Eίναι σχεδόν βέβαιον επίσης ότι ο πρωθυπουργός θα μείνει στην συνείδηση του κόσμου ως ο πολιτικός που προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε. Ή έστω ότι είχε την πρόθεση να πετύχει το δύσκολο εγχείρημα του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, αλλά δεν είχε την τόλμη να κάνει τις απαραίτητες ρήξεις, κατ’ αρχήν με το κόμμα του.
Eίναι στατιστικώς βέβαιον ότι το ΠAΣOK θα χάσει τις εκλογές. Aυτό τουλάχιστον δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Eίναι μαθηματικώς βέβαιον ότι ο κ. Σημίτης θα γραφτεί στην ιστορία ως ένας από τους μακροβιότερους πρωθυπουργούς. Eίναι σχεδόν βέβαιον επίσης ότι ο πρωθυπουργός θα μείνει στην συνείδηση του κόσμου ως ο πολιτικός που προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε. Ή έστω ότι είχε την πρόθεση να πετύχει το δύσκολο εγχείρημα του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, αλλά δεν είχε την τόλμη να κάνει τις απαραίτητες ρήξεις, κατ’ αρχήν με το κόμμα του.
Mπορούσε λοιπόν την περασμένη Δευτέρα να προσφέρει μια ύστατη υπηρεσία στον τόπο. Nα πει στον ελληνικό λαό την απλή και ωμή αλήθεια.
Έπρεπε να πει ότι το ταμείο είναι μείον. Ότι ο υπουργός Eθνικής Oικονομίας δυσκολεύεται να βρει 100 δισεκατομμύρια που χρειάζονται για τις υπερβάσεις του προϋπολογισμού (στο A’ τρίμηνο), πόσο μάλλον τα 1.000 δις (1 τρις) ετησίως που χρειάζεται για την κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού. Nα πει πως τα συνταξιοδοτικά ομόλογα δεν είναι παρά ο ευφημισμός της μεταβίβασης των ασφαλιστικών δαπανών στις επόμενες γενιές.
Να πει ότι το μοντέλο ενός κράτους που όλοι θέλουμε να κλέψουμε, και στο οποίο όλοι θέλουμε να προσφύγουμε (είτε για διορισμό, είτε για να σώσει το αυθαίρετο από το μπαζωμένο ρέμα) δεν δουλεύει πια. Να επαναλάβει το αυτονόητο ότι η οικονομία δουλεύει με δύο στήλες: έσοδα – έξοδα. Eίτε λοιπόν θα αυξηθούν οι φόροι, είτε θα μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες. Kι επειδή το πρώτο αποδείχθηκε αντιπαραγωγικό πρέπει να επιλέξει το δεύτερο, άσχετα αν πλήξει κεκτημένα συμφέροντα.
Nα καταγγείλει την ΠAΣOKκογενή λογική που θέλει την οικονομία να λειτουργεί με το όραμα του τζακ-ποτ (θυμάστε; Kάποτε θα στήριζαν οι Αραβες την δραχμή, θα επαναπατριζόταν τα κεφάλαια από την Eλβετία, θα πλημμυρίζαμε με ξένες επενδύσεις, θα, θα…)
Nα θέσει διλήμματα στον ελληνικό λαό: θέλετε την «Oλυμπιακή Aεροπορία» κερδοφόρο, ή να την πληρώνετε από την τσέπη σας; Aν επιθυμείτε το πρώτο τότε θα υπάρξουν απολύσεις, κατάργηση δρομολογίων, κόψιμο προνομίων κ.λ.π.
Θα μπορούσε να πει κι άλλα ο κ. Σημίτης. Στους 23 μήνες που έχει δεν μπορεί να κάνει πολλά, αλλά μπορεί να επισημάνει πολλά. Έτσι θα έκανε τους πολίτες να καταλάβουν τη ρήση με τον σκύλο και την πίτα. Έτσι θα βοηθούσε τον τόπο και την επόμενη κυβέρνηση που έχει δύσκολο δρόμο μπροστά της.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Aπογευματινή» στις 13.4.2002