη. Η Αντιγόνη, φερ’ ειπείν, εισέδυσε εις τας σχολικάς τάξεις ως σύμβολον ανυπακοής έναντι των κρατούντων, επιδεικνύουσα τον δέοντα σεβασμόν προς το άγραφον και απαράγραπτον δίκαιον. Συνελόντι ειπείν, η διάκρισις του ψεύδους από την αλήθειαν, όπως και του δικαίου από το άδικον, είναι άκρως δυσχερής υπόθεσις, συνδέεται δε αναμφιβόλως με ηθικά και κοινωνικά κριτήρια. Εξ ου και η αρχαία ρήσις: «Εν βυθώ η αλήθεια».
Το Γραφειο Τυπου της ΟΛΜΕ
Aπάντηση
Δεν γνωρίζουμε πού τα έμαθαν αυτά τα γράμματα οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, αλλά ο ηθικός νόμος που υποστήριζε η Αντιγόνη δεν έχει καμιά σχέση με την αήθεια των συνδικαλιστών να χρησιμοποιούν ανηλίκους για να επιτύχουν ακόμη και δίκαια αιτήματά τους.
Ακόμη περισσότερο, ο ηθικός νόμος που υπερασπιζόταν η Αντιγόνη δεν είχε να κάνει με ψεύδη που σε επαναστατική καθαρεύουσα γράφουν οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ.
Ο αρθρογράφος δεν «μέμφεται Κεφαλλήνας εκπαιδευτικούς, διότι επέδειξαν την αλληλεγγύην και την συμπαράστασίν των εις εργαζομένους του Δήμου». Μέμφεται την «τρίωρη διευκολυντική(!) στάση εργασίας προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να μπορέσουν να παρευρεθούν στα δικαστήρια». Μέμφεται, δηλαδή, την επαναστατική κοπάνα από τη δουλειά υπό την λεοντή της συμπαράστασης.
Δεν γράφει ότι «οι καθηγηταί συλλήβδην διδάσκουν εις τους μαθητάς των διά του ιδίου αυτών παραδείγματος την παρανομίαν», αναφέρει ρητώς ότι «το βασικό πρόβλημα της Παιδείας είναι οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των λειτουργών της».
Και αν οι συνδικαλιστές το πρώτο που διδάσκουν στα παιδιά είναι ότι «ουδέν αβεβαιότερον του πρέποντος και του νομίμου», μπορούμε να φανταστούμε γιατί κάποια από αυτά τα παιδιά καίνε κάθε λίγο και λιγάκι την Αθήνα, γιατί η Χρυσή Αυγή έχει στη νέα γενιά τη μεγαλύτερη διείσδυση από όλες τις ηλικίες, και γιατί η ανομία βασιλεύει στη χώρα.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα τα διδάσκονται με την πρώτη τους επίσκεψη στα σχολεία.
ΥΓ.: Για να δημοσιευθεί αυτή η επιστολή έπρεπε να την αντιγράψουμε από τον δικτυακό τόπο left.gr. Ο δαίμων του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την διένειμε σε όλα τα ΜΜΕ, πλην του αποδέκτη.
Πασχος Mανδραβελης
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 4.10.2013