Έχουμε σπατάλη πόρων προς όφελος των ψηφοθήρων εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν.
Η Ελλάδα έχει πολλούς δικηγόρους. Τόσους, που δεν έχουν τι να κάνουν, και γι’ αυτό οι δικηγορικοί σύλλογοι παλεύουν για επέκταση της δικαστικής ύλης εκεί που δεν χρειάζεται νομική βοήθεια. Στις 46 χώρες που εξέτασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αποδοτικότητα της Δικαιοσύνης (CEPEJ), έχει τη μεγαλύτερη αναλογία δικηγόρων προς πληθυσμό: 388/100.000 κατοίκους. Στην Αγγλία, που είναι επιχειρηματικό κέντρο, υπάρχουν 325 δικηγόροι ανά 100.000 κατοίκους (European judicial systems efficiency and quality of justice, 2014 data).
Σ’ αυτήν τη χώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση προσθέτει ακόμη μία νομική σχολή (στην Πάτρα ή στο Ρέθυμνο· εξαρτάται ποια έχει την καλύτερη ψηφοθηρική απόδοση) και ανακοίνωσε γενναία αύξηση εισακτέων στις νομικές σχολές της χώρας: 27 στη σχολή της Κομοτηνής, 25 στης Αθήνας και 21 στη Θεσσαλονίκης. Και να σκεφτεί κανείς ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα κατά της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι ότι ο καπιταλισμός σπαταλά πολύτιμους πόρους και τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα παράγουν χαρτιά χωρίς αντίκρισμα.
Βεβαίως η κυβέρνηση βρίσκει και κάνει. Μετράει τον εκλογικό κύκλο και μοιράζει χάντρες στους ιθαγενείς. Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης θεσμοθετεί «μαϊμού» μοριοδοτήσεις για συμβασιούχους που θα φορτωθούν οι δήμοι· τους χρειάζονται-δεν τους χρειάζονται. Ο κ. Κώστας Γαβρόγλου μοιράζει θέσεις υποψήφιων ανέργων στα (κατά τα άλλα αυτοδιοικούμενα) ΑΕΙ· χωρούν-δεν χωρούν σε αυτά. Η κ. Ολγα Γεροβασίλη κάνει τους εποχικούς πυροσβέστες πενταετούς θητείας μόνιμους· θα μπορούν-δεν θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά μετά τα πέντε χρόνια. Και σύμφωνα με την «Αυγή» (20.3.2018) «το μήνυμα του πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη είναι ότι η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».
Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα γύρισε ταχύτατα πίσω στις πελατειακές πρακτικές, που λόγω της κρίσης είχαν περιοριστεί σημαντικά. Και μετά ήρθε το «νέο» για να τις αναβιώσει όλες και χωρίς αιδώ. Το μόνο θετικό είναι πως δείχνει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του συγκεντρωτικού κράτους· τα πλεονεκτήματα είναι για το πολιτικό σύστημα που διορίζει και τα μειονεκτήματα για τους φορολογουμένους που πληρώνουν. Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική η κρατική μηχανή αν οι δήμοι προσλάμβαναν αυτούς που χρειάζονταν εξόδοις των δημοτών τους και όχι αυτούς που χρειάζεται για να επανεκλεγεί ο κ. Σκουρλέτης, και θα είχαμε καλύτερα πανεπιστήμια αν οι διοικήσεις τους αποφάσιζαν τον αριθμό των πρωτοετών, ανεξαρτήτως του πολιτικού κύκλου. Και θα ήταν διαφορετικά τα κρατικά πανεπιστήμια αν ένιωθαν την ανάσα του ανταγωνισμού. Τώρα έχουμε σπατάλη πόρων προς όφελος των ψηφοθήρων εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν. Σπατάλη κυριολεκτική, διότι με τέτοια γελοία κόλπα, καμιά κυβέρνηση δεν σώθηκε.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 30.3.2018