Πρόβλεψαν πως θα πλακώσουν τα ευρωαμερικανικά μονοπώλια για να πιουν το τηλεπικοινωνιακό μας αίμα. Τώρα παρακαλάμε να έρθουν, αλλά μάλλον αδιαφορούν.
Μια μικρή επανάσταση γίνεται αυτό τον καιρό στη χώρα μας. Περνά απαρατήρητη, αν και υπάρχει σε ολοσέλιδες διαφημίσεις. Για πρώτη φορά μια επιχείρηση εκτός ΟΤΕ προσφέρει υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας και υπόσχεται μάλιστα μειωμένες τιμές μέχρι 52%! Φαντάζει ήσσονος σημασίας θέμα -«σιγά και τι έγινε! Μια ακόμη εταιρία που θέλει να κερδίσει σε ένα τομέα υπηρεσιών»- αλλά δεν είναι. Αρκεί να αναπολήσουμε λίγο την πρόσφατη ιστορία μας. Να θυμηθούμε τι προβλεπόταν δέκα χρόνια πριν για την επάρατη «ιδιωτικοποίηση» στον τηλεπικοινωνιακό τομέα.
Ακούγαμε λοιπόν περί «φυσικών μονοπωλίων», ότι οι τηλεπικοινωνίες δεν μπορούν να δημιουργήσουν αγορά επειδή απαιτούν μεγάλες επενδύσεις και θα έπρεπε να διαλέξουμε μεταξύ ενός κρατικού ή ενός ιδιώτη μονοπωλητή. Σήμερα έχουμε δύο ιδιώτες κι ένα κρατικό πωλητή υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, ένα κι ένα στη σταθερή τηλεφωνία, δεκάδες σε άλλες υπηρεσίες (διαδίκτυο, υπηρεσίες call back κ.λ.π.). Δεν είναι άριστα! Έχουμε ολιγοπωλιακές καταστάσεις, αλλά έπονται πολλοί περισσότεροι…
Μας είχαν πει ότι είσοδος των ιδιωτών στις τηλεπικοινωνίες σημαίνει τρομαχτικούς κινδύνους στην εθνική ασφάλεια, αποσιωπώντας το γεγονός ότι η χώρα με την καλύτερη πολεμική μηχανή (ΗΠΑ) δεν είχε ποτέ κρατικές τηλεπικοινωνίες. Είχε ειπωθεί το αμίμητο «μία μετοχή του ΟΤΕ κι αυτή στον ελληνικό λαό» (Α. Παπανδρέου). Τώρα είναι πολλές οι μετοχές, διάσπαρτες, και καταστροφή δεν ήρθε. Πρόβλεψαν πως θα πλακώσουν τα ευρωαμερικανικά μονοπώλια για να πιουν το τηλεπικοινωνιακό μας αίμα. Τώρα παρακαλάμε να έρθουν, αλλά μάλλον αδιαφορούν.
Το ζήτημα δεν είναι πως κάποιοι προέβλεπαν «λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς» και η πραγματικότητα τους διέψευσε οικτρά. Μέσα στη ζωή είναι κι αυτό. Κάποιοι φτιάχνουν ένα θεωρητικό μοντέλο, προβλέπουν κάποια πράγματα, πέφτουν έξω, λένε «mea culpa» και την επόμενη φορά που θα το «παίξουν προφήτες» προσέχουν περισσότερο. Το πρόβλημα έγκειται στο «συγνώμη, λάθος» που δεν ακούσαμε και στην προσοχή για τις επόμενες προβλέψεις που δεν βλέπουμε. Εκείνοι που έπεσαν σε όλα έξω, (από το «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη», μέχρι την «ΕΟΚ των μονοπωλίων»), συνεχίζουν να προβλέπουν μύρια κακά χωρίς αιδώ και κυρίως χωρίς σκέψη.
Εν τω μεταξύ, βέβαια, εμείς οι απλοί πολίτες μπορούμε να χαιρόμαστε χαμηλότερες τιμές και καλύτερη εξυπηρέτηση. Απλώς όταν ακούμε τους «μάντεις κακών» θα πρέπει, πριν τους πάρουμε σοβαρά, να ρωτάμε: «Τι ακριβώς προβλέπατε για το μέλλον των τηλεπικοινωνιών;»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Aπογευματινή» στις 27.5.2002
