«Ποτέ δεν θα γίνουμε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», δήλωσε η Επίτροπος κ. Βίβιαν Ρέντινγκ. Ας μην γίνουμε. Το ερώτημα βέβαια είναι άλλο. Μπορούμε; Ή μήπως απλώς η δαιδαλώδης γραφειοκρατία της Ε.Ε. μας πουλά εξελιγμένο τον μύθο του Αισώπου με τους όμφακες;
Ξεσπάθωσε ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής με αφορμή τη Γιουροβίσιον: «Πόσο θα ξεπουληθούμε ακόμα στο παγκοσμιοποιημένο παζάρι της δισκογραφικής βιομηχανίας; Τέλος, τι άλλο θα πρέπει να συμβεί, ώστε να γίνει κατανοητό πως θα πρέπει επιτέλους να παρθεί απόφαση από την επίσημη πολιτεία, να αποσυρθεί η χώρα από έναν τέτοιο θεσμό, μια που δεν εκφράζει τίποτα και κανέναν;…»
Να συμφωνήσουμε για το «απόλυτο κενό», αλλά το «παγκοσμιοποιημένο παζάρι της δισκογραφικής βιομηχανίας», τι φταίει πάλι; Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Γιουροβίσιον διοργανώνεται από τις κρατικές τηλεοράσεις της Γηραιάς Ηπείρου. Μπορεί οι καλλιτέχνες να πηγαίνουν εκεί με την ελπίδα να τους προσέξει κάποιος από «παγκοσμιοποιημένο παζάρι», οι επιλογές όμως των τραγουδιών γίνονται με τις ευλογίες της θεοποιημένης κρατικής μηχανής. Ίσως και γι’ αυτό κανένα από τα παρατράγουδα (ακόμη κι αυτά που παίρνουν βραβεία) δεν γίνονται επιτυχίες. Θυμάται κανείς το περσινό τραγούδι της Λετονίας; Ποιοι πήραν το βραβείο πρόπερσι;
Προκύπτει όμως ένα παράδοξο. Προχθές μαζεύτηκαν οι υπουργοί Πολιτισμού της Ε.Ε. στη Θεσσαλονίκη. Αφού έφαγαν και ήπιαν διακήρυξαν με μια φωνή ότι ο πολιτισμός της Ευρώπης δεν πρέπει να ομογενοποιηθεί (Σ.Σ.: θα το κάνουν -λέει ο κ. Βενιζέλος- και διάταξη στο νέο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα! Μάλλον πρέπει να ονομαστεί «Ασυμβίβαστο των Πολιτισμών». Προς τιμήν της περσινής συνταγματικής αναθεώρησης που κατόρθωσε ο Έλλην υπουργός). Κι ενώ στις πανάκριβες διασκέψεις τους οι υπουργοί εκδίδουν παχιές ανακοινώσεις ενάντια στην πολιτιστική ομογενοποίηση, για να πετύχει κάποιος ένα τραγούδι της προκοπής (μη ομογενοποιημένο) από Μάλτα, Εσθονία ή Τουρκία πάει στο δισκοπωλείο της γειτονιάς του. Δεν απευθύνεται στους υφιστάμενους των υπουργών, οι οποίοι διοργανώνουν τη «Γιουροβίσιον».
Σε όλα τα δισκοπωλεία υπάρχουν θαυμάσιοι δίσκοι έθνικ, πράγμα που σημαίνει ότι οι 15 υπουργοί μας δουλεύουν. Ενώ συμπεραίνουν (επίσημα) ότι «απαιτείται η μετάβαση σε μια πιο ενεργητική πολιτιστική πολιτική που στοχεύει στην καλλιέργεια του ευρωπαϊκού πολιτιστικού γούστου και άρα των συμπεριφορών και των προτιμήσεων της ίδια της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών», οι πιτσιρικάδες τρέχουν στα δισκάδικα και κάνουν σούπερ σταρ τον Παντζάμι Εμ-Σι (από τις Ινδίες παρακαλώ).
«Ποτέ δεν θα γίνουμε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», δήλωσε η Επίτροπος κ. Βίβιαν Ρέντινγκ. Ας μην γίνουμε. Το ερώτημα βέβαια είναι άλλο. Μπορούμε; Ή μήπως απλώς η δαιδαλώδης γραφειοκρατία της Ε.Ε. μας πουλά εξελιγμένο τον μύθο του Αισώπου με τους όμφακες;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28.5.2003
