Αυτό που χαρακτηρίζει όλες τις αποφύσεις της Ακροδεξιάς παγκοσμίως είναι η χολή και η σεμνοτυφία.
Υπάρχει μια χυδαία εφημερίδα που σπέρνει κάθε μέρα συκοφαντίες και μισαλλοδοξία. Ολως περιέργως διέφυγε την προσοχή όσων διυλίζουν τα γραπτά της κ. Σώτης Tριανταφύλλου και καταπίνουν ερυθρόμαυρα οκτάστηλα «Σάπισαν στο Ξύλο τον τουρκοπράκτορα (σ.σ.: μία λέξη) Μπουτάρη». Και δεν ήταν μόνο αυτό. Κάτω από τον χυδαίο τίτλο υπήρχε η ηχώ των Αγανακτισμένων του Συντάγματος: «Πανικός στο σάπιο σύστημα των πολιτικών παλιανθρώπων που βάφτισαν την αυθόρμητη λαϊκή έκρηξη ως “Ακροδεξιά και φασισμό”. Τρέμουν το αίμα. Ετοιμάζουν ελικόπτερα. Ολοι μαζί στους δρόμους να τους ρίξουμε».
Μέχρις εδώ –και υπό το πρίσμα του Διονύση Σαββόπουλου «στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας ποτέ κανείς δεν χάνει»– το φαινόμενο είναι κατανοητό. Ο εκδότης της εφημερίδας σπέρνει οργή και χυδαιότητα για να θερίσει πωλήσεις και αν ποτέ εμφανιστεί δικαστικός κλητήρας στα γραφεία του, δεν διστάζει να τραβήξει πιστόλι και να πυροβολήσει. Παρ’ όλα αυτά και παραδόξως πως, ο άνθρωπος αυτός κυκλοφορεί ελεύθερος. Δεν αναφερόμαστε σε αυτά που γράφει –μακριά από αυτή τη στήλη η λογοκρισία, ακόμη και του απεχθέστερου τύπου– αλλά σε αυτά που κάνει. Είναι περίεργο δε πως όλοι που θέλουν να σώσουν την πατρίδα κυκλοφορούν ζωσμένοι με περίστροφα και τα επιδεικνύουν, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα…
Πολλοί προσπερνούν αυτήν τη χυδαιότητα φοβούμενοι πως θα λασπωθούν αν κυλιστούν με τα γουρούνια στον βιότοπό τους. Αλλοι πάλι θεωρούν γραφική την περίπτωση και δεν θέλουν να κάνουν, διαμέσου μιας δίωξης, «ήρωα» τον εν λόγω εκδότη. Προφανώς ξεχνούν ότι ο εκδότης του Der Stürmer ήταν ένας άσημος δασκαλάκος ή ο Χάινριχ Χίμλερ ένας γραφικός κοτοπουλάς. Δεν είναι όλοι οι γραφικοί επικίνδυνοι, αλλά πολλοί επικίνδυνοι ξεκίνησαν ως γραφικοί.
Το εντυπωσιακό όμως είναι πως η εφημερίδα που δεν φείδεται χυδαίων χαρακτηρισμών (π.χ. «αηδιαστική λεσβία», «κτηνοβάτες» και άλλα πολλά που δεν γράφονται), όποτε έχει κάποια ημίγυμνη φωτογραφία, θολώνει – αποκρύπτει τις θηλές της γυναίκας με την τεχνική του ψηφιδωτού. Τόση σεμνοτυφία μόνο στα ανέκδοτα απαντάται, σαν εκείνη την κακιά κουτσομπόλα που είχε έναν κακό λόγο για τον καθένα και όταν την κέρασαν κάτι τη Σαρακοστή, είπε: «Α, όχι, νηστεύω…».
Αυτό που χαρακτηρίζει όλες τις αποφύσεις της Ακροδεξιάς παγκοσμίως είναι η χολή και η σεμνοτυφία. Οι παρανοϊκοί κουμπουροφόροι στις ΗΠΑ που κάνουν (ή καίνε) μεγάλους σταυρούς είναι έτσι. Ο Φρόιντ θα εξηγούσε τη χολή διά της καταπιεσμένης σεξουαλικότητάς τους. Εχει δίκιο, αλλά αυτό πρέπει να το κοιτάξουν οι ίδιοι. Οι υπόλοιποι δεν χρωστούν τίποτε. Πληρώνουν απλώς εισαγγελείς και αστυνομικούς από τους οποίους περιμένουν να κάνουν το καθήκον τους όταν η τοξική χολή πάει να υλοποιηθεί…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25.5.2018