«Έγιναν εκλογές, έχασε το ΠΑΣΟΚ κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι τίποτε», σκέφτηκε ακούγοντας τον κ. Λαλιώτη να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για παραλείψεις και ολιγωρία στην υπόθεση του Κηφισού.
Όταν άνοιξε το πρωί την τηλεόραση, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν πως κοιμήθηκε λίγο περισσότερο από το κανονικό. «Έγιναν εκλογές, έχασε το ΠΑΣΟΚ κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι τίποτε», σκέφτηκε ακούγοντας τον κ. Λαλιώτη να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για παραλείψεις και ολιγωρία στην υπόθεση του Κηφισού.
Αγοράζει εφημερίδα μπας και βρει την σύνθεση της νέας κυβέρνησης και βλέπει πως υπάρχει νέα απόφαση της «Αρχής Προσωπικών Δεδομένων» σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών. «Ωραία», σκέφτεται. «Τώρα θα ξεσπαθώσουν όλοι παλαιοπασόκοι, που ακόμα έχουν ευαγγέλιο την “Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη” («Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία») και θ’ αρχίσουν να φιλάνε σταυρωτά τον κ. Δαφέρμο. Βλέπει ότι αντιδρούν εκείνοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ορκίζονται ότι έχουν εικόνισμά τους τον Ανδρέα. «Αλλαξαν τόσο τα πράγματα, όσο εγώ κοιμόμουν;», αναρωτήθηκε. «Μέχρι και η κ. Νόρα Κατσέλη προχώρησε από το 1974 (όταν γράφτηκε η “Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη”) στο 1893 (όταν γράφτηκε ο “Λαμπριάτικος Ψάλτης”) χωρίς καν ν’ αγγίξει τον εκσυγχρονισμό».
Διαβάζει παρακάτω και βλέπει ότι ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου γκρινιάζει για τις αμυντικές δαπάνες, εκείνες δηλαδή που έκοβε ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Μίλησε λέει στην Λάρισα όπου μεταξύ άλλων είπε χοντράδες του στιλ «επί ΠΑΣΟΚ στήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας, ένα κοινωνικό κράτος με τη δωρεάν παιδεία, τη δωρεάν περίθαλψη, τις υψηλότερες συντάξεις αλλά ήταν μια επανάσταση, σε σχέση με τις τεράστιες ανισότητες, τις τεράστιες κοινωνικές αδικίες που προσδιόρισαν την πορεία του έθνους μας για πολλές δεκαετίες, και ιδιαίτερα τα 50 χρόνια που κυβέρνησε η Δεξιά». «Καλά πόσο καιρό κοιμόμουν;» αναρωτήθηκε. «Μέχρι και ο Γιάννος πέρασε από την σοβαρότητα στον ΠΑΣΟΚισμό, χωρίς να αγγίξει ποτέ την πολιτική.»
Κατόπιν σαν λάμψη στο μυαλό του πέρασε το θαυμάσιο παραμύθι του Λιούις Κάρολ «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων». «Αυτό είναι! Ονειρεύομαι. Σαν την Αλίκη μπήκα στον καθρέφτη και βρέθηκα στη χώρα όπου όλα γίνονται ανάποδα: ο Λαλιώτης κάνει αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, ο Σπυριούνης στον Α. Παπανδρέου και ο Γιάννος στο παρελθόν του.»
Μετά όπως πρόσεξε ότι τα μηχανάκια πήγαιναν ανάποδα στους μονόδρομους κι αναστέναξε μ’ ανακούφιση. «Όχι μωρέ! Ξύπνησα. Όλα κανονικά είναι και άκρως ελληνικά…»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 5.9.2002
