H κάλυψη της απόπειρας κατά της κυρίας Μπακογιάννη έφερε στην επιφάνεια πολλά από τα δεοντολογικά προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική δημοσιογραφία, όπως και τους παραλογισμούς του νομοθετικού πλαισίου.
Για να δούμε λοιπόν! Υπάρχει Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και με βάση ποιον κανόνα από τον νεοπαγή Κώδικα Δεοντολογίας θα τιμωρήσει τα κανάλια των οποίων οι «άνκορ-νεανίες» ασέλγησαν επί του ασθενούς πατέρα του κατηγορούμενου για την δολοφονική απόπειρα κατά της κ. Μπακογιάννη; Διότι καλοί είναι οι κώδικες όταν χρησιμοποιούνται για δημόσιες σχέσεις υπουργών και ανεξάρτητων αρχών («να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε κι εμείς,, βρε αδελφέ!»), αλλά θα ήταν καλύτεροι αν χρησίμευαν και σε κάτι.
Για να δούμε επίσης αν η ευαισθησία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ για τα δικαιώματα των κατηγορουμένων υπάρχει και για τους απλούς παράφρονες, εκείνους που δεν επενδύουν τα εγκλήματά τους με πρωτοσέλιδα ιδεολογικά φληναφήματα. Θα κινηθούν αυτεπάγγελτες πειθαρχικές διώξεις (σαν αυτές που επιλεκτικά έγιναν στο θέμα της τρομοκρατίας) όταν ένας άνθρωπος έκλαιγε σε ζωντανή μετάδοση και παρακαλούσε τους δημοσιογράφους να τον αφήσουν ήσυχο διότι είναι άρρωστος κι εκείνοι τον οδήγησαν στην κατάρρευση και στο νοσοκομείο για λίγες μονάδες τηλεθέασης; Διότι καλή είναι η ευαισθησία, αρκεί να μην είναι αποκλειστικά αριστερίστικη.
Τέλος, για να δούμε ποιος εισαγγελέας θα εφαρμόσει κι εναντίον ποίων τον αντιδημοκρατικό και παράλογο νόμο που απαγορεύει την φωτογράφηση κατηγορούμενων; Διότι παρά τις διατάξεις, οι οποίες διατυμπανίστηκαν με έκτακτες εισαγγελικές εντολές και τηλεοπτικά διαγγέλματα του Προέδρου της Ένωσης Δικαστών, όλοι είδαμε τη φωτογραφία και μάθαμε το ιστορικό του κατηγορούμενου για τις κατά συρροήν απόπειρες ανθρωποκτονιών. Ποια Αρχή θα ξεκινήσει έρευνα για το πού και πώς φωτογραφήθηκε ο κατηγορούμενος και πώς έτυχε όλα -μα όλα!- τα ΜΜΕ να έχουν την ίδια και ρετουσαρισμένη στο μπαγκράουντ φωτογραφία;
Ως καλοί πολίτες (και παρά τον κίνδυνο να χαρακτηριστούμε “χαφιέδες” από τους αριστεριστές συναδέλφους μας) οφείλουμε να καταγγείλουμε την υποψία μας στις εισαγγελικές αρχές: Η έρευνα πρέπει να ξεκινήσει από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας από το κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών (ΓΑΔΑ). Για να δούμε, λοιπόν, πόσο εφαρμόζονται οι (έστω παράλογοι) νόμοι του ελληνικού κράτους. Διότι καλή είναι η ψήφισή τους και το σχετικό νταβαντούρι στο οποίο πρωταγωνιστεί ο καθ’ ύλην υπουργός, αλλά οι νόμοι ψηφίζονται για να εφαρμόζονται κι όχι για να συζητώνται στα παράθυρα της τηλεόρασης και μετά να εφαρμόζονται επιλεκτικά…
Επί της ουσίας: η κάλυψη της απόπειρας κατά της κυρίας Μπακογιάννη έφερε στην επιφάνεια πολλά από τα δεοντολογικά προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική δημοσιογραφία, όπως και τους παραλογισμούς του νομοθετικού πλαισίου. Το πρόβλημα δεν έγκειται στο ότι μάθαμε και είδαμε ποιος κατηγορείται για την απόπειρα, αλλά το πώς χειριστήκαμε τον κατηγορούμενο και τους οικείους του. Την αναλγησία που επέδειξαν τα κανάλια -και ειδικά το φερόμενο ως έγκυρο MEGΑ- δεν υπάρχει νόμος να την τιμωρήσει παρά μόνο το συλλογικό όργανο των δημοσιογράφων.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 16.12.2002