Γιατί σιωπούν οι κατ’ επάγγελμα και κατ’ αποκοπήν ευαίσθητοι αντιιμπεριαλιστές…
Έχει άδικο να διαμαρτύρεται ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος για την ένοχη σιωπή της χώρας σχετικά με τις σφαγές στο Νταρφούρ του δυτικού Σουδάν. Έχει άδικο να εγκαλεί τους κατ’ επάγγελμα και κατ’ αποκοπήν ευαίσθητους αντιιπεριαλιστές γράφοντας: «Είναι απαράδεκτη η ένοχη σιωπή κυβέρνησης, πολιτικών κομμάτων, φορέων, οργανώσεων και συνήθως λαλίστατων προσωπικοτήτων για το μεθοδευμένο έγκλημα σφαγιασμού του γηγενούς πληθυσμού του Νταρφούρ, στο δυτικό Σουδάν, από οργανωμένες Αραβικές παραστρατιωτικές οργανώσεις που λειτουργούν κάτω από την ανοχή της κυβέρνησης του Χαρτούμ. Που βρίσκονται οι “ευαίσθητοι” συνήθως ειρηνιστές που με την παραμικρή αφορμή ξεχύνονται στους δρόμους να καταγγείλουν τους Δυτικούς για εγκλήματα δήθεν κατά ανυπεράσπιστων λαών;» Είναι απλό. Δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη ο κ. Νόαμ Τσόμσκι για το θέμα. Η τελευταία φορά που ο διαπρεπής γλωσσολόγος -κι εραστής της τέχνης της διεθνούς πολιτικής- έριξε το βλέμμα του στην πολύπαθη αυτή χώρα ήταν όταν οι ΗΠΑ εγκληματικά βομβάρδισαν ένα εργοστάσιο φαρμάκων. Τελευταία φορά που το «Κίνημα» ασχολήθηκε με το Σουδάν ήταν το 1998.
Το ερώτημα όμως είναι τι πρέπει να γίνει. Σύμφωνα με την προσφιλή ρητορική των εν μέρει ειρηνιστών «έχουμε να κάνουμε μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα». Έλα όμως που εκεί, εντός των «απαραβίαστων συνόρων», παραστρατιωτικές ομάδες με την ανοχή και την βοήθεια της κυρίαρχης κυβέρνησης προχωρούν στη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή που γνώρισε ο κόσμος μετά την Σερβία. Κάπου 1.000 άνθρωποι δολοφονούνται κάθε εβδομάδα, οι γυναίκες βιάζονται συστηματικά, ενώ 700.000 άνθρωποι οδηγήθηκαν στην προσφυγιά με τις ευλογίες και την βοήθεια του σουδανικού στρατού, ο οποίος ελέγχεται από άραβες Μουσουλμάνους. Ο ΟΗΕ μιλάει πλέον για γενοκτονία και φοβάται ανθρωπιστική καταστροφή σαν εκείνη που έγινε στη Ρουάντα πριν 10 χρόνια.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού εξέδωσε ψήφισμα, αλλά οι στρατιωτική ηγεσία, οι χασάπηδες του Νταρφούρ, δήλωσαν πως αυτό είναι αντάξιο τελεσιγράφου πολέμου. Ποντάρουν στο γεγονός ότι υπό τις σημερινές συνθήκες και την ηλίθια επίθεση των Αγγλοαμερικανών στο Ιράκ δύσκολα θα μπορούσε να δημιουργηθεί το έδαφος για επέμβαση σ’ αυτή τη χώρα. Κυρίως βέβαια θα υπολογίζουν στην αμέριστη στήριξη των κατ’ επάγγελμα αντιιμπεριαλιστών του κόσμου -άρχοντος του κ. Νόαμ Τσόμσκι- οι οποίοι όλο και κάτι πετρέλαια θα βρουν στην περιοχή για να καταγγείλουν την επέμβαση.
Εν τω μεταξύ 1.000 άτομα σφαγιάσθηκαν κι αυτή τη βδομάδα που μας πέρασε. Οι κατ’ αποκοπή ειρηνιστές μπορούν να κοιμούνται ήσυχα: οι ΗΠΑ δεν επενέβησαν πουθενά αυτή την εβδομάδα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 7.8.2004
