Σε όλο τον κόσμο υπάρχει κυβέρνηση, υπάρχει και αντιπολίτευση. Παντού όμως υπάρχει σεβασμός (στην πράξη) στα αποτελέσματα της πλειοψηφίας.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχει κυβέρνηση, υπάρχει και αντιπολίτευση. Σ’ αυτό έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλο τον κόσμο επίσης η κυβέρνηση κυβερνά και η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται. Σ’ αυτό έχουν δίκιο όλοι οι νεόκοποι και παλαιοί οπαδοί της συνταγματικής τάξης. Σε κανένα μέρος του κόσμου, όμως, η αντιπολίτευση δεν κυβερνά. Παντού συγκρούονται αντιλήψεις και επιχειρήματα και στο τέλος διά της ψηφοφορίας προκύπτει κάποιο αποτέλεσμα. Αυτό ονομάζεται νόμος και είναι σεβαστός στην εφαρμογή του απ’ όλους. Ακόμη και από τους πρυτάνεις των ΑΕΙ, ακόμη κι αν αυτοί οι πρυτάνεις υποστηρίζονται (με «δυναμικό» τρόπο) από αριστερά κόμματα του 5%.
Το βασικό επιχείρημα όσων θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δεν είναι ο πλούτος των ιδεών του. Αυτός θα ήταν χρήσιμος σε μια πολιτισμένη αντιπαράθεση εντός της Βουλής, όποια θέση κι αν κατείχε το κόμμα του κ. Τσίπρα. Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η αντιπολίτευση του πεζοδρομίου, η καταπάτηση της δημοκρατικής νομιμότητας με «δυναμικά μέσα», όπως είναι ο ευφημισμός χουλιγκανικών πρακτικών.
Πολλοί υπολογίζουν ότι αυτές οι πρακτικές θα ενταθούν επειδή αφενός απέδωσαν εκλογικά και αφετέρου θα έχουν την κάλυψη μιας πολύ μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής ομάδας. Αν θέλαμε να χαριτολογήσουμε θα λέγαμε ότι τώρα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι βουλευτές σαν τον κ. Κουράκη, για να υπερασπιστούν τραμπούκους που χτίζουν καθηγητές στα γραφεία τους.
Μόνο που τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε κι αυτό τού δίνει την ευκαιρία να ωριμάσει. Πολλά στελέχη του κατανοούν ότι οι αντιδημοκρατικές πρακτικές δεν συνάδουν με τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γνωρίζουν ότι η ψήφος της οργής που κέρδισε το κόμμα τους θα εξανεμιστεί αν δεν γίνει πολιτική ευθύνης. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει απόψεις· αν κι αυτό θα τον βοηθούσε. Σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξει πρακτική. Οφείλει να υπερασπίζεται σκληρά αυτό που θεωρεί σωστό εντός Βουλής, αλλά να αποκηρύσσει κάθε προσπάθεια καταστρατήγησης όσων αποφασίζει η πλειοψηφία. Ετσι μόνο θα κατορθώσει να γίνει πλειοψηφικό κόμμα και να αλλάξει τους νόμους κατά πως νομίζει.
Η δημοκρατία είναι δύσκολο σύστημα. Θέλει διαρκή προσπάθεια. Ας την κάνουν όλοι, και προπαντός τα μεγάλα κόμματα, ένα εκ των οποίων είναι -θέλει, δεν θέλει· το πιστεύει, δεν το πιστεύει- ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 18.6.2012