Η ελληνική πολιτική ζωή δεν μπορεί να παραμένει δέσμια του σκανδάλου Siemens, ούτε η χώρα μπορεί να παραμένει όμηρος των αποκαλύψεων που κάποιοι στο εξωτερικό μπορεί να απειλούν ότι θα κάνουν.
Τρία χρόνια τώρα βοά ο κόσμος ότι κάποιοι Ελληνες πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες λαδώθηκαν από τη Siemens για να προτιμηθεί η γερμανική εταιρεία στην προμήθεια του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Στα τρία αυτά χρόνια έμαθαν λεπτομέρειες (πρόσωπα και λογαριασμούς) οι ακόλουθοι: Κατ’ αρχήν η ίδια η Siemens και τα στελέχη της. Δεύτερον, η γερμανική δικαιοσύνη που κάνει τις έρευνες. Τρίτον, το μεγάλο αμερικανικό δικηγορικό γραφείο «Debevoise & Plimpton LLP» που ερευνά για λογαριασμό της Siemens. Τέταρτον, οι χρηματιστηριακές αρχές της Νέας Υόρκης και η αμερικανική δικαιοσύνη. Βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε ότι γνωρίζουν λεπτομέρειες οι μυστικές υπηρεσίες αυτών των δύο χωρών.
Αυτό σημαίνει ότι τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας και κάποιοι Ελληνες πολιτικοί είναι όμηροι ξένων εταιρειών, δικαστικών αρχών, ακόμη και μυστικών υπηρεσιών και πιθανόν μπορούν να εκβιαστούν με τις αποκαλύψεις που οποιοσδήποτε από τους παραπάνω αποφασίσει να κάνει.
Οι μόνοι που δεν ξέρουν τίποτε είναι οι Ελληνες πολίτες και απ’ ό,τι φαίνεται οι μόνοι που δεν θέλουν να μάθουν είναι στην ελληνική κυβέρνηση. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η άρνησή της να ξεκινήσει μια εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το ζήτημα; Το επιχείρημα περί παράλληλης δικαστικής διερεύνησης που θα εμποδιστεί από μια εξεταστική επιτροπή είναι έωλο. Εξεταστική επιτροπή λειτούργησε παραλλήλως με τη δικαιοσύνη και επί ΠΑΣΟΚ (στην υπόθεση Οτσαλάν το 1999) και επί Νέας Δημοκρατίας το 2004 (για να διερευνηθούν οι καταγγελίες για μίζες στην αγορά εξοπλιστικών συστημάτων).
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, δεν υπάρχει κώλυμα για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Αλλά ακόμη κι αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι κάτι τέτοιο θα την έπληττε επικοινωνιακά – γιατί άραγε; Ετσι κι αλλιώς τις ευθύνες πολιτικών στελεχών και των δύο μεγάλων κομμάτων θα διερευνηθούν – υπάρχει και η πρόταση του κ. Νίκου Κωνσταντόπουλου όπως διατυπώθηκε χθες στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ: μετατροπή της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής σε οιονεί εξεταστική, για τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δείξει η κυβέρνηση ότι επιθυμεί τη διαλεύκανση της υπόθεσης ή κατά την προσφιλή έκφραση των πολιτικών «να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο». Κάποιους πρότεινε ο κ. Στέφανος Μάνος με άρθρο του στην «Κ». Θα μπορούσε για παράδειγμα η κυβέρνηση να έρθει σε επαφή με το δικηγορικό γραφείο που κάνει την έρευνα για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας. Ακόμη και να τους προσλάβει ως εμπειρογνώμονες στη δαιδαλώδη αυτή υπόθεση. Κυρίως θα μπορούσε να απειλήσει τη Siemens με αποκλεισμό της από τις κρατικές προμήθειες μέχρι να παραδώσει στην ελληνική Δικαιοσύνη όλα όσα γνωρίζει για την υπόθεση.
Η ελληνική πολιτική ζωή δεν μπορεί να παραμένει δέσμια ενός τέτοιου σκανδάλου, ούτε η χώρα μπορεί να παραμένει όμηρος των αποκαλύψεων που κάποιοι στο εξωτερικό μπορεί να απειλούν ότι θα κάνουν. Επειδή εμπλέκονται η γερμανική δικαιοσύνη και η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς, αυτή τη φορά το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο. Οσο νωρίτερα γίνει, τόσο το καλύτερο. Και για την πολιτική ζωή, αλλά και για τη χώρα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 7.2.2008
