Το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που πρέπει και εμείς να διαχειριστούμε με αποτελεσματικότητα και ψυχραιμία.
Ο μεγάλος Αμερικανός θεολόγος Ρέινολντ Νίμπουρ προσευχήθηκε κάποτε λέγοντας «Θεέ μου, χάρισέ μου το κουράγιο ν’ αλλάξω όσα μπορώ, τη γαλήνη να δεχθώ τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, και τη σοφία να καταλαβαίνω τη διαφορά». Είναι μια προσευχή που πρέπει να κάνουν όλοι όσοι ασχολούνται με το προσφυγικό/μεταναστευτικό, ειδικώς όσοι πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να λυθεί με έναν νόμο κι ένα άρθρο ή έστω με ένα μητρώο.
Ας ξεχωρίσουμε λοιπόν όσα δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Κατ’ αρχάς δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις ροές, αλλά ούτε να καταγγείλουμε τον Ερντογάν για τους 68.000 που ήρθαν στα νησιά πέρυσι. Οι τελευταίοι αποτελούν το 2% των προσφύγων που φιλοξενεί η Τουρκία (3,6 εκατ.), και τέτοια χαμηλά ποσοστά διαφυγής δεν είχαν καταφέρει ούτε τα αλήστου μνήμης κομμουνιστικά καθεστώτα, παρόλο που είχαν τείχη και οπλισμένους με Καλάσνικοφ στα σύνορα. Κατά δεύτερον, δεν μπορούμε να βυθίζουμε τις βάρκες, όπως ισχυρίζονται διάφοροι ανόητοι. Οχι διότι είμαστε δυτικοί και ανθρωπιστές και έχουμε τον Ξένιο Δία κορώνα στο κεφάλι μας, αλλά από τη στιγμή που άνθρωποι κινδυνεύουν στη θάλασσα κάποια αρχή πρέπει να επέμβει. Εκτός αν θέλουμε την τουρκική ακτοφυλακή να δραστηριοποιείται σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, και μάλιστα υπό τις επευφημίες όλου του κόσμου.
Κάθε άνθρωπος που μπαίνει σε ξένη χώρα έχει δικαίωμα να υποβάλει αίτηση ασύλου, είτε το δικαιούται είτε όχι. Από τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας η εξέταση των αιτημάτων πρέπει να γίνεται στα νησιά, αλλιώς η Τουρκία δεν δέχεται τις επιστροφές. Εδώ αρχίζουν τα πράγματα που μπορούμε να αλλάξουμε, μπας και αποσυμφορηθούν τα νησιά, τα οποία πραγματικά φέρουν το μεγαλύτερο βάρος. Το 2019 ήρθαν στην Ελλάδα 68.000 άνθρωποι και επαναπροωθήθηκαν μόλις 189. Το κράτος και σε αυτόν τον τομέα, λειτούργησε ως… ελληνικό· αργό και αναποτελεσματικό. Βεβαίως όλες οι γραφειοκρατίες του κόσμου έχουν προβλήματα. Είναι χαρακτηριστική η γκάφα του αμερικανικού Immigration Service που εξέδωσε τις άδειες παραμονής των τρομοκρατών της 11ης Σεπτεμβρίου, αφού είχαν ρίξει τα αεροπλάνα στους Δίδυμους Πύργους. Απλώς στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα και συνεπώς υπάρχει τεράστιο περιθώριο βελτίωσης· να γίνεται δηλαδή ταχύτερα το ξεκαθάρισμα όσων πρέπει να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής των και όσων πρέπει να διασκορπιστούν σε ευρωπαϊκές χώρες (4 από τις 27 έχουν αρνηθεί), αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που πρέπει και εμείς να διαχειριστούμε με αποτελεσματικότητα και ψυχραιμία. Οσο για τις φωνές των ανεγκέφαλων πρέπει να θυμηθούμε ότι πολλοί από αυτούς νόμιζαν ότι με ένα δημοψήφισμα θα λύνονταν όλα τα οικονομικά μας προβλήματα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 12.2.2020