Το νέο κύμα μαζικής ανεργίας πιστοποιεί ότι –τουλάχιστον στην οικονομία– «όλα εδώ πληρώνονται».
Δεν πρόλαβε να χαρεί η κυβέρνηση «το τέλος της λιτότητας» (όπως με πολλή φαντασία τιτλοφόρησε η ΕΡΤ τα αποτελέσματα του Eurogroup) και να σου βγήκαν τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας. Τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο, αριθμός που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 2001!
Το νέο κύμα μαζικής ανεργίας πιστοποιεί ότι –τουλάχιστον στην οικονομία– «όλα εδώ πληρώνονται». Οι καθυστερήσεις στην αξιολόγηση που μεγαλώνουν την αβεβαιότητα· οι φόροι επί δικαίoυς και αδίκους που αυξάνουν τα λουκέτα των επιχειρήσεων· οι λεβεντομαγκιές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπουργών και βουλευτών για να καθυστερήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις (την μια ανακαλύπτουν αρχαίες αίθουσες αναμονής στο Ελληνικό, την άλλη βρίσκουν αρχέγονα δάση στις Σκουριές) τραυματίζουν την οικονομία. Τώρα πλέον όχι μόνο δεν μπορεί να απογειωθεί, αλλά ούτε καν να περπατήσει.
Το πρόβλημα όμως είναι πως όταν λέμε «όλα εδώ πληρώνονται» ισχύει ό,τι περίπου προπαγανδίζει η κυβέρνηση ως «μέτρα καθρέφτης»· αυτό είναι το δεύτερο κύμα προπαγάνδας, αφού όλοι γέλασαν με το «τέλος της λιτότητας». Μπορεί να πληρώνονται όλα εδώ, αλλά άλλος πληρώνει κι άλλος πληρώνεται. Αντί να βγουν στην ανεργία οι υπουργοί που προξενούν την καταστροφή στην οικονομία, βγαίνουν οι εργαζόμενοι· ανεξαρτήτως αν οι τελευταίοι χόρευαν στο Σύνταγμα για την «ελπίδα που ήρθε» ή όχι.
Πέρα, όμως, απ’ όλα αυτά, να παρατηρήσουμε ότι η κυβέρνηση μπήκε σε εκείνη την περίοδο που ό,τι και να κάνει δεν της βγαίνει. Την Παρασκευή έψεγε ο πρωθυπουργός στη Βουλή τη Νέα Δημοκρατία ότι για το θέμα της βίας κάνει «πόλεμο εντυπώσεων» και ότι «είναι ένα σοβαρό ζήτημα, αλλά επίκαιρο δεν το λες» και την Κυριακή κουκουλοφόροι-μασκαράδες πήγαν να κάψουν τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου με τους εργαζόμενους μέσα. Τόσο μέσα έπεσε…
Φυσικά το σφάλμα δεν βρίσκεται στ’ άστρα, αλλά στην προηγούμενη πορεία της. Οι παραλείψεις, οι ανεδαφικές υποσχέσεις, τα επικοινωνιακά κολπάκια του παρελθόντος, οι δύσκολες αποφάσεις που δεν ελήφθησαν όταν έπρεπε, οι επενδύσεις σε ανθρώπους για τον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό που δεν έγιναν, όλα εκείνα τα μικρά πράγματα για τα οποία οι κυβερνώντες είπαν «έλα, μωρέ τώρα, αυτό είναι το πρόβλημα;» σωρεύονται σαν μικρά ελαττώματα σε μια εξαιρετικά πολύπλοκη μηχανή. Κάθε πρωτοβουλία τούς γίνεται μπούμερανγκ. Η μηχανή αγκομαχά όλο και πιο συχνά και οι αρρυθμίες γίνονται εμφράγματα.
Αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της τωρινής κυβέρνησης. Ολες το παθαίνουν, αλλά όσο πιο οργανωμένες είναι τόσο πιο αργά εμφανίζονται τα εκφυλιστικά φαινόμενα. Δυστυχώς, το αριστερό τσούρμο που μας κυβερνά διακρίνεται για την ανοργανωσιά, τα ψεύδη (για να καλύψει τις προηγούμενες αστοχίες) και την ανάλυση καφενείου για τις αποτυχίες της. Σε κάθε τομέα αποδείχθηκε παλαιοκομματικότερη των παλαιοκομματικών κι ανεπαρκέστερη όλων. Ετσι, η οικονομία στενάζει, μαγαζιά κλείνουν, οι άνεργοι πληθαίνουν, εισοδήματα και περιουσίες εξανεμίζονται κι αυτοί βάζουν την ΕΡΤ να προπαγανδίζει «πολιτικές επιτυχίες στις Βρυξέλλες» και το «τέλος στη λιτότητα». Λες και οι πολίτες που τους ακούν, δεν νιώθουν τις προηγούμενες «επιτυχίες» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην τσέπη τους…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 22.2.2017