Η κεντρική φορολογία ευνοεί τα ρουσφέτια του πολιτικού προσωπικού…
Έχει επισημανθεί πολλάκις ότι το ύψος των εσόδων που εισπράττει το κράτος από τον ΕΝΦΙΑ είναι ίσο με το ύψος της επιχορήγησης που δίνει στους δήμους. Συνεπώς, ο φόρος ακινήτων είναι κάτι σαν έμμεσο ανταποδοτικό τέλος· το κράτος εισπράττει με το ένα χέρι και τα δίνει στους δήμους με το άλλο. Θα ήταν λοιπόν δημοσιονομικά ουδέτερο, δεν θα κόστιζε τίποτε στο κράτος, αν ο φόρος περνούσε απευθείας στους ΟΤΑ και διακοπτόταν η κρατική τους χρηματοδότηση.
Ετσι, θα υπήρχαν πολλαπλά οφέλη. Το πρώτο κι εμφανές θα ήταν η μείωση της γραφειοκρατίας που δημιουργούν πάντα οι ενδιάμεσοι. Ας σκεφτούμε μόνο τις επιτροπές που συγκροτούνται στο υπουργείο Οικονομικών για τις «αντικειμενικές» αξίες των ακινήτων σε όλη την επικράτεια, τις άλλες επιτροπές που φτιάχνονται για τη «δίκαιη» κατανομή των εσόδων στους δήμους κ.λπ. Μεγάλη φασαρία για το τίποτε..
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι οι πολίτες θα αποφάσιζαν διά των δημοκρατικά εκλεγμένων δημοτικών συμβουλίων για τα του οίκου τους. Κάποιοι δήμοι θα προέκριναν υψηλές δαπάνες και συνεπώς υψηλό ΕΝΦΙΑ, κάποιοι άλλοι λιγότερα έξοδα και μικρότερο φόρο. Υπάρχει όμως και ο ψυχολογικός παράγοντας. Σήμερα, επειδή υπάρχει ο μεσάζων-κράτος ο ΕΝΦΙΑ στη συνείδηση των πολιτών είναι ξεκομμένος από την καθημερινότητά τους. Νιώθουν τη φορολογία των ακινήτων σαν ένα άδικο και βαρύ χαράτσι για χάρη του γκουβέρνου, και βλέπουν τις δαπάνες των δήμων όπως τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που «κάποιοι άλλοι πληρώνουν». Το αποτέλεσμα είναι κατά κανόνα η σπατάλη και η διαφθορά. Οι δήμαρχοι μπορούν να σκορπούν τα χρήματα που παίρνουν σε πανηγύρια κι αχρείαστα έργα χωρίς να λογοδοτούν στους δημότες. Μόνο όταν ξεμένουν από λεφτά καταγγέλλουν την εκάστοτε κυβέρνηση για «ελλιπή χρηματοδότηση». Κι αν είναι πολύ «μάγκες», προσθέτουν επιπλέον κόστος στο κοινωνικό σύνολο με «δυναμικές κινητοποιήσεις»· καταλήψεις νομαρχιών, δρόμων κ.λπ.
Και τότε γιατί καμιά κυβέρνηση δεν θεσμοθετεί το αυτονόητο, ώστε να γλιτώσει και τη δυσαρέσκεια των πολιτών; Η μία απάντηση είναι ότι διά της κατανομής των κονδυλίων «κάνουν παιγνίδι» με αρεστούς στην κυβέρνηση δημάρχους, όπως έκανε πρόσφατα ο κ. Πάνος Σκουρλέτης («Καθημερινή» 16.03.2017).
Από την άλλη πλευρά, διά του ΕΝΦΙΑ μια κυβέρνηση μπορεί να κάνει διάφορα ρουσφέτια, όπως έκανε πάλι η τωρινή με τα ακίνητα του Αγίου Ορους, που τα απάλλαξε από τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ασχέτως αν τα ακίνητα βρίσκονται εκτός της Χερσονήσου του Αθω. Θα συμφωνήσουμε ότι είναι κοντόφθαλμοι πιστεύοντας ότι έτσι κερδίζουν ψήφους, ασχέτως αν οι υπόλοιποι δικαίως τους βρίζουν, αλλά η κεντρική απομύζηση φόρων και διανομή τους δημιουργούν στρεβλώσεις, που μόνο διά της φορολογικής αποκέντρωσης θεραπεύονται.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 9.8.2017