Η βραχύβια έκρηξη του Fox TV, έφερε στην επιφάνεια το παλιό θέμα της «αρεστής στο κοινό δημοσιογραφίας».
Όπως δείχνουν τα πράγματα ένας από τους μεγάλους κερδισμένους από τον πόλεμο στο Ιράκ ήταν και το κανάλι Fox TV του κ. Ρούπερτ Μέρντοχ. Ήταν το κανάλι που χάιδεψε τα αισθήματα των Αμερικανών. Μιλούσε για «τα παιδιά μας που πολεμάνε» κι άλλα εθνικοπατριωτικά (εξ … Αυστραλίας). Δεν ήταν καθόλου αντικειμενικό, αλλά σε ένα πόλεμο ποιος νοιάζεται; Γι’ αυτό πήγε καλά. Η θεαματικότητα του αυξήθηκε κατά 290%! Αυτό όμως έγινε κατά την διάρκεια του πολέμου. Τώρα άρχισε να πέφτει και οι εκτιμήσεις όλων είναι ότι θα κάτσει χαμηλότερα απ’ ότι ήταν πριν την εισβολή στο Ιράκ.
Η βραχύβια έκρηξη του Fox TV, έφερε στην επιφάνεια το παλιό θέμα της «αρεστής στο κοινό δημοσιογραφίας». Τι πρέπει να κάνει ένας δημοσιογράφος, όταν οι «πελάτες» του θέλουν να ακούσουν μόνο τις προκαταλήψεις τους; Μπορεί να πάρει το ρίσκο της βραχυπρόθεσμης αντιδημοφιλίας για να πει την αλήθεια, όταν από την «δημοφιλία» (με την ευρύτερη έννοια) ζει και το Μέσο στο οποίο εργάζεται, αλλά και ο ίδιος;
Το θέμα δεν είναι καινούργιο. Τέθηκε και με αφορμή την σφοδρή κριτική που γινόταν στα αμερικανικά ΜΜΕ για την κάλυψη του σκανδάλου Λεβίνσκι. Τότε η αρθρογράφος των «New York Times» Maureen Dowd έδωσε μια εξαιρετική απάντηση:
«Σε ένα έθνος που κυβερνάται από σφυγμομετρήσεις», έγραψε η γνωστή δημοσιογράφος, «όπου ακόμη και οι εφημερίδες προσλαμβάνουν εταιρίες δημοσκοπήσεων να δουν τι νέα αρέσουν στον κόσμο, χάνουμε επαφή με αυτό που έπρεπε να είχαμε μάθει από μικροί: Αν κάτι είναι δημοφιλές, δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι είναι και σωστό (…)
»Η βρόμικη ιστορία της σύγχρονης Αμερικής -Βιετνάμ, Watergate, Iran-Contra – αποδεικνύει ότι οι δημοσιογράφοι έχουν καθήκον να σκαλίζουν για την αλήθεια, άσχετα με το τι πιστεύει το κοινό. Τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μια εσφαλμένη εξίσωση μεταξύ δημοφιλίας και ορθότητας, μεταξύ του αρεστού και της αλήθειας. Υπάρχει ο κίνδυνος ότι την επόμενη φορά που θα γίνει συγκάλυψη [σκανδάλων από την εκτελεστική εξουσία] σε μια λιγότερο γκρίζα περιοχή, οι δημοσιογράφοι μπορεί να κοιτάξουν τις δημοσκοπήσεις και να πάνε σπίτι νωρίς. Την επόμενη φορά μπορεί να μην είναι θέμα σεξ και ψεμάτων. Μπορεί να είναι θέμα ζωής και θανάτου…»
Το άρθρο της Maureen Dowd είχε τίτλο: «Ας μην σας αρέσω…»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19.4.2003
