Ολοι θυμόμαστε με πόση αποστροφή είχε αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δήλωση της κ. Αλέκας Παπαρήγα, η οποία πάνω στο καμίνι των νεοδεκεμβριανών είχε καλέσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων» (9.12.2008).
«Η ηγεσία του ΚΚΕ σε ρόλο θλιβερού συκοφάντη. Ελεος!», απάντησε το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. «Η σημερινή δήλωση της γραμματέας του ΚΚΕ –εξερχόμενη από το Μέγαρο Μαξίμου (!)– ξεπερνάει κάθε όριο (…) Παρακολουθούμε την απέλπιδα προσπάθεια ακραίων κύκλων του κυβερνώντος κόμματος αλλά και της ηγεσίας του ΚΚΕ να αναστήσουν τις ένδοξες ημέρες Πολύδωρα, στοχοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, χρεώνοντας στη ριζοσπαστική Αριστερά ανοχή σε πρακτικές βίας που δεν έχουν καμία σχέση με την κουλτούρα δράσης και τις αξίες μας» (9.12.2008).
Δέκα χρόνια μετά μαθαίνουμε από έναν εμβληματικό συντάκτη της κομματικού φύλλου του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα πράγματα ήταν χειρότερα: «Ολη η εφημερίδα», γράφει ο κ. Ανδρέας Πετρόπουλος, «ανεξαρτήτως ρεπορτάζ στρατεύεται στην υπόθεση του Δεκέμβρη (…) Ο Δεκέμβρης διαπέρασε την “Αυγή” και η “Αυγή” συνδιαμόρφωσε τον Δεκέμβρη…» – («Ο Δεκέμβρης της Αυγής» 9.12.2018).
Εντάξει! Ο στρατευμένος τη στράτευση δεν τη φοβάται, αλλά τι ακριβώς συνδιαμόρφωσε η «Αυγή» από εκείνο τον θλιβερό Δεκέμβρη; Τα συνθήματα του στυλ «ο σκύλος μου τρελάθηκε με γάτα ζευγαρώνει, μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»; Ή μήπως είχε δίκιο ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, που τότε έλεγε ότι τις πρώτες ημέρες το κίνημα της νεολαίας ήταν αυθόρμητο, όμως παρεισέφρησαν κακοποιά και ταραχοποιά στοιχεία. «Σήμερα έχουμε να κάνουμε με 50 άτομα στο ένα σημείο, 100 στο άλλο, δηλαδή μιλάμε για ένα φαινόμενο πολιτικής αλητείας. Ε, αυτό το φαινόμενο πολιτικής αλητείας το καθοδηγεί η πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ» (Ελευθεροτυπία 21.12.2008). «Οι αθλιότητες του κ. Θ. Πάγκαλου θα αναμένουμε να αποδοκιμαστούν απερίφραστα από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Αλλιώς, τα πράγματα ξεπερνούν κάθε όριο και γίνονται άκρως θλιβερά», απάντησε ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Φυσικά οι μπάχαλοι εκείνου του Δεκεμβρίου δεν ήταν μαριονέτες του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά αυτό που είχε πει ο κ. Γρηγόρης Ψαριανός: «Ενώ όλα τα κόμματα έχουν μενού προτάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπουφέ». Ο,τι αρέσει στον καθένα. Είναι και «Επαναστατική Αριστερά» είναι και «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Ο,τι θέλει ο λαός και ό,τι βολεύει στη συγκυρία γίνεται πολιτική πρόταση. Ή όπως θα έλεγε ο Διονύσης Σαββόπουλος «Ολαρία ολαρά, γύρω – γύρω τα παιδιά, ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά, ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά…».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.12.2018