Εντέλει πρέπει να ρωτήσουμε τους εμποροπατέρες: Αν είναι να απαγορεύσουμε δια του ωραρίου τους ξένους να ψωνίσουν, τότε γιατί μπαίνουμε σε τόσα έξοδα για τους Ολυμπιακούς;
Όλα τα παραπάνω είναι συζητήσιμα. Κάποιος μπορεί να συμφωνήσει κι άλλος να διαφωνήσει. Το ζήτημα όμως είναι απλό. Οι Αγώνες, έστω ως «φαγοπότι», έστω ως «πανηγύρι», έστω ως «υπόθεση του πολυεθνικού κεφαλαίου» θα αφήσει κάποια χρήματα. Τουρίστες θα ‘ρθούν θα φάνε, θα πιουν, θα κοιμηθούν και φυσικά θα ψωνίσουν.
Θα ήταν λοιπόν πολύ φυσικό οι επιχειρηματίες μας να προετοιμάζονται ώστε να πάρουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο κομμάτι της πίττας που αναγκαστικά θα υπάρχει εν Αθήναις τον Αύγουστο του 2004. Οι μαγαζάτορες θα πρέπει να βάλουν τα καλά τους, να φορέσουν το χαμόγελο που λείπει από την ελληνική αγορά και φυσικά να είναι ανοιχτοί ώστε να πουλήσουν. Όσο περισσότερα πουλήσουν τόσο καλύτερα γι’ αυτούς (πρωτίστως) και για την εθνική οικονομία (δευτερευόντως).
Το φυσιολογικό λοιπόν θα ήταν οι επιχειρηματίες (μικροί – μεγάλοι) να πιέζουν την Πολιτεία ώστε να τους επιτρέψει να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Να πιέζουν να είναι ανοιχτοί συνεχώς για να πουλάνε. Έτσι κι αλλιώς ευκαιρίες, σαν τους «Ολυμπιακούς», μια φορά ανά αιώνα έρχονται -αν ξαναέλθουν. Στην Ελλάδα βέβαια όλα γίνονται ανάποδα. Έτσι η Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) έβγαλε μια πύρινη ανακοίνωση με την οποία «αποκρούει κάθε απόπειρα καταστρατήγησης του ωραρίου με πρόσχημα των “τουριστικών περιοχών” των Ολυμπιακών Αγώνων και της δήθεν εξυπηρέτησης του καταναλωτή». Αυτά λένε οι επιχειρηματίες που βλέπουν την ευκαιρία σαν πρόβλημα, αντί να δουν τους αγώνες σαν ευκαιρία.
Κάποιοι μπορεί να επιχειρηματολογήσουν ότι από τους Ολυμπιακούς οι λίγοι μεγάλοι της αγοράς θα κερδίσουν πολλά, ενώ οι πολλοί μικροί θα κερδίσουν λίγα. Μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά κοιτώντας το δέντρο της ισότητας χάνουμε το δάσος του κέρδους. Το πρωταρχικό ζήτημα είναι να κερδίσουν όλοι, έστω από λίγο. Γιατί η εναλλακτική πρόταση που μας προτείνει η ΓΣΕΒΕΕ είναι μίζερη: αφού δεν μπορούμε να κερδίσουν όλοι εξίσου, δεν πρέπει να κερδίσει κανένας!
Εντέλει πρέπει να ρωτήσουμε τους εμποροπατέρες: Αν είναι να απαγορεύσουμε δια του ωραρίου τους ξένους να ψωνίσουν, τότε γιατί μπαίνουμε σε τόσα έξοδα για τους Ολυμπιακούς;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 24.1.2003