Εννιά Βιετναμέζοι χάθηκαν σε δύο εργατικά ατυχήματα. Είναι θύματα του καπιταλισμού;
Οι μικρές ειδήσεις καμιά φορά έχουν μεγάλη σημασία. Αλιεύουμε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων»: «Εννέα άνθρωποι βρήκαν τον θάνατο σε δύο διαφορετικές εκρήξεις στο Βιετνάμ, ανακοίνωσαν χθες τοπικοί αξιωματούχοι. Τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τρεις τραυματίσθηκαν σε έκρηξη που σημειώθηκε σε φορτηγίδα, που χρησίμευε για τη μεταφορά πετρελαίου. Η έκρηξη ενδεχομένως να οφείλεται είτε σε διαρροή πετρελαίου, είτε στα ελλιπή μέτρα προστασίας. Aλλοι πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε άλλη έκρηξη σε πλοίο, που βρισκόταν στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Χάι Φονγκ. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν ακαριαία δύο εργάτες. Aλλοι τρεις εξέπνευσαν μετά τη μεταφορά τους στο Εθνικό Ίδρυμα Εγκαυμάτων στο Ανόι, τόνισαν ιατρικές πηγές.»
Δύο εργατικά ατυχήματα στο Βιετνάμ δεν θα είχαν ιδιαίτερη δημοσιογραφική σημασία στη χώρα μας, αν δεν γινόταν αυτόν τον καιρό η δίκη της «17 Νοέμβρη» και οι δικηγόροι των κατηγορουμένων δεν επιχειρούσαν ένα ιδιότυπο συμψηφισμό μεταξύ τω δολοφονηθέντων από την «17 Νοέμβρη» και των θυμάτων των εργατικών ατυχημάτων στη χώρα μας. Επειδή δε το Βιετνάμ είναι από τους λίγους εναπομείναντες «σοσιαλιστικούς παράδεισους» πρέπει να τεθούν κάποια ερωτήματα: Αυτοί οι εννιά άνθρωποι που χάθηκαν χθες είναι θύματα του καπιταλισμού; Είναι δολοφονίες εργατών από τα αφεντικά τους; Κι αν ναι, πρέπει κάποιος να τους κλάψει έμπρακτα δολοφονώντας π.χ. ένα επιχειρηματία στην Ταϊλάνδη; Αναφέρουμε την Ταϊλάνδη διότι αφενός το Βιετνάμ δεν έχει επί του παρόντος επιχειρηματίες και αφετέρου οι επιχειρηματίες της Ταϊλάνδης έχουν σχέση με τα εργατικά ατυχήματα στο Βιετνάμ, όσο και ο Μπακογιάννης με τα εργατικά ατυχήματα της Ελλάδας.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 5.10.2003
