Όπως το συμφέρον των λίγων ιδιοκτητών σουβλατζίδικων και βενζινάδικων της Λαμίας υποχρεώνει πάνω από 10.000 οδηγούς ημερησίως να κάνουν 45-70 χλμ. περισσότερα, έτσι και το συμφέρον (όχι των 3.000 αγελαδοτρόφων, όπως μας παραμυθιάζουν) των μεγάλων βιομηχανιών γάλακτος θα υποχρεώνει εκατομμύρια οικογένειες να δίνουν ημερησίως 50-10 λεπτά παραπάνω για το γάλα.
Οσοι ταξιδεύουν στην εθνική οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης δεν γνωρίζουν ότι η ταλαιπωρία που ακόμη υφίστανται στον Μαλιακό είναι αποτέλεσμα της διαβρωτικής επίδρασης που έχουν τα μικροσυμφέροντα στη χώρα και έχει πολιτικές υπογραφές. Δεν θα θυμούνται ότι η ΠΑΘΕ έπρεπε να τελειώσει το 2006 με ζεύξη του κόλπου, έργο που σταμάτησαν τα συνασπισμένα σουβλατζίδικα της Φθιώτιδας, μαζί με τους τοπικούς άρχοντες κι έναν ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.
Από το 1993 που ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Αχιλλέας Καραμανλής ανακοίνωσε το έργο της ζεύξης του Μαλιακού κόλπου οι τοπικοί φορείς ξεσηκώθηκαν. Αρθρα βουλευτών όλων των αποχρώσεων πλημμύρισαν τον Τύπο για το έργο που «θα έπνιγε την οικονομία της Φθιώτιδας», που «θα είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφούν θέσεις εργασίας»· και δεν ξέρουμε αν έπληττε και τον κλάδο των αγελαδοτρόφων.
Η ζεύξη του Μαλιακού θα συντόμευε τη διαδρομή Αθήνας – Θεσσαλονίκης κατά 45 χλμ. αν γινόταν υποθαλάσσια και 70 χλμ. αν γινόταν με γέφυρες μέσω Βόρειας Εύβοιας. Ομως τα μικροσυμφέροντα νίκησαν. Οπως περηφανευόταν το 2002 ο δήμαρχος Λαμίας Γιώργος Ν. Κοτρωνιάς: «Αποφύγαμε την απομόνωση της Λαμίας, αφού έπειτα από αγώνες και ακολουθώντας μια διαφορετική στρατηγική από αυτή των δικαστικών αγώνων, καταφέραμε να ματαιώσουμε τη ζεύξη του Μαλιακού. Πώς; Δώσαμε προτεραιότητα στις περιβαλλοντικές βλάβες που θα είχε, πήγαμε το θέμα στην Ε.Ε.· στηριχθήκαμε σ’ έναν υπέροχο άνθρωπο, τον ευρωβουλευτή της Ν.Δ. τον κ. Αντώνη Τρακατέλλη· είδα την επίτροπο Περιβάλλοντος κ. Wallstrom· κλείσαμε δύο φορές τον δρόμο. Αποτέλεσμα των περιβαλλοντικών όρων ήταν να ανέβει πολύ το κόστος του έργου, με αποτέλεσμα τη ματαίωση της ζεύξης».
Στο τέλος, η «ανάπτυξη» της Λαμίας κέρδισε σε βάρος του συνολικού εθνικού συμφέροντος και εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που κινούνται κάθε χρόνο στο φονικό πέταλο του Μαλιακού. Οι εποχούμενοι προς Βόλο, Λάρισα, Κατερίνη, Θεσσαλονίκη κ.α. πληρώνουν περισσότερη βενζίνη· ρυπαίνουν περισσότερο με τις εκπομπές καυσαερίων· η μεταφορά προϊόντων έγινε πιο ακριβή· δεκάδες οικογένειες κλαίνε τους δικούς τους, επτά από αυτούς ήταν 15χρονοι μαθητές Λυκείου από το χωριό Φαρκαδόνα Τρικάλων που το 2004 πήγαιναν στην Αθήνα για να παρακολουθήσουν αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Κάπως έτσι -και τηρουμένων των αναλογιών- δίνεται σήμερα και η μάχη για το γάλα. Οι «υπέροχοι άνθρωποι» των μικροσυμφερόντων στη σημερινή συγκυρία εκτός των αντιπολιτευόμενων είναι και διάφοροι κυβερνητικοί βουλευτές οι οποίοι δεν τσιγκουνεύονται τα λεφτά μας: «Για μια έκπτωση της τάξης των 5 άντε 10 λεπτών του ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια ημερησίως, θα εξοντώσουμε έναν κλάδο όπως οι αγελαδοτρόφοι;», είπε στη Βουλή (23.1.2014) ο υφυπουργός Ανάπτυξης Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Ετσι, όπως το συμφέρον των λίγων ιδιοκτητών σουβλατζίδικων και βενζινάδικων της Λαμίας υποχρεώνει πάνω από 10.000 οδηγούς ημερησίως να κάνουν 45-70 χλμ. περισσότερα, έτσι και το συμφέρον (όχι των 3.000 αγελαδοτρόφων, όπως μας παραμυθιάζουν) των μεγάλων βιομηχανιών γάλακτος θα υποχρεώνει εκατομμύρια οικογένειες να δίνουν ημερησίως 50-10 λεπτά παραπάνω για το γάλα. Ως πότε όμως τα συμφέροντα των λίγων με πολιτικές πλάτες θα επιβαρύνουν τους πολλούς;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 27.3.2014