Η τιμωρία του πρώην Αττικής και του Ιάκωβου Γιοσάκη έγινε για να ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα;
Τελικά, η… σπορά της «Αυριανής» έπιασε τόπο. Η θεωρία της συνωμοσίας που εμφανίστηκε σε μαύρο φόντο την Παρασκευή στα περίπτερα, αναπαράγεται πλέον από τα πλέον επίσημα χείλη της Ιεραρχίας. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι οι θεατρινισμοί του Αρχιεπισκόπου.
Ούτε καν τα ψεύδη του, που πολλαπλασιάζονται με ταχύτατο ρυθμό. Είναι πώς θα αντιδράσει αυτή η κοινωνία στη σήψη. Θα παραμείνει αμέτοχος θεατής ή θα την πολεμήσει;
Το σημαντικότερο όμως, είναι, πώς βλέπει την κάθαρση ο Αρχιεπίσκοπος:
«Θα θυμόσαστε ασφαλώς, το πώς ξεκίνησε αυτή η υπόθεσις. Ξεκίνησε από έναν ιερέα, ο οποίος βεβαίως ευρέθη… Ξεκίνησε, επίσης, και από έναν αρχιερέα, του οποίου κάποιες κασέτες οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί… Και η τιμωρία των δύο αυτών κληρικών και του αρχιερέα, που είναι παραδειγματική και σκληρή και του ιερέως, ο οποίος είναι ήδη προφυλακισμένος. Και η τιμωρία των δύο αυτών, τρόπον τινά πρωταγωνιστών της τραγωδίας, θα ικανοποιούσε εκείνους οι οποίοι έρχονται και καθημερινά επανέρχονται και επαναλαμβάνουν όσα λέγουσι και ακούγονται από τις τηλεοράσεις, ενώ λοιπόν λέγω ότι θα επερίμενε κανείς να ικανοποιείτο, κατά κάποιον τρόπον, το λεγόμενον δημόσιον αίσθημα, βλέπομεν αντιθέτως να συντηρείται μία υπόθεσις επί ένα μήνα και πλέον στην πατρίδα μας».
Με λίγα λόγια ο Αρχιεπίσκοπος μας λέει ότι η κάθαρση τέλειωσε. Και όχι μόνο τέλειωσε, αλλά η τιμωρία του πρώην Αττικής και του Ιάκωβου Γιοσάκη έγινε για να ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα. Άρα με λίγα λόγια, η κάθαρση για το θεαθήναι έχει τελειώσει.
Ο Αρχιεπίσκοπος όμως, χρησιμοποίησε και «αυριανικού τύπου» ανάλυση, της «εφημερίδας που γκρέμισε τον Καραμανλισμό» και την πρωτοδιατύπωσε υπερασπίζοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου (Θυμάστε; Μια τεράστια συνωμοσία «σκοτεινών δυνάμεων» κατά της Αλλαγής δεν ήταν και το σκάνδαλο Κοσκωτά;).
Τα επιχειρήματα βέβαια, είναι τα γνωστά κάθε θεωρίας συνωμοσίας: «Όλα αυτά που λέγονται κάθε βράδυ στους περισσότερους τηλεοπτικούς σταθμούς έναν και μοναδικό στόχο έχουν: Να πλήξουν την Εκκλησία τελικά και να αναγκάσουν τον ελληνικό λαό ώστε να απομακρυνθεί από την Εκκλησίαν του. Να πάψει να την εμπιστεύεται. Να πάψει να τη θεωρεί πολυσέβαστο θεσμό αυτού του Έθνους και αυτού του Γένους των Ελλήνων. Αυτός είναι αδελφοί ο στόχος.»
Κατόπιν τούτων, το ερώτημα είναι ένα: Αν όλα αυτά που λέγονται έχουν στόχο το Γένος, όλα αυτά που έγιναν (με τις συστατικές επιστολές σε εμπόρους ναρκωτικών, με ψεύδη επί ψευδών, με διαρκή συνασωτεία με παρανόμους, με τον Απόστολο Βαβύλη σε λεπτές αποστολές -για να διαβάλει με φωτομοντάζ ιεράρχες-με τον Ιάκωβο Γιοσάκη να μπαινοβγαίνει στο γραφείο του, με το δεξί του χέρι να αποπειράται να ψωνίσει κασέτες -συνοδεία μάλιστα της φρουράς του Αρχιεπισκόπου- από παρανόμους και άλλα πολλά ανυπόληπτα) τι στόχο είχαν; Τη διάσωση του Γένους από εχθρούς; Η βρόμικη προεκλογική εκστρατεία για τον πατριαρχικό θώκο της Ιερουσαλήμ βοήθησε την Ελλάδα και την Εκκλησία;
Είπε και ελάλησεν επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος: «Και έφτασαν μέχρι το σημείον… να ασχολούνται και με τα Πατριαρχεία της Ανατολής, τα οποία ενέχουν εθνικόν χαρακτήρα διά την Ελλάδα. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι τα Πατριαρχεία αυτά είναι εμπερίσπαστα και ότι χρειάζονται την υποστήριξιν της πατρίδος, ώστε να παραμείνουν στα ελληνικά χέρια και να συνεχίσουν με αυτόν τον τρόπο να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στο Γένος και την Ορθοδοξίαν, έστω και αν είναι αναγκασμένα να διαβιούν μέσα σε λαούς που πρεσβεύουν άλλες θρησκείες».
Το ερώτημα, βεβαίως, και εδώ είναι ποιος είναι εκείνος που ανέμειξε πρώτος το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στα σχέδιά του; Ποιος ήταν εκείνος που έστειλε τους Βαβύλη, Τριανταφυλλάκη και Νικόδημο για εκείνη τη θλιβερή εκστρατεία. Οι δύο πρώτοι κατέθεσαν σε ανύποπτο χρόνο -πριν δηλαδή ανοίξει ο οχετός των σκανδάλων- ότι τους έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος μάλιστα τους όρκισε. Το ίδιο λέει και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Οπότε μπορούμε βάσιμα να συμπεράνουμε ποια είναι η αλήθεια και να γνωρίζουμε ότι, αν το ευαίσθητο πράγματι αυτό Πατριαρχείο πέσει, θα έχει γίνει βορά στις αυτοκρατορικού τύπου φιλοδοξίες του Αρχιεπισκόπου.
Τέλος, είπε κάτι σωστό εν τη ρύμη του δακρύβρεχτου λόγου του, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών: «Οι σκανδαλοποιοί έρχονται και παρέρχονται κι εμείς πολλές φορές μαζί τους». Αμήν…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28.2.2005
