Οι πομπώδεις ανοησίες για το όνομα της πΓΔΜ, που ακούστηκαν από το βήμα της Βουλής, ανταγωνίζονται τις βλακείες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατά την υπερήφανη διαπραγμάτευση του 2015.
Δηλαδή τώρα, μετά την αρχαιοελληνική ιστορία έχουμε να αγωνιστούμε και για τη μεσαιωνική, όπως είπε κάποιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη συζήτηση για την πρόταση μομφής; Μάλλον, διότι, όπως διακινείται ήδη στα social media, υπάρχει στα Σκόπια άγαλμα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Ιουστινιανού, ο οποίος ήταν λέει θρακικής καταγωγής και συνεπώς… Ελληνας. Αντε τώρα να τρέχουμε σε διαδηλώσεις και για τον Ιουστινιανό, ασχέτως αν ο ίδιος ήταν απηνής διώκτης των Ελλήνων, δηλαδή των ειδωλολατρών· βρίθει διατάξεων κατά των «μιαρών Ελλήνων» ο Ιουστινιάνειος Κώδικας.
Ηταν έξυπνη η τακτική κίνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη να κάνει την άσφαιρη πρόταση μομφής στην κυβέρνηση. Ασφαιρη διότι οι ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να αφήσουν τις καρέκλες τους για το όνομα, που είναι η ψυχή τους, ασχέτως αν ο πρωθυπουργός διακηρύσσει πως δεν είναι έμποροι πατριωτισμού αλλά… συνεπείς ιδεολόγοι. Με την πρόταση δεν εκθέτει μόνο πανελλαδικώς τα παπατζιλίκια του κ. Πάνου Καμμένου. Μπορεί να πει στους δικούς του λιανεμπόρους πατριωτισμού και στους αφελείς που τους ακολουθούν ότι «έπραξα ό,τι μπορούσα για να μην περάσει η επονείδιστη συμφωνία». Ετσι θα έχει και το κόμμα ολόκληρο και τον σκύλο εκτεθειμένο.
Μόνο που οι μικροπολιτικές κινήσεις έχουν βραχύβια θετικά αποτελέσματα, αφήνουν όμως δηλητηριώδη ή, στην καλύτερη περίπτωση, γελοία υπολείμματα. Η ρητορική των βουλευτών της αντιπολίτευσης θα ήταν σχεδόν καλή για τον 19ο αιώνα· λέμε «σχεδόν» διότι οι εκπρόσωποι του λαού τότε ήταν εγγράμματοι και τα επιχειρήματά τους είχαν λογική βάση. Εκείνη την περίοδο, η εθνική ολοκλήρωση όλων των κρατών της Βαλκανικής χρειαζόταν τα επιχειρήματα που ακούμε 150 χρόνια μετά. Να σημειώσουμε ότι τότε η γεωγραφική επέκταση των νεότευκτων κρατών εις βάρος της αποσυντεθειμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν λογικό ζητούμενο που δεν πρέπει να κρίνεται με τα σημερινά μέτρα και σταθμά.
Οι πομπώδεις ανοησίες που ακούστηκαν από το βήμα της Βουλής ανταγωνίζονται τις βλακείες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατά την υπερήφανη διαπραγμάτευση, αυτή που μας χαντάκωσε το 2015. Δεν είναι μόνο ότι όσα ακούγονταν τότε και ακούμε τώρα είναι εκτός πραγματικότητας και εκτός του 21ου αιώνα. Είναι πως λόγω της τηλεοπτικής κάλυψης οι τόνοι ανεβαίνουν έτι περαιτέρω, επειδή κάθε βουλευτής θέλει να πάρει την κασέτα για να την παίξει στα τηλεοπτικά κανάλια της περιφέρειάς του.
Οι ανοησίες, δυστυχώς, επιβιώνουν πέρα των σκοπών που επιδιώκουν. Οι μύθοι, η ψευδής ή έστω ημιαληθής ιστορία γίνονται σκληρά δόγματα που στοιχειώνουν στα καφενεία επί μακρόν. Κι έτσι φουντώνει ο εθνικολαϊκισμός, τον οποίο μετά δεν μπορούμε να συμμαζέψουμε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 15.6.2018