Αχός βαρύς ακούγεται μετά την εξομολόγηση(;), πρόταση(;), ελιγμό(;), του κ. Νίκου Ανδρουλάκη, ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει κυβέρνηση που δεν θα ηγείται αυτής ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ή ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Πολλά ντουφέκια υπό μορφήν ερωτημάτων πέφτουν: «Πού ακούστηκε να μην είναι πρωθυπουργός ο αρχηγός του ισχυρότερου κόμματος;». Στο Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι η απάντηση, κι εκεί θα μπορούσε να τελειώσει η κουβέντα.
Φευ! Στο πολιτικό σκηνικό διυλίζεται ο κώνωψ και καταπίνουμε αμάσητο το άρθρο 37 του Συντάγματος: «Πρωθυπουργός διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος το οποίο διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Aν κανένα κόμμα δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέχει στον αρχηγό του κόμματος που διαθέτει τη σχετική πλειοψηφία διερευνητική εντολή, για να διακριβωθεί η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Bουλής. Aν δεν διαπιστωθεί αυτή η δυνατότητα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέχει διερευνητική εντολή στον αρχηγό του δεύτερου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος και εάν δεν τελεσφορήσει και αυτή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει διερευνητική εντολή στον αρχηγό του τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος. (…) Aν οι διερευνητικές εντολές δεν τελεσφορήσουν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων και, αν επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης…» διαλύεται η Βουλή και πάμε σε εκλογές.
Συνεπώς, η πρόταση του κ. Ανδρουλάκη μπορεί να είναι «πολιτικώς εξωφρενική» (για τις συνήθειες του πολιτικού συστήματος), αλλά δεν «συνιστά θεσμική ασέβεια και πρόκληση στη δημοκρατική τάξη», όπως είπε ο κ. Γιάννης Οικονόμου. Αντιθέτως, «θεσμική ασέβεια» υπάρχει όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λέει ότι «οι πολίτες με την ψήφο τους θα επιλέξουν ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός». Στα κοινοβουλευτικά συστήματα όλου του κόσμου οι πολίτες εκλέγουν Βουλή και η Βουλή εκλέγει πρωθυπουργό – τρεις άλλαξε σε μία κοινοβουλευτική θητεία η Βρετανία. Αλλιώς η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα προέβαινε σε «θεσμική ασέβεια και πρόκληση στη δημοκρατική τάξη» δίνοντας εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους αρχηγούς του δεύτερου και του τρίτου κόμματος, αφού «οι πολίτες επιλέγουν ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός».
Δεν θα σχολιάσουμε αν η πρόταση του κ. Ανδρουλάκη είναι καλή ή εφικτή. Σίγουρα, πάντως, δίνει τροφή στα τηλεπαραθύρια, αντί να συζητάμε τα πολλά προβλήματα του τόπου. Είναι εντυπωσιακό, δε, ότι όλοι ανησυχούν για το ποιος θα είναι πρωθυπουργός, αλλά ουδείς ρωτάει ποιος θα είναι υπουργός Μεταφορών. Κι ας λέμε «ποτέ ξανά…».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 28.3.2023